به گزارش مشرق، بسته گزارش تحلیلی روزانه به تحلیل و بررسی برخی اخبار و مطالب کمتر دیده شده در لابهلای رسانههای کشور میپردازد. در این بسته گزارشی _ تحلیلی علاوه بر خوانش اخبار؛ سوابق و برخی تحلیلهای موجود پیرامون این مطالب نیز آورده شده است.
***
چرا جریان خاص هیچ وعدهای به مردم نداد؟!
اصلاحطلبان اینگونه قصد اعلام پیروزی کردهاند...
ابراهیم اصغرزاده، فعال سیاسی اصلاحطلب به تازگی در بخشی از گفتوگوی خود با روزنامه آرمان امروز اظهار کرده است:
«با مبارزه وکالتی یا نیابتی یعنی وقتی یک حزب قادر به فرستادن کاندیدایی منطبق با معیارخود نیست، تلاش میکند آرای رایدهندگان را به حساب جریان و کاندیدای نزدیکتر به خود واریز کند. از این طریق میشود جلوی پیشرفت تندروها را سد کرد. مبارزه انتخاباتی، عرصه دگرگونیهای عمیق نیست»!
در همین حال، احمد حکیمیپور، دیگر فعال اصلاحطلب و دبیر کل حزب اراده ملت ایران نیز طی یادداشتی در شماره سهشنبه گذشته روزنامه شرق نوشته است: با اتکا به تجربه پیشین (انتخابات سال 92)، مهم برداشتن «گام دوم» است که تنها با حضور مردم در عرصه، میسر خواهد شد. مردمی که نگرش برخی نمایندگان مجلس نهم به خواست و رأی خود را تجربه کردهاند، اکنون به این باور دارند که با رأی به کل فهرست اصلاحطلبان، اعتدالگرایان و اصولگرایان معتدل میتوانند به تشکیل مجلسی کارآمد کمک کنند.
وی همچنین میافزاید: تشکیل مجلسی بدون حضور افراطیون و حضور اکثریتی عقلگرا با حضور در پای صندوق رأی امکانپذیر است.
*این دو نفر همانند دهها اصلاحطلب دیگری که طی یکسال گذشته به صحنه مطبوعات کشور آمدند؛ فیالواقع در حال بیان مانیفست و تاکتیکی هستند که جریان خاص بر مبنای آن قصد دارد، فرمول «اعلام پیروزی به هر قیمتی» که در انتخابات سال 92 به اجرا گذاشت را مجدداً و برای انتخابات هفتم اسفند نیز تکرار کند و به هر قیمتی خود را پیروز انتخابات بنامد.
این گزاره شاید در منظر نخست، عجیب به نظر بیاید اما حقیقت آنست که جریان سیاسی خاص یا همان اصلاحطلبان پس از تجربه قریب به 14 سال شکست در تمام انتخاباتهای کشور، راهبرد اشاره شده را طراحی کردهاند تا از کمند سنجش بوسیله آرای مردمی برهند.
همانگونه که محرز است، جریان خاص، برای انتخابات پیش رو، تلاش کرده است تا خود را به گسترهای بسیط از انواع کاندیداهای مختلف، الصاق کند.
این رویه علیالقاعده به این دلیل اتخاذ شده که جریان خاص قصد دارد در صبح فردای انتخابات عنوان کند که مجلس مطلوب او تشکیل شد و اصلاحطلبان «گام دوم» را (ولو با تشکیل مجلسی با اکثریت اصولگرایان) برداشتهاند!
کما اینکه در یادداشت حکیمیپور نیز هویداست که آنها غیر از اصلاحطلبان از مفاهیم دیگری مثل «اعتدالگرایان» و «اصولگرایان معتدل» نیز بعنوان کاندیداهای مطلوب خود نام بردهاند.
اما اینکه مثلاً اصولگرایان معتدل -غیر از 3 یا 4 نفری که اصلاحطلبان از آنها مداحی کردهاند- دقیقاً چه کسانی هستند و مختصات آنها چیست؟! مشخص نیست. و هرگز هم مشخص نخواهد شد. کما اینکه تعریف دقیق اعتدالگرایی نیز از سوی آنها مشخص نیست. صرفاً برای اینکه بتوانند به اکثریت مجلس آینده بگویند: «معتدلین»!
این جریان همچنین در تعریف خود از کلمه «تندروها» نیز بصورت زیگزاگی عمل کرده و هیچگاه مشخص نکرده است که دقیقاً چه کسانی و کدام طیف را خطاب میکند.
