به گزارش مشرق، «آفرایم هلیفی» رئیس سابق موساد در یادداشتی در روزنامه «یدیعوت آحارونوت» به بررسی عمق روابط رژیم صهیونیستی با روسیه پرداخت.
وی گفت: بررسی ریشه روابط پیشرفته اسرائیل با روسیه فقط در راستای مداخله مسکو در سوریه نیست بلکه به خاطر روابط چندجانبه روسیه با ایران نیز هست.
هلیفی در مقاله خود درباره آغاز عقب‌نشینی روسیه از سوریه نوشت: روسیه به هیچ‌جا نمی‌رود؛ «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه خودش را به هر آب و آتشی می‌زند تا پایگاه‌های مرکزی به ویژه پایگاه هوایی لاذقیه بسته نشود ، پایگاهی که در پنج ماه اخیر جنگ توسعه داده شده است و این بدان معناست که حضور روسیه در منطقه به ویژه حضور نیروی هوایی‌اش برای دامنه زمانی نامحدود ادامه خواهد داشت. حضور روسیه در سوریه اگر لازم باشد بار دیگر از سر گرفته خواهد شد.
وی تاکید کرد: این تصمیم پوتین «پایان خشونت در سوریه» را شکل نمی‌دهد و اهداف رئیس جمهور روسیه جز با گذشت زمان مشخص نخواهد شد؛ پوتین پس از آن اعلام کرد بخشی از نیروهایش از سوریه عقب می‌کشد که در چند ماه اخیر شاهد فعالیت گسترده نیروهای روسی در آسمان دمشق و دیگر شهرهای سوریه بودیم و موازنه میان نیروهای اسد و معارضان تغییر کرد.
طبیعت همکاری روسی-ایرانی
هلیفی درباره روابط تهران و روسیه ادعا کرد: همکاری روسی-ایرانی دستاوردهای اساسی به همراه داشت اما این همکاری، کوتاه شدن دست ایران از پیروزی و تثبیت تسلطش برای سوریه را علنی کرد؛ با نگاهی به روش بازیگران درمیدان می توان نتیجه گرفت که روسیه نمی‌خواهد ایران را در تحقق اهداف اساسی‌اش یاری کند.
وی سپس ضمن اعلام اینکه روابط میان دو کشور از ابتدا بسیار پیچیده بوده است، افزود: روسیه همچنان صادر کننده اصلی سلاح به ایران است، در پی توافق هسته‌ای میلیاردها دلار ایران آزاد شد که برای امور دیگر از جمله حمایت مالی مشتری‌های ایرانی روسیه به کار گرفته خواهد شد.
هلیفی در ادامه نوشت: تاثیر روسیه بر تهران بسیار بیشتر از تاثیر آمریکا (بر این کشور) است روسیه می‌تواند با اعمال فشار بر ایران ، این کشور را به انجام دقیق تعهدهایش به صورت موفق‌تر ملزم کند.
هماهنگی عملیاتی با رژیم صهیونیستی
وی درباره فعالیت روسیه در سوریه گفت: روسیه از هماهنگی عملیاتی با اسراییل بَرَنده بیرون آمد؛ تصمیمی که در هنگام سفر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به مسکو در چند ماه پیش درباره آن صحبت شده بود.
آفرایم افزود: سکوت اسرائیل درباره فعالیت گسترده روسیه در پشت مرزهایش برای وجهه بین‌المللی‌اش نیز مفید بود؛ در آشکارا طرح «بده-بِستان» به حدی رسید که منافع هر دو طرف تامین شد؛ از طرف دیگر پایه و اساس این فرض آن بود که سیاست مذکور به روابط اسرائیل و آمریکا ضربه نمی‌زند، زیرا واشنگتن به صورت غیرمستقیم از موفقیت اسرائیل در منع به سرانجام رساندن موفقیت ایران در جنوب سوریه و در بلندی‌های جولان نفع برد.
رئیس سابق موساد سپس گفت که سفر نخست وزیر به مسکو فقط برای اعطای فرصتی به او برای آگاه شدن از اهداف کوتاه‌مدت پوتین نبود بلکه برای برقراری روابط میان اسرائیل و روسیه بود و اینکه میزان آمادگی پوتین برای تاثیر مهارکننده بر ایران در دوره زمانی کوتاه‌مدت آینده نیز مشخص شود.
هلیفی در ادامه گفت: هر اقدام روسیه برای متوقف کردن توجه ایران به سامانه‌های شلیک موشک، کافی است که منفعت بزرگی برای هر دو طرف داشته باشد ؛ عبارتی که بیش تر از یک‌‌بار در روسیه شنیده‌ام آن است که فاصله میان تهران و تل‌آویو بسیار به فاصله میان تهران و مسکو شبیه است.
