به گزارش مشرق به نقل از فارس، چند سالي است كه از تصويب قانون ممنوعيت جذب دروازه‌بان خارجي در فوتبال ايران مي‌گذرد، قانوني كه به نظر مي‌رسد مضراتش بسيار بيشتر از فوايدش است. سؤال اصلي اين است كه اين قانون چه كمكي به پيشرفت سطح دروازه‌باني در فوتبال ايران كرده است؟
پاسخ اين سؤال را مي‌توان در ظهور يا عدم ظهور دروازه‌بانان جوان در چند ساله اخير جست‌وجو و اين سؤال را مطرح كرد كه چه تيمي اكنون و پس از تصويب اين قانون دروازه‌بان جديدي را به فوتبال ايران معرفي كرده است؟ شايد اين اتفاق افتاده باشد اما آيا دروازه‌باني بوده كه به عنوان چهره شاخص در فوتبال ايران مطرح شود؟ اگر هم فرض بگيريم كه پاسخ اين سؤال مثبت است باز هم اتفاقاتي رخ مي‌دهد كه نمي‌توان از كنار آنها به راحتي گذشت.
اكنون سيدمهدي رحمتي به عنوان دروازه‌بان شماره يك تيم ملي خواسته‌هايي را مطرح مي‌كند كه در حيطه وظايف يك بازيكن نيست. او كه قبل از پيوستن به استقلال با پرسپوليس مذاكره كرده بود شروطي را مطرح كرد كه جاي سؤال دارد.
حبيب كاشاني بدون اينكه نامي از رحمتي ببرد در اين باره گفته بود: "يك بازيكن ملي‌پوش گفت كه يك ميليارد پول مي‌خواهد و ماليات اين پول را هم باشگاه بايد بپردازد. او چند شرط ديگر هم گذاشت از جمله اينكه دو دروازه‌بان تيم شما هم از پرسپوليس بروند و به جاي اين دو، بايد فلان بازيكن تيم دسته‌دومي جذب شود و در نهايت 10 درصد از مبلغ قرارداد من به عنوان پورسانت به مديربرنامه‌هايم پرداخت شود. اين بازيكن درخواست 850 ميليون توماني براي جذب يك بازيكن ديگر كه از دوستان صميمي‌اش است را به ما ارائه كرد و گفت كه ماليات او هم بايد از سوي باشگاه پرداخت و 10 درصد از قرارداد دوست صميمي‌اش هم از سوي باشگاه به عنوان پورسانت به مديربرنامه‌اش داده شود. "
چرا فوتبال ايران به جايي رسيده كه يك دروازه‌بان بايد براي يك باشگاه تعيين تكليف كند؟ چه كسي گفته كه انتخاب دروازه‌بان دوم بر عهده گلر اول است؟ چرا بايد يك دروازه‌بان به خود اين اجازه را بدهد كه چنين شروط عجيبي بگذارد و اين مبلغ را درخواست كند؟
اگرچه رحمتي پس از عقد قرارداد با استقلال اعلام كرد كه مبلغ قراردادش 350 ميليون تومان است اما آيا مي‌توان اين موضوع را باور كرد؟ رحمتي در برنامه نود گفته بود كه براي سال اول از سپاهان 444 ميليون تومان گرفته بود و در سال دوم اين مبلغ با 20 درصد افزايش به حدود 530 ميليون رسيده بود. حال سؤال اين است كه مگر مي‌شود يك دروازه‌بان فصل گذشته 530 ميليون تومان بگيرد و امسال حاضر باشد با 350 ميليون بازي كند؟ آيا اعلام اينكه رحمتي با 350 ميليون استقلالي شده توهين به شعور مخاطبان نيست؟
در باشگاه پرسپوليس نيز اين روزها موضوع دروازه‌باني تبديل به حاشيه شده است. عليرضا حقيقي پس از پيوستن ميثاق معمارزاده به حالت قهر در تمرين پرسپوليس شركت نكرد و با حضور در باشگاه خواهان توضيح درباره جذب معمارزاده شد.
اين درحالي است كه وظيفه حقيقي به عنوان يك دروازه‌بان اين است كه تمرين كند تا خود را به تركيب اصلي برساند. وظيفه او اين نيست كه براي باشگاه خط مشي تعيين كند و بگويد كدام دروازه‌بان را بگيرد و كدام دروازه‌بان نبايد پرسپوليسي شود.
به نظر مي‌رسد پس از تصويب قانون ممنوعيت جذب دروازه‌بان خارجي، دروازه‌بانان ايراني، فوتبال ايران را محل مناسبي براي جولان دادن و بيان خواسته‌هاي غيرمنطقي‌شان دانسته‌اند كه اگر اين گونه نبود امروز شاهد اين اتفاقات نبوديم.
سؤال آخر اينكه چه كسي مسئول برخورد با اين پديده است و چه كسي بايد به بازيكناني كه پول حرفه‌اي مي‌گيرند ياد بدهد كه رفتار حرفه‌اي كنند و فقط در پول گرفتن حرفه‌اي نباشند؟
