به گزارش مشرق، روزنامه الکترونیکی رای‌الیوم در مقاله‌ای در ستون «سخن سردبیر» به قلم «عبدالباری عطوان» نوشت: برای ما و شاید برای بسیاری دیگر درک برخی ابعاد سیاست منطقه‌ای مصر و جنبه‌ای از این سیاست که به ارتباط با اسرائیل و به‌ویژه روابط با این رژیم مربوط می‌شود، دشوار است.
برای نخستین بار طی 3 سال اخیر، «حازم خیرت» سفیر جدید مصر برای انجام ماموریت خود در سفارت این کشور در تل‌آویو، عازم سرزمین‌های اشغالی شد. این اقدام نیز با استقبال گرم «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل روبه‌رو شد که گفت: «این اقدام به اسرائیل امکان می‌دهد به بهبود روابط خود با دولتی مهم و کلیدی در منطقه ادامه دهد.»
اساسا نباید سفارت مصر در تل‌آویو یا بخش‌های اشغالی دیگر برپا شود؛ زیرا دولت‌های اسرائیل از سیاست‌های تروریستی و توسعه‌طلبانه خود علیه فلسطینیان در اراضی اشغالی دست نمی‌کشند و به همه معاهده‌ها و توافقنامه‌هایی که امضا کرده‌اند که برخی از آنها با نظارت و موافقت مصری‌ها صورت گرفته است، پشت پا می‌زنند.
ما نمی‌دانیم که آیا مقام‌های مصری اعدام‌های گروهی را که نیروهای ارتش اسرائیل روزانه علیه جوانان فلسطینی اجرا می‌کنند، پیگیری می‌کنند و یا اینکه آنها از سوزانده شدن تمام اعضای خانواده فلسطینی «الدوابشه» توسط شهر‌ک‌نشینان و یورش‌های مکرر به مسجدالاقصی اطلاع دارند. یقینا دولت مصر از همه این اقدامات تروریستی مطلع است چه از طریق سفارت این کشور در تل‌آویو و یا از طریق رسانه‌های خبری. از این‌رو، اسرائیلی‌ها اقدام مصر به بازگرداندن سفیر خود به تل‌آویو را در چنین زمانی اینگونه تقسیر خواهند کرد که این گام تایید چنین سیاست‌ها و پاداش به دولتی است که چنین سیاست‌هایی را اجرا و به چنین اقداماتی (علیه فلسطینیان) تحریک می‌کند.
ما نسبت از چنین سیاست‌های مبهم و محکوم شده دولت مصر ابراز نگرانی شدید می‌کنیم و آن را منبع درد می‌دانیم؛ چرا که مصر در دل تمام اعراب عزیز است و در مواجهه با تروریسم اسرائیل نقشی محوری ایفا کرد و برای بازگرداندن حق غصب شده کشورهای عربی و اسلامی به ملت‌هایش، وارد 4 جنگ شد.
به نظر می‌رسد مصری که ما آن را می‌شناسیم و آن را دوست داشتیم، به غیر از مصر کنونی است. ما از دولت (مصر) سخن می‌گوییم نه از ملت اصیل و مبارز مصری. دولتی که نظامیان آن یک جوان فلسطینی ناقص‌العقل را که چند مصر وارد مرزهای مصری شد، می‌کشند و دولتی که محاصره خفه‌کننده‌ای علیه بیش از 2 میلیون فلسطینی ساکن نوار غزه تحمیل می‌کند، نمی‌تواند مانند همتایان خود باشد که با اسرائیل جنگیدند و سیاست مبارزه با این رژیم از جمله قطع روابط و توقف تمام اشکال عادی‌سازی با آن را به منظور یاری رساندن به فلسطینی‌ها در تمام محافل بین‌المللی اتخاذ کردند.
برای نخستین بار طی 3 سال اخیر، «حازم خیرت» سفیر جدید مصر برای انجام ماموریت خود در سفارت این کشور در تل‌آویو، عازم سرزمین‌های اشغالی شد. این اقدام نیز با استقبال گرم «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل روبه‌رو شد که گفت: «این اقدام به اسرائیل امکان می‌دهد به بهبود روابط خود با دولتی مهم و کلیدی در منطقه ادامه دهد.»
اساسا نباید سفارت مصر در تل‌آویو یا بخش‌های اشغالی دیگر برپا شود؛ زیرا دولت‌های اسرائیل از سیاست‌های تروریستی و توسعه‌طلبانه خود علیه فلسطینیان در اراضی اشغالی دست نمی‌کشند و به همه معاهده‌ها و توافقنامه‌هایی که امضا کرده‌اند که برخی از آنها با نظارت و موافقت مصری‌ها صورت گرفته است، پشت پا می‌زنند.
ما نمی‌دانیم که آیا مقام‌های مصری اعدام‌های گروهی را که نیروهای ارتش اسرائیل روزانه علیه جوانان فلسطینی اجرا می‌کنند، پیگیری می‌کنند و یا اینکه آنها از سوزانده شدن تمام اعضای خانواده فلسطینی «الدوابشه» توسط شهر‌ک‌نشینان و یورش‌های مکرر به مسجدالاقصی اطلاع دارند. یقینا دولت مصر از همه این اقدامات تروریستی مطلع است چه از طریق سفارت این کشور در تل‌آویو و یا از طریق رسانه‌های خبری. از این‌رو، اسرائیلی‌ها اقدام مصر به بازگرداندن سفیر خود به تل‌آویو را در چنین زمانی اینگونه تقسیر خواهند کرد که این گام تایید چنین سیاست‌ها و پاداش به دولتی است که چنین سیاست‌هایی را اجرا و به چنین اقداماتی (علیه فلسطینیان) تحریک می‌کند.
ما نسبت از چنین سیاست‌های مبهم و محکوم شده دولت مصر ابراز نگرانی شدید می‌کنیم و آن را منبع درد می‌دانیم؛ چرا که مصر در دل تمام اعراب عزیز است و در مواجهه با تروریسم اسرائیل نقشی محوری ایفا کرد و برای بازگرداندن حق غصب شده کشورهای عربی و اسلامی به ملت‌هایش، وارد 4 جنگ شد.
به نظر می‌رسد مصری که ما آن را می‌شناسیم و آن را دوست داشتیم، به غیر از مصر کنونی است. ما از دولت (مصر) سخن می‌گوییم نه از ملت اصیل و مبارز مصری. دولتی که نظامیان آن یک جوان فلسطینی ناقص‌العقل را که چند مصر وارد مرزهای مصری شد، می‌کشند و دولتی که محاصره خفه‌کننده‌ای علیه بیش از 2 میلیون فلسطینی ساکن نوار غزه تحمیل می‌کند، نمی‌تواند مانند همتایان خود باشد که با اسرائیل جنگیدند و سیاست مبارزه با این رژیم از جمله قطع روابط و توقف تمام اشکال عادی‌سازی با آن را به منظور یاری رساندن به فلسطینی‌ها در تمام محافل بین‌المللی اتخاذ کردند.
