به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه امروز خود نوشت:

 

علی مطهری نایب رئیس دوم مجلس می‌گوید فیلم فروشنده چهره نامناسبی را از ایران نشان می‌دهد.

وی در یادداشتی اینستاگرامی و بی‌آن که از موضع نمایندگی مجلس از وزارت ارشاد درباره زنجیره تخلفات فرهنگی توضیح بخواهد می‌نویسد: «در شب عیدغدیر با همسرم به دیدن فیلم «فروشنده» در سینما فرهنگ رفتم. بازی خوب آقای شهاب حسینی و خانم ترانه علیدوستی قابل تقدیر است، اما سوژه فیلم را نپسندیدم. این فیلم چهره خوبی از جامعه ایران نشان نمی‌دهد، لذا انتخاب آن به عنوان نماینده ایران در «اسکار» از سوی بنیاد فارابی، به نظر من انتخاب خوبی نبود. اگرچه به انتخاب آنها که معمولا معیارهای متعددی مانند تکنیک‌های هنری، جذب مخاطب و رای‌آوری را در نظر می‌گیرند احترام می‌گذارم»!

یادآور می‌شود فیلم مذکور به طور خلاصه سعی می‌کند غیرت و تعصب نسبت به ناموس و همسر را در مقابل تساهل و تسامح قربانی نماید. موضوع فیلم تجاوز به همسر و چالش بر سر گذشت از متجاوز است!

خردادماه امسال نیز علی جنتی وزیر ارشاد درباره افتضاح و ابتذال فیلم 50 کیلو آلبالو گفته بود: اگر این فیلم را پیشتر می‌دیدم مجوز اکران آن را نمی‌دادم. باید بگویم این فیلم از دست شورای صدور پروانه نمایش در رفته وبه اشتباه مجوز اکران گرفته است.

وی گفته بود: بعد از اکران و اعتراض‌هایی که در مطبوعات درباره فیلم «50کیلو آلبالو» دیدم، تصمیم گرفتم فیلم را ببینم و بعد از دیدن فیلم متوجه شدم اعتراض‌ها درست است چرا که ما در کشور تلاش می‌کنیم در مورد تحکیم خانواده صحبت کنیم اما در این فیلم روابط ناسالم و نامتعارف که مغایر با ارزش‌های قومیتی و اسلامی است و همچنین آرایش‌های غلیظ و الگوسازی‌های غلط دیده می‌شود.

جنتی ادامه داد: اگر قبلا این فیلم را دیده بودم اجازه  صدور پروانه نمایش نمی‌دادم اما به هر حال فیلم مجوز نمایش گرفته بود و ما نمی‌توانستیم آن را از پرده پایین بکشیم به همین دلیل من باید درباره فیلم اظهارنظر می‌کردم تا نشان دهم با آن موافق نیستم و فیلم را تایید نمی‌کنم(!)  البته در مورد اکران فیلم در شهرستان‌ها و شبکه نمایش خانگی فکر دیگری خواهیم کرد.

انداختن مسئولیت کوتاهی‌ها در حوزه فرهنگ و هنر و سینما به گردن نهادهایی چون شورای صدور پروانه یا بنیاد فارابی و...، طبعا ذره‌ای از مسئولیت امثال وزیر ارشاد یا نمایندگان و هیئت رئیسه مجلس نمی‌کاهد و نمی‌شود در مقابل شبیخون فرهنگی هدایت شده و سازمان یافته، سکوت و بی‌تفاوتی پیشه کرد یا حداکثر ژست منتقد به خود گرفت؛ که چنین مشیی عین خیانت است.