حمل و نقل عمومی ریو یک حمل و نقل ضعیف و عقب افتاده نیست و به هر حال نباید فراموش کنیم که درباره برزیل، مالک چهارمین اقتصاد پویا و در حال رشد جهان حرف میزنیم اما حقیقت این است که توقع اروپاییها از کشور میزبان المپیک بیش از اینها است، ورزشکارانی را در نظر بگیرید که با توجه به ساعت اعلام شده در وب سایت رسمی المپیک و جدول زمان بندی اتوبوسها، مترو و تراموا برای روز خود برنامه ریزی میکنند و شک ندارند که پس از قدم زدن در بیرون از دهکده و احیانا کمی خرید و بازدید از یک مرکز تجاری به راحتی و به موقع به هتل محل اقامت خود باز گشته و برای تمرین یا مسابقه آماده خواهند شد اما همزمان اتوبوسی را در نظر بگیرید که با 20 دقیقه تاخیر به ایستگاه میرسد و وقتی قصد دارد از خط ویژه مخصوص اتوبوسهای ریو 2016 عبور کند با ترافیک شدیدی مواجه میشود، پلیس دقایقی قبل از آن برای آنکه ترافیک اصلی خیابان را از بین ببرد یا آن را کاهش دهد، عبور از خط ویژه را نیز آزاد اعلام کرده است.
رانندهای که زبان انگلیسی به هیچ عنوان نمیداند و ورزشکاری که فقط میتواند از پشت تلفن همراه خود از مربی و سرپرست کاروانش عذرخواهی کند و به باعث و بانی اعطای میزبانی المپیک به کشوری به نام برزیل توهین و ناسزا نثار کند.
از روزی که تراموای ریو رسما آغاز به کار کرده و 23 واگن مدرن و زیبای تازه خریداری شده اما هرگز آزمایش نشده آن وارد خط اصلی شدهاند، به گفته نویسنده وب سایت اینساید گیمز که در محل حضور دارد، بیش از 20 بار قطعی برق، اختلال در حرکت و بی نظمی در برنامه زمانی آنها رویت شده است.
نویسنده گزارش مذکور در وب سایت رسمی بازیهای المپیک ریو 2016 در بخش از متن انتقادی خود البته نیمه پر لیوان را میبیند و مینویسد: به هر حال نسبت به تجربه تلخی که برزیل در جام جهانی 2014 داشته میتوان نمره خوبی به حمل و نقل شهر ریو داد اما باز هم این موضوع با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد. ای کاش مقامات برزیلی به موقع این کمبود را گزارش میکردند شاید کمیته بین المللی المپیک فکری برای این مشکل میکرد و موضوع حل میشد.
در ادامه این گزارش آمده است: خدمات تازه ترامولی شهری برزیل در ریو تحت عنوان VLT بسیار خوب و امیدوار کننده است و بعد از المپیک این خدمات خوب شهری نصیب مردم برزیل خواهد شد، این تراموا از فرودگاه محلی ریو، سانتوس دومونت به ایستگاه مرکزی شهر وصل شده و از ساعت 6 صبح تا نیمه شب در خدمت گردشگران است و هزینه حمل و نقل با این سرویس شهری بسیار پایین و مقرون به صرفه است.
اما بی نظمی در حرکت تراموا ها برای مردمی که از اروپا به اینجا آمده و به نظم قطارهای شهری و بین شهری خود عادت دارند، غیر قابل تحمل است.
از طرف دیگر، خطوط اتوبوسهای تندروی مربوط به شهرداری ریو نیز در خدمت گردشگران هستند اما این اتوبوسها کلا جدول زمانی ندارند و کاملا تصادفی به ایستگاهها میرسند و در طول مسیر نیز معیاری برای اندازه گیری زمان حرکت آنها وجود ندارد. سیستم TransOlimpica BRT از دو سال پیش به راه افتاده و حتی مردم ریو نیز از آن به طور کامل راضی نیستند.
برای ایستگاههای BRT ریو حدود 2000 نیروی انسانی در نظر گرفته شده که معمولا هیچکدام از آنها تسلطی به زبان انگلیسی ندارند و مسافران اروپایی برای آگاه شدن از خطوط مناسب اتوبوسها دچار مشکل میشوند.