به گزارش مشرق، به نقل از خبرگزاری سما، مسئولان رژیم اشغالگر از شب گذشته و بامداد امروز یکشنبه تدابیر امنیتی در شهر قدس اشغالی را تشدید کردند.
بر اساس این گزارش، صدها نظامی رژیم صهیونیست در سراسر قدس اشغالی مستقر شده و ایست های بازرسی سیار در خیابان های شهر و ورودی های محله ها و شهرک های قدس قرار داده و شروع به بازرسی شهروندان کردند.
قرار است پیش از ظهر امروز یکشنبه شخصیت ها و رهبران فلسطینی کنفرانس خبری در قدس برگزار کرده و طی آن به تشریح تحولات صحنه فلسطین و تجاوزات مستمر صهیونیست ها علیه مسجد الاقصی، تلاش برای مصادره اختیارات دایره اوقاف اسلامی، یورش های مکرر به مسجد الاقصی و ساخت معبد بر روی ویرانه های این مسجد بپردازند.
21 آگوست سال 1969 صهیونیست های جنایتکار با رهبری فردی به نام « دنیس مایکل روهان» مسجد الاقصی را به آتش کشیدند و ستون های آتش تا ارتفاع صدها متر به هوا رفت و در بخش جنوب شرقی (که مسجد قبلی قرار دارد) نزدیک به دویست متر مربع از سقف مسجد کاملاً منهدم گردید.
این جنایت که به حدود یک سوم از مسجد آسیب رساند، عکس‌العمل‌های بسیاری را در جهان اسلام به دنبال داشت و یکی از پیامدهای آن تاسیس سازمان کنفرانس اسلامی بود.
اهالی قدس به یاد می‌آوردند که در آن روز رژیم صهیونیستی برای وارد شدن خسارت‌های بیشتر، آب‌های اطراف مسجدالاقصی را بستند و مانع از رسیدن ماشین‌های آتش‌نشانی قدس به مسجد شدند به نحوی که ماشین‌های آتش‌نشانی الخلیل و رام‌الله پیش‌تر از قدس خود را به این مسجد شریف رسانده بودند اما تلاش مردم فلسطین از شهرها و مناطق مختلف آن برای خاموش کردن آتش با سنگ اندازی وموانعی که رژیم صهیونیستی ایجاد می‌کرد برای مهار کردن آتش چندان موفق نبود و بخش زیادی از این مسجد آسیب دید.
مهم‌ترین بخش‌هایی که در این مسجد سوخت منبر «صلاح‌الدین ایوبی» بود که قطعه نادری ساخته شده از چوب و همان منبری بود که «نورالدین زنگی» دستور دارد برای مسجدالاقصی ساخته شود و «صلاح‌الدین ایوبی» در سال 583 ه.ق پس از آزادسازی قدس از دست صلیبیان آن را به مسجدالاقصی آورد.
در این جنایت صهیونیست‌ها همچنین مسجد «عمر» ساخته شده از گِل و چوب، «محراب زکریا» در مجاورت مسجد عمر، «مقام اربعین» در مجاروت محراب زکریا و 3 رواق از 7 رواق ممتد از جنوب به شمال مسجد و بخش‌های دیگری سوخت.
تعرض به مسجدالاقصی فقط به این جنایت محدود نشد بلکه در سال‌های 1990، 1996 و 2000 نیز جنایت‌های دیگری در این مسجد به دست صهیونیست‌ها رخ داد؛ همانگونه که حفاری‌های در زیر این مسجد با هدف تحریف تاریخ قدس و مقدسات فلسطین همچنان ادامه دارد.
در پی این حفاری‌ها ساختمان‌ها تاریخی و وقفی چسپیده به دیوار غربی مسجدالاقصی نشست‌های مکرری دارد و همه اینها به دلیل یافتن نشانی‌هایی از توهمی به نام «معبد سلیمان» است.
علاوه بر آن تقریبا هر روز شاهد یورش صهیونیست‌ها به این مسجد شریف و هتک حرمت آن هستیم و در این حین نظامیان صهیونیستی از ضرب و شتم و اهانت به معتکفان در مسجدالاقصی اعم از زن و مرد نیز دریغ نمی‌کنند و به دنبال تقسیم زمانی و مکانی آن هستند.
