به گزارش مشرق، داریوش اسدزاده جزو نسل اول بازیگری سینما و تلویزیون
ایران است که فعالیتش را در سینما از دهه 30 آغاز کرده است و در این شش دهه
فعالیت بازیگری‌اش با بزرگان سینما همکاری کرده و این روزها سریال «جاده
چالوس» با بازی‌اش از شبکه آی‌فیلم در حال باز پخش است.
اسدزاده همچنان در دهه نهم زندگی‌اش فعال است و به مراسم مختلف هنری و دیدن تئاتر می‌رود.
این روزها معمولا چه کاری انجام می‌دهید؟
به تازگی دوستی به نام ابراهیم شفیعی مستندی از زندگی مرا ساخت. در این مستند به زندگی شغلی و شخصی‌ام در این چند دهه پرداخته شده است.
علی نصیریان، محمدعلی کشاورز و تعدادی دیگر از بزرگان بازیگری در این مستند از من سخن گفته‌اند.
همچنین در فیلم جدید مانی حقیقی در نقش یک روحانی هستم و در فیلم سلام پدربزرگ هم در کنار استاد مشایخی بازی کرده‌ام و در حال حاضر هم سریال جاده چالوس با بازی‌ام در حال بازپخش از تلویزیون است.
با استاد مشایخی در آثار زیادی همبازی بوده‌اید. از این همکاری‌ها چه خاطراتی دارید؟
استاد مشایخی انسان نازنینی است و در این چند دهه کلی خاطرات شیرین با هم داریم و از رفقای قدیمم است. موقعی که با ایشان صحبت می‌کنیم یادی از دوران جوانی‌مان و کارهای مشترک‌مان می‌کنیم. عمر است و زود سپری می‌شود.
در 90 سالگی آماده و با نشاط به بازیگری مشغول هستید؟
با افزایش سن و سال باید مراقب خیلی چیزها مثل تغذیه و استراحت مناسب و ورزش کردن بود. شاید رمز سلامت من کم‌غذا بودنم است چون از همان دوران جوانی عادت به کم‌خوری دارم.
غذا خوردن زیاد دشمن سلامت است. برخی روزها حتی ناهار هم نمی‌خورم و فقط به یک وعده شام سبک قناعت می‌کنم.
بیشتر به کدام یک از وعده‌های غذایی اهمیت می‌دهید؟
صبحانه را معمولا کامل می‌خورم.
در وعده غذایی صبحانه چه چیزهایی میل می‌کنید؟
میوه فصل، شیر، شیرینی و نان، صبحانه‌ام را تشکیل می‌دهد.
چقدر از گوشت قرمز در برنامه غذایی استفاده می‌کنید؟
اصلا از گوشت استفاده نمی‌کنم.
در سر صحنه فیلمبرداری برنامه غذایی خودتان را دنبال می‌کنید؟
زیاد غذا نمی‌خورم زیرا غذاهایی که برای سرصحنه فیلمبرداری تهیه می‌شود فوق‌العاده چرب و مضر است و اگر پلو باشد با چهار پنج قاشق خورشت آن را می‌خورم.
به نظر شما ریشه اصلی افزایش بیماری‌های مختلف و کم شدن سن بیماران قلبی و عروقی چیست؟
بدن هر آدمی ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد و کم‌تحرکی، خوردن غذاهای چرب و فست‌فودها دشمن سلامت است که بدون توجه به مضرات چربی‌ها باز هم از آنها استفاده کرده و حتی برای خریدن یک روزنامه تا سر کوچه هم با ماشین شخصی می‌روند.
اهل ورزش هستید؟
عاشق پیاده‌روی هستم و اغلب روزها ساعتی را در محیط‌های طبیعی پیاده‌روی کنم.
با آلودگی هوای تهران چگونه کنار می‌آیید؟
واقعا مشکل آلودگی هوا در تهران و دیگر کلانشهر به یک فاجعه زیست‌محیطی تبدیل شده است و باید مسئولان و خود مردم به فکر مقابله با این شرایط باشند.
برای خرید روزانه از ماشین استفاده می‌کنید؟
نه، پیاده می‌روم. در شلوغی و ترافیک گیرکردن اذیتم می‌کند البته برخی از راه‌ها که دور است مجبورم از ماشین شخصی استفاده کنم.
چه توصیه‌ای به مردم دارید؟
مهم‌ترین توصیه‌ام آسان زندگی کردن، عصبانی نشدن، تغذیه سالم، خوردن سبزیجات، ماهی و میوه است. تحرک، ورزش کردن و دوری از استعمال دخانیات را به‌خصوص به جوان‌ها توصیه می‌کنم.
موقعی که مریض شویم آن وقت است که قدر سلامتی را می‌دانیم. سالم زندگی کردن و به موقع استراحت کردن نیز باید همیشه مورد توجه ما باشد. استرس هم دشمن بزرگ سلامت است و باید از آن دور باشیم.
