به گزارش مشرق، نه تنها در دربی ۸۳ که در دیگر دیدارهای لیگ برتر فوتبال برای دو تیم استقلال و پرسپولیس به سادگی می توان فهمید که استقلال و پرسپولیس درد مشترکی دارند که درمانش را هنوز پیدا نکرده اند.

هر دو تیم در بخش گلزنی مشکلات جدی دارند و نتوانسته اند خط حمله زهرداری را روانه لیگ برتر فوتبال ایران کنند. استقلال با 7 گل زده و پرسپولیس با چهار گل زده تاکنون فقر گلزنی را نشان داده اند و همچنان در میان گزینه های خود به دنبال راهی برای خروج از این وضعیت می گردند.

استقلال
 استقلال در خط حمله در روزهای نقل و انتقالات عالی عمل نکرد. آنها شهباززاده را که یک مهاجم کامل بود و هم در سرزنی و هم در بازی با پا آمار گلزنی خوبی از خود به جا گذاشته بود و البته آرش برهانی را که آقای گل تاریخ این باشگاه بود کنار گذاشتند و به جای این دو علی قربانی، آرش افشین و کاوه رضایی را به خدمت گرفتند.

آرش افشین که تکلیفش تا حدود زیادی از روز اول روشن بود او در دو سال گذشته مصدومیت های زیادی داشته و البته آمار گلزنی پائینی هم داشت و اصلا معلوم نشد که چه کسی او را به استقلال آورد درحالی که منصوریان هم چندان تمایلی به افشین نداشت و تاکنون هم بسیار کم به او بازی داده و اکثرا روی سکو بوده است.

قربانی گزینه ای متوسط بود که باید در استقلال اوج بگیرد نه اینکه در اوج به استقلال آمده باشد و در نهایت کاوه رضایی با شش گل زده و ۲۴ بازی در ذوب آهن آمار فوق العاده ای از خود به جا نگذاشته بود و خرید او با قیمت های نجومی تنها به دلیل رقابت با پرسپولیس صورت گرفت و نه به دلیل مسائل فنی.

با این وجود منصوریان در میان گزینه هایش سعی دارد بهترین وضعیت را پیدا کند و باید دید او می تواند با این مهره ها که خیلی هم کاآمد نیستند فقر گلزنی تیمش را از بین ببرد؟

پرسپولیس
در پرسپولیس اوضاع مثل استقلال نیست، گزینه های گلزنی پرسپولیس بیشتر از استقلال هستند و آمار خوبی هم دارند. پرسپولیس طارمی را دارد که آقای گل سال قبل بوده، علیپور جوان را دارد که عالی کار می کند و وحید امیری را دارد که بازیکن ممتازی محسوب می شود و البته در کنار این ها پریموف هم هست که در بازی های دوستانه خوب گل زده و منتظر فرصت است تا به میدان بیاید.

با این وجود دو دلیل می توان برای فقر گلزنی پرسپولیس پیدا کرد. دلیل اول افت طارمی است که دو ماهی دور خود چرخید و در تمرینات پرسپولیس و اردوی این تیم نبود و به ترکیه رفت و دست آخر با فشار بسیار زیادی که همین حالا هم روی شانه هایش سنگینی می کند بازگشت و برای رسیدن به اوج باید به او زمان داد و البته این زمان از جیب پرسپولیس خواهد رفت. اما نکته دیگری هم در ضعف نسبی گلزنی پرسپولیس دیده می شود و آن این است که برانکو به طور کلی امسال نگاه بیشتری به دفاع خود داشته است.

ایوانکوویچ با تغییراتی که داده و استفاده از محمد انصاری در دفاع وسط  و ماهینی در جناح راست هم در جناح راست و هم در جناح چپ و هم در دفاع وسط نسبت به سال گذشته دفاعی تر شده و موقعیت گل های بیشمار نیم فصل دوم را در دیدارهای اولیه لیگ به نمایش نگذاشته است.

نتیجه
هم برانکو و هم منصوریان در حال آزمون و خطاهای اول لیگ هستند و بهترین وضعیت را پیدا خواهند کرد اما این کار هم زمان بر است و نشان دهنده آن است که باشگاه ها هر چقدر که تیم خود را دستخوش تغییرات کنند حتی اگر گزینه های بهتری از گزینه های قبلی به دست آورند باز هم زمان زیادی را از دست خواهند داد تا تیم و ترکیب اصلی و بهتر را پیدا کنند و البته بازیکنان جدید را هماهنگ کنند.

اجتناب از تغییرات مگر در مواقع لزوم برای باشگاه ها اتفاق بهتری است تا اینکه به استقبال تغییرات بروند.