وی در ادامه افزود:در این پروسه دو مقوله بسیار مهم بود تصویربرداران و عکاسان جنگ بودند که حافظه تاریخی ما را شکل دادند. این سوال همیشه در ذهن ما وجود داشت که این همه عکس که در ارتباط با دفاع مقدس وجود دارد توسط چه افرادی گرفته شده است. همانطور که میدانید در جنگ سلاح عکاس تنها دوربینش است.سرآمد عکاسهای دفاع مقدس ما سعید صادقی بودوی از اولین روز تا آخرین روز از جنگ تحمیلی در منطقه حضور داشته است.
او همچنین گفت: اینطور نبود که به صورت پراکنده به سعید صادقی برسیم و بخواهیم از نگاه وی سوژههایمان را دنبال کنیم با تحقیق و پژوهش وی را یافتیم به قول ابراهیم حاتمیکیا صادقی باید ثبت شود. او سرآمد عکاسهای جنگ است.
برجیان در ادامه با اشاره به اینکه مستند «چشم جنگ» در زیرمجموعه مستند «پرتره» قرار میگیرد باید بگویم که در اصل یک پرتره نیست بلکه صادقی یک بهانه است به این دلیل که اگر بخواهیم در مورد خود صادقی تنها صحبت کنیم باید 20 قسمت مستند بسازیم اما ما به کلیات این شخصیت و عکاس جنگ پرداختهایم و فعالیت وی در دهه 90 در مسیر پیدا کردن آدمهای عکسش را به تصویر کشیدهایم.
این مستندساز در ادامه گفت: قرار است ببینیم بعد از 25 سال که از جنگ میگذرد و گرد پیری به روی عکاس و سوژههایش نشسته است چه اتفاقی برای آنها افتاده است در صحبتهای مشترکی که به همراه یوسف حاتمیکیا و سعید صادقی داشتیم این نکته به نظرمان آمد که به سراغ آدمهای که در عکسهای صادقی وجود داشتند برویم.
وی در ارتباط با زمان فیلمبرداری گفت: 40 جلسه فیلمبرداری داشتیم در یک بازه زمانی 2 الی 2 سال و نیم طول کشید در طی این مدت به 20 نفر از افرادی که در عکسهای صادقی حضور داشتند رسیدیم که هر کدام در زندگی فراز و نشیبهای زیادی را تجربه کرده بودند و در نهایت 6 نفر از آنها در مستند دیده میشود.
او در ادامه با اشاره به اینکه نمیخواهیم با نمایش این فیلم نق بزنیم، گفت: در این مستند شاهد افرادی هستیم که در دفاع مقدس حضور داشتند و امروز زندگیهای متفاوتی دارند مثلا یکی از آنها در سر یک چهارراه گل فروش شده و دیگری یک پزشک شده است. یادمان باشد عکاسهای به جامعه تلنگر میزنند.
برجیان در پایان خاطر نشان کرد: ابراهیم حاتمیکیا به ما گفت پا در کفش پدرانتان نکنید و بروید و فیلم خودتان را بسازید قطعا شخصیت بزرگی مثل حاتمیکیا که در کنار ما بود برای ما جز افتخار چیز دیگری نداشت.
وی در ارتباط با اینکه چقدر سایه حاتمیکیا در این فیلم به عنوان کارگردان و نه تهیهکننده احساس میشود گفت:بینی و بینالله همه جا دست ما را باز گذاشت و چیزی را به ما تحمیل نکرد. این را قبول دارم که ما زیر نام حاتمیکیا قرار گرفتیم اما در طول فیلم به همراه یوسف تصمیم نهایی را خودمان اتخاذ میکردیم.در حقیقت قرار نبود ابراهیم حاتمیکیا وارد کار شود اما در مقطعی شرایطی به وجود آمد که حضور او ممکن شد.