اوقاتی که در منزل هستید چه کارهایی انجام می‌دهید؟
هرازگاهی سریال‌های تلویزیونی می‌بینم. بیشتر کتاب می‌خوانم و در کنار آن مشغول نوشتن سومین کتابم هستم. نام این کتاب «سیری در تاریخ تئاتر ایران» است. چندی پیش هم کتاب «تماشاخانه تهران» به قلم من به چاپ رسید.
الان بیشتر نوشتن برایتان جذابیت دارد یا بزایگری؟
هر دو را یک اندازه دوست دارم.
بازیگری در تلویزیون برایتان جذابیت بیشتری دارد یا بازی در سینما؟
تلویزیون رسانه فراگیری است و پیر و جوان مخاطبش هستند. برای من بازی در این مدیوم جذابیت بیشتری دارد.
سطح کیفی بازی بازیگران جوان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بازیگری عاشقی است و نباید به صرف شهرت و ثروت آن را انتخاب کرد. اگر دوستان جوانمان عاشق این حرفه نباشند در کارشان موفق نمی‌شوند.
برای بازیگر خوب و محترم شدن باید از خواسته‌هایمان عبور کنیم. البته باید تاکید کنم بازیگری برای 90 درصد از بازیگران به‌جز چند چهره مشهور، درآمد آنچنانی ندارد.
معتقدم بازیگری را باید به عنوان شغل دوم انتخاب کرد. نسل ما در دوران جوانی صبح‌ها یک شغل داشتیم و بعدازظهر به بازیگری می‌پرداختیم.
برای تفریح معمولا به کجا‌ها می‌روید؟
همیشه به اوشن وفشم می‌رویم و در کنار رودخانه و طبیعت و فضای سبز تفریح می‌کنیم و از آب و هوای خوش لذت می‌بریم و جوجه‌ای هم کباب می‌کنیم تا به همه‌مان خوش بگذرد. البته الان به علت کهولت سن کمتر می‌توانم چنین تفریحاتی داشته باشم.
طعم غذاهای این زمان با غذاهای دهه 30 و 40 چه تفاوتی کرده است؟
آن زمان غذا‌ها خوشمزه‌تر بود و انواع و اقسام گوشت‌ها و لبنیات طبیعی بود. حالا که اصلا نمی‌شود به کیفیت گوشت‌ها و لبنیات اعتماد کرد.
آن زمان آیا پیتزافروشی هم در تهران بود؟
نه، فقط دیزی، چلوبرگ، کوبیده، جوجه‌کباب و انواع خورشت‌ها بود و خبری از پیتزا، لازانیا و چیزبرگر نبود. غذاهایی که دشمن سلامت است.
الان دیگر از کوچه باغ‌های شمران هم خبری نیست و با برج‌های مدرن سر به فلک کشید روبه‌رو هستیم و یک ترافیک اعصاب‌خردکن که روح آدم را می‌آزارد.
با کدام یک از بازیگران رفت و آمد دارید؟
خیلی از دوستان صمیمی‌ام دیگر در قید حیات نیستند. با آنها کلی خاطره شیرین دارم و سفرهای زیادی رفتیم. الان به دلیل مشکلات و ترافیک زیاد تهران کمتر از حال یکدیگر اطلاع داریم.
با کدام یک از بازیگران هم‌محلی بودید؟
بچه خیابان ری بودم و با محمدعلی جعفری و محمد سلحشور استاد خط هم‌محلی بودم و هرازگاهی همراه بچه‌ها به سینما تمدن در خیابان مولوی برای فیلم دیدن می‌رفتیم و در کوچه و خیابان بازی می‌کردیم و درباره فیلم دیدن و بازیگران مورد علاقه‌مان حرف می‌زدیم.
نحوه برخورد مردم کوچه و خیابان با شما چگونه است؟
همیشه مرهون محبت‌های مردم هستم و از محبت‌هایشان شرمنده می‌شوم.
چند فرزند و نوه دارید؟
دو پسر دارم در خارج از ایران زندگی می‌کنند و چهار نوه هم دارم.
دوری نوه و فرزندان برایتان سخت نیست؟
سخت است، اما عادت کرده‌ام.
آخرین بار کی با فرزندانتان ملاقات داشتید؟
30 سال است که ندیدمشان. آنها در زندگی‌شان موفق هستند و این برای من کافی است.
نظرتان درباره رشد خشونت و کشتار مردم بیگناه درخاورمیانه و کشورهای همسایه چیست؟
نمی‌دانم عده‌ای چگونه اسم خودشان را انسان می‌گذارند و مرتکب قتل و جنایت وکشتن مردم و زن و بچه‌های بیگناه می‌شوند.
این کار وحشی‌گری است و حتی حیوانات درنده هم چنین کاری انجام نمی‌دهند. نمی‌دانم سرنوشت بشریت به کجا خواهد رسید.
شما چند اثر هم با زنده‌یاد علی حاتمی داشتید. از ایشان خاطره‌ای دارید؟
خدا او را بیامرزد. قلم سحرانگیز و خوبی داشت. کارگردان صاحب‌سبک و بی‌همتای بود و در کنارش نمونه واقعی یک انسان شریف، مهربان و فرهیخته محسوب می‌شد و به همین دلیل است که همه به نیکی از او یاد می‌کنند.