بر اساس این گزارش، صدها نظامی رژیم صهیونیست در سراسر قدس اشغالی مستقر شده و ایست های بازرسی سیار در خیابان های شهر و ورودی های محله ها و شهرک های قدس قرار داده و شروع به بازرسی شهروندان کردند.
قرار است پیش از ظهر امروز یکشنبه شخصیت ها و رهبران فلسطینی کنفرانس خبری در قدس برگزار کرده و طی آن به تشریح تحولات صحنه فلسطین و تجاوزات مستمر صهیونیست ها علیه مسجد الاقصی، تلاش برای مصادره اختیارات دایره اوقاف اسلامی، یورش های مکرر به مسجد الاقصی و ساخت معبد بر روی ویرانه های این مسجد بپردازند.
21 آگوست سال 1969 صهیونیست های جنایتکار با رهبری فردی به نام « دنیس مایکل روهان» مسجد الاقصی را به آتش کشیدند و ستون های آتش تا ارتفاع صدها متر به هوا رفت و در بخش جنوب شرقی (که مسجد قبلی قرار دارد) نزدیک به دویست متر مربع از سقف مسجد کاملاً منهدم گردید.
این جنایت که به حدود یک سوم از مسجد آسیب رساند، عکس‌العمل‌های بسیاری را در جهان اسلام به دنبال داشت و یکی از پیامدهای آن تاسیس سازمان کنفرانس اسلامی بود.
اهالی قدس به یاد می‌آوردند که در آن روز رژیم صهیونیستی برای وارد شدن خسارت‌های بیشتر، آب‌های اطراف مسجدالاقصی را بستند و مانع از رسیدن ماشین‌های آتش‌نشانی قدس به مسجد شدند به نحوی که ماشین‌های آتش‌نشانی الخلیل و رام‌الله پیش‌تر از قدس خود را به این مسجد شریف رسانده بودند اما تلاش مردم فلسطین از شهرها و مناطق مختلف آن برای خاموش کردن آتش با سنگ اندازی وموانعی که رژیم صهیونیستی ایجاد می‌کرد برای مهار کردن آتش چندان موفق نبود و بخش زیادی از این مسجد آسیب دید.
مهم‌ترین بخش‌هایی که در این مسجد سوخت منبر «صلاح‌الدین ایوبی» بود که قطعه نادری ساخته شده از چوب و همان منبری بود که «نورالدین زنگی» دستور دارد برای مسجدالاقصی ساخته شود و «صلاح‌الدین ایوبی» در سال 583 ه.ق پس از آزادسازی قدس از دست صلیبیان آن را به مسجدالاقصی آورد.
در این جنایت صهیونیست‌ها همچنین مسجد «عمر» ساخته شده از گِل و چوب، «محراب زکریا» در مجاورت مسجد عمر، «مقام اربعین» در مجاروت محراب زکریا و 3 رواق از 7 رواق ممتد از جنوب به شمال مسجد و بخش‌های دیگری سوخت.
تعرض به مسجدالاقصی فقط به این جنایت محدود نشد بلکه در سال‌های 1990، 1996 و 2000 نیز جنایت‌های دیگری در این مسجد به دست صهیونیست‌ها رخ داد؛ همانگونه که حفاری‌های در زیر این مسجد با هدف تحریف تاریخ قدس و مقدسات فلسطین همچنان ادامه دارد.
در پی این حفاری‌ها ساختمان‌ها تاریخی و وقفی چسپیده به دیوار غربی مسجدالاقصی نشست‌های مکرری دارد و همه اینها به دلیل یافتن نشانی‌هایی از توهمی به نام «معبد سلیمان» است.
علاوه بر آن تقریبا هر روز شاهد یورش صهیونیست‌ها به این مسجد شریف و هتک حرمت آن هستیم و در این حین نظامیان صهیونیستی از ضرب و شتم و اهانت به معتکفان در مسجدالاقصی اعم از زن و مرد نیز دریغ نمی‌کنند و به دنبال تقسیم زمانی و مکانی آن هستند.