بدیهیست که در این حالت، جریان سیاسی خاص میتواند در هر حالتی ولو تغییر یک کرسی در مجلس آینده و حتی تشکیل مجلسی با اکثریت اصولگرا نیز ادعای رسیدن به اهدافش، برداشتن گام دومش و رسیدنش به پیروزی گفتمانی دلخواه را اعلام کند. (اگر پیروز اکثریتی انتخابات نباشد) و مجلس جدید را «مجلس معتدلین» بنامد.
جریان خاص حتی به تازگی توسط چهرههای مختلف خود اعلام کرده است که به هیچوجه پیروزی در انتخابات را «پیروزی اکثریتی» نمیداند!
چهرههای این جریان از دو سال قبل نیز بصورت علیالدوام بر چیزی به نام «برد حداقلی» در انتخابات پیش رو تأکید کردهاند.
مقولهای که اگرچه هیچگاه تعریف دقیقی از آن ارائه ندادند اما علیالظاهر به این معنی است که حتی در صورت تغییر یک کرسی نیز، جریان خاص این امکان را مییابد که ادعای پیروزیاش را مطرح نماید، چه رسد به حالات دیگر که جملگی میتوانند برای جریان خاص، مطلوبتر ارزیابی شوند.
مرتضی مبلغ، فعال سیاسی اصلاحطلب و معاون سیاسی وزیر کشور در دولت اصلاحات، زمانی در مصاحبه با روزنامه شرق در همین رابطه گفته بود: «اصلاحطلبان توقع بُرد حداکثری و حتی میانی را هم در انتخابات مجلس ندارند»!
جریان اصلاحات در این میان همچنین با وارد کردن برخی اصولگرایان، تحت عنوان «اصولگرایان معتدل» در زمین بازی خود، به شمول پاسخ معادله اشاره شده افزود تا بدین ترتیب بتواند بصورت یقینی از نردبان «برد حداقلی» بالا برود و پس از انتخابات هفتم اسفند پیروزی خود را به هر قیمتی اعلام کند.
گفتنیست که شاید برای افکار عمومی جالب باشد که اصلاحطلبان علیالقاعده بر اساس همین فرمول بوده است که هیچ قول خاص و یا راهبرد مشخصی را از سوی کاندیداهای فهرست خود به مردم ندادهاند.
و به همین دلیل است که هیچ اقتصاددانی هم در لیست ائتلاف اصلاحطلبان حضور نیافته است و یا ندایی در زمینه مبارزه جدی با فساد از سوی اصلاحطلبان برنمیخیزد.
جالبتر آنکه چهرههای ستادی اصلاحطلبان به صراحت اعلام کردهاند که برخی وعدههای جزئی داده شده را هم تنها در صورتی در مجلس آینده پیگیری خواهند کرد که مجلسی با اکثریت اصلاحطلبان تشکیل شده باشد. (یک احتمال بعید!)
آنها البته در این زمینه به زعم خود، آب پاکی را نیز روی دست افکار عمومی ریخته و اخیراً اعلام کردهاند که درباره حل مشکلات اقتصادی هیچ قولی به مردم نمیدهند و رئیسجمهور روحانی هم هیچ وعده ویژهای را از بابت برجام به مردم نداده است!
تمام این غسلهای تعمید، همانطور که اشاره شد، به این دلیل است که جریان خاص دامان خود را از بابت تمام وعدههای موعود در مجلس آینده منزّه نگه دارد و برای اعلام پیروزی به هر قیمتی خود با هیچ مشکلی مواجه نباشد.
***
نکاتی قابل تأمل درباره لیست ائتلاف دولت و اصلاحطلبان
جریان سیاسی خاص که در جریان انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی اعلام کرده است با حامیان دولت و همچنین با کسانی به نام «اصولگرایان معتدل» نیز ائتلاف کرده؛ فهرستی مشترک شامل 30 کاندیدا را تهران منتشر کرده است.
در این لیست، علاوه بر 8 نامزد زن، 3 کاندیدای اصولگرای شاخص و 2 مدیر مسئول دو روزنامه نیز عضویت دارند!
*فهرست اصلاحطلبان و دولتیها نکات بارزی در خود دارد که تأمل در آنها ضروریست:
یکم: تقریباً بصورت واحد و رسمی، هیچ شعار مبرّزی از درون لیست اصلاحطلبان و دولتیها در زمینه «مبارزه با فساد» وجود ندارد و اعلام هم نشده است.
دوم: هیچ اقتصاددان مبرّزی در فهرست اصلاحطلبان وجود ندارد. و این در حالی است که جریان سیاسی خاص طی 3 سال گذشته دائم درباره بزرگنمایی مشکلات اقتصادی سخن گفته است.
