به گزارش مشرق، برانکوایوانکوویچ تیمی ساخته، گرسنه و زهردار و منظم. پرسپولیس این روزها منظم‌ترین روزهای همه عمر خود را سپری می‌کند و اگرچه ضعف‌هایی هم در دفاع خود دارد اما چنان حمله ور می‌شود که حریف کمتر مجالی برای رسیدن به دروازه این تیم پیدا می‌کند.
نظم تیمی پرسپولیس را می‌توان از روی نیمکت و ترکیب آن دید، آنجا که نورالهی را به دلیل رفتار غیر حرفه‌ای به سادگی آب خوردن کنار می‌گذارد و البته این دستورخللی در کارش هم ایجاد نمی‌کند.
حتی محرومیت‌ها و مصدومیت‌ها هم برای پرسپولیس هیچ خللی وارد نمی‌آورد چرا که این تیم متکی به ستاره‌ها نیست. در واقع تیم برانکو نمونه‌ای از یک جامعه منظم است که در آن هر کس وظیفه خودش را در طول زندگی انجام می‌دهد و نبودنش هم برای آن جامعه موجب کندی حرکت نمی‌شود چرا که جانشینش همان کار را با تمام وجود انجام می‌دهد.
پرفسور«لقبی که بلاژویچ به برانکو داد» در واقع نهضتی جدید در فوتبال ایران به پا کرد که ثابت کرد می‌توان از متوسط‌ها به شرط وجود نظم و تاکتیک تیمی ساخت در قامت قهرمان. به پرسپولیس نگاه کنید، تیمی است فاقد ستاره، در واقع ستاره این تیم برانکو است. او بدون هیاهو، بدون دعوا با داور و زمین و زمان فقط روی کارش متمرکز است و مسیر را درست جلو می برد.
حتی از منظر اقتصادی هم باید نوشت برانکو فوتبال را ارزان کرده است. تیم او گران‌ترین تیم لیگ نیست، تیم او ارزان بسته شده است، او نه رحمتی دارد، نه تیموریان نه نانگ و نه امید ابراهیمی اما جوان‌هایی دارد تشنه فوتبال که مثل گل کوزه گری در دست برانکو شکل می‌گیرند.
اگر درست نگاه کنید کی‌روش نیز همین مسیر را میرود، او البته قرار نیست بازیکن بخرد اما انتخاب‌هایش درست شبیه به برانکو است، او هم ستاره نمی‌خواهد، بازیکنانی می خواهد عاشق ستاره شدن و شکل گرفته در قالب‌های تاکتیکی.
برانکو نقشه راه دارد و بلده راه است اما شاید حتی بیشتر از تاکتیک‌هایش، نظم اوست که پرسپولیس را این چنین لجام گسیخته کرده و شبیه به پرسپولیس دهه ۶۰. در این تیم همه می‌دانند چرا به زمین رفته‌اند و باید چه کنند. آن ها نظم تاکتیکی را تا آخرین لحظات حفظ می‌کنند. و این راز مربی ارزان کننده و منظم این تیم است.
نظم تیمی پرسپولیس را می‌توان از روی نیمکت و ترکیب آن دید، آنجا که نورالهی را به دلیل رفتار غیر حرفه‌ای به سادگی آب خوردن کنار می‌گذارد و البته این دستورخللی در کارش هم ایجاد نمی‌کند.
حتی محرومیت‌ها و مصدومیت‌ها هم برای پرسپولیس هیچ خللی وارد نمی‌آورد چرا که این تیم متکی به ستاره‌ها نیست. در واقع تیم برانکو نمونه‌ای از یک جامعه منظم است که در آن هر کس وظیفه خودش را در طول زندگی انجام می‌دهد و نبودنش هم برای آن جامعه موجب کندی حرکت نمی‌شود چرا که جانشینش همان کار را با تمام وجود انجام می‌دهد.
پرفسور«لقبی که بلاژویچ به برانکو داد» در واقع نهضتی جدید در فوتبال ایران به پا کرد که ثابت کرد می‌توان از متوسط‌ها به شرط وجود نظم و تاکتیک تیمی ساخت در قامت قهرمان. به پرسپولیس نگاه کنید، تیمی است فاقد ستاره، در واقع ستاره این تیم برانکو است. او بدون هیاهو، بدون دعوا با داور و زمین و زمان فقط روی کارش متمرکز است و مسیر را درست جلو می برد.
حتی از منظر اقتصادی هم باید نوشت برانکو فوتبال را ارزان کرده است. تیم او گران‌ترین تیم لیگ نیست، تیم او ارزان بسته شده است، او نه رحمتی دارد، نه تیموریان نه نانگ و نه امید ابراهیمی اما جوان‌هایی دارد تشنه فوتبال که مثل گل کوزه گری در دست برانکو شکل می‌گیرند.
اگر درست نگاه کنید کی‌روش نیز همین مسیر را میرود، او البته قرار نیست بازیکن بخرد اما انتخاب‌هایش درست شبیه به برانکو است، او هم ستاره نمی‌خواهد، بازیکنانی می خواهد عاشق ستاره شدن و شکل گرفته در قالب‌های تاکتیکی.
برانکو نقشه راه دارد و بلده راه است اما شاید حتی بیشتر از تاکتیک‌هایش، نظم اوست که پرسپولیس را این چنین لجام گسیخته کرده و شبیه به پرسپولیس دهه ۶۰. در این تیم همه می‌دانند چرا به زمین رفته‌اند و باید چه کنند. آن ها نظم تاکتیکی را تا آخرین لحظات حفظ می‌کنند. و این راز مربی ارزان کننده و منظم این تیم است.