جالب آنکه سهیلا جلودارزاده، از کاندیداهای لیست مذکور، در جایی گفته است «ما به اقتصاددانها قولهایی دادهایم»!
سوم: در میان وعدههای ابراز شده از سوی 30 کاندیدای فهرست اصلاحطلبان و دولت دو مسئله «فکّ حصر از فتنهگران» و «کنایه به شورای نگهبان درباره ردّ صلاحیتشدهها» به وفور مورد اشاره قرار گرفته است.
چهارم: در میان شعارها و وعدههای ابراز شده از سوی فهرست مذکور، جدای از آنکه صرفاً سخنان کلی و غیر قابل احصا به چشم میخورد؛ تقلّایی زیر پوستی نیز برای مبرّی شدن از تمام وعدهها و شعارهای مسئولیتزا دیده میشود.
قابل تأمل آنکه یکی از اصلاحطلبان هم به تازگی طی مصاحبهای اعلام کرده است که این جریان هیچ قولی را در زمینه مسائل اقتصادی به مردم نمیدهد و یکی از نامزدان حاضر در لیست اصلاحطلبان و دولتیها نیز درباره وعدههای مشهور دوران پسابرجام اظهار کرده است که رئیسجمهور روحانی هیچ قول ویژهای را به مردم درباره برجام نداده است!
پنجم: چهرههای ستادی جریان اصلاحات از چند ماه قبل به کرّات اعلام کردهاند که هر وعدهای که از سوی جبهه اصلاحات و نامزدان فهرست ائتلاف اصلاحطلبان اعلام شده و یا به مردم گفته میشود صرفاً منوط به این است که اصلاحطلبان بتوانند در انتخابات آینده «اکثریت» کرسیهای مجلس را به دست بیاورند!
این در حالی است که تحلیلگران معتقدند اگرچه جریان سیاسی خاص به احتمال زیاد در صبح فردای انتخابات اعلام پیروزی خودخوانده خواهد کرد و میگوید که به اهدافش رسیده است اما بحث استیلای این جریان (با نامزدهای نشاندار اصلاحطلب) بر اکثریت کرسیهای مجلس تقریباً بعید به نظر میرسد.
این بعید بودن مورد اذعان چهرههای ستادی جریان خاص نیز قرار گرفته است.
***
یک فعال اصلاحطلب: اصولگرایان به گنجینههای مالی وصل هستند!
عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاحطلب و عضو شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان اخیراً در بخشی از مصاحبه خود با خبرگزاری ایلنا اظهار کرده است: آنها (اصولگرایان) وصل به گنجینههای مالی هستند!
وی دلیل این ادعای خود را نیز «تبلیغات در سطح شهر» عنوان کرده و گفته است که میزان این تبلیغات با تبلیغات اصلاحطلبان قابل قیاس نیست (و بیشتر است)!
*همانطور که دکتر حداد عادل، چندی قبل بیان کرد بود «ماشین تخریب اصولگرایان» چندوقتی هست که با سرعت بیشتری در میان اردوگاه جریان سیاسی خاص روشن شده است.
ادعای وصل بودن اصولگرایان به گنجینههای مالی! در حالی است که این اصلاحطلبان و فهرست ائتلاف آنها با دولت است که در مظان پشتیبانی دولتی و ایضاً حمایت و حضور چهرههای مسئلهدار مالی قرار دارد.
وانگهی، همین فهرست است که از آن هیچ صدای شاخصی در زمینه مبارزه با فساد برنخواسته و هیچ اقتصاددانی هم در آن حضور ندارد.
در کنار همین مسائل گویا جریان خاص ترجیح داده است به جای بیان واقعیتها و یک رقابت اصولی؛ با فرافکنی و توهین و تخریب خطاب به اصولگرایان به اهداف از پیش تعیین شدهی خود برسد!
توهین و تخریب علیه اصولگرایان، بویژه در روزهای پایانی تبلیغات انتخاباتی با شدت و حرارت ویژهای از سوی اصلاحطلبان دنبال شده است.
«مجلس نهم عقل ندارد»، «اصولگرایان متکی به رانت هستند»، «اصولگرایی با عقلانیت منافات دارد»، «اکثریت مجلس فعلی تندرو و کارنابلد هستند» و «اصولگرایان نمیتوانند خودشان را در تراز جمهوری اسلامی نشان بدهند...»! تنها بخشی از توهینها و تخریبهای جریان سیاسی خاص علیه چهرههای اصولگراست که در هفتههای اخیر و توسط مشاهیر و معاریف این جریان اظهار شدهاند.