به گزارش مشرق، زهرا نعمتی پیرامون حضورش در پارالمپیک گفت: هر دوره از بازی‌های المپیک و پارالمپیک شرایط خاص خودشان را دارند و نمی‌توان آنها را با هم مقایسه کرد. در پارالمپیک لندن تمام هدفم بر این متمرکز بود که سد شکنی کنم و اولین نشان طلای ورزش بانوان ایران در این بازی‌ها را بدست آورم. با این وجود فشار کمتری را احساس می‌کردم و در ضمن کلاس‌بندی‌ها هم به گونه‌ای بود که به عنوان مثال در ریکرو، دو سری توزیع مدال برای دو کلاس بندی متفاوت وجود داشت و این مساله باعث شده بود تا ورزشکاران در شرایطی عادلانه از نظر فیزیکی با هم رقابت کنند.

بانوی طلایی بازی‌های پارالمپیک لندن گفت: در بازی‌های ریو، اما شرایط فرق می‌کرد. انتظارات از من بیشتر بود و کلاس‌بندی‌ها نیز ادغام شده و مسابقات در کلاس آزاد برگزار می‌شد. تکرار عنوان قهرمانی از بدست آوردن آن بسیار سخت‌تر است و با وجود خستگی که از حضورم در المپیک داشتم، کار دشوارتر بود، اما خوشبختانه شرکت کردنم در مسابقات تدارکاتی و تجربه‌ای که از حضورم در المپیک داشتم و همینطور درایت فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین در مدیریت شرایط، به من کمک کرد تا در پارالمپیک نتیجه بگیرم.

دارنده دو نشان طلای پارالمپیک خاطر نشان کرد: باید از فدراسیون‌های تیروکمان و جانبازان و معلولین تشکر ویژه کنم. پس از بازی‌های پاراآسیایی اینچئون برای حضور در المپیک با فدراسیون تیر و کمان همراه بودم و در مسابقات تدارکاتی و کسب سهمیه که با این فدراسیون شرکت کردم، تجارب خوبی بدست آوردم و همچنین به خاطر برنامه‌های منظمی که برای بدنسازی ترتیب داده شده بود به آمادگی مطلوبی از نظر جسمی رسیدم. پس از المپیک هم فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین نهایت همکاری را با من داشت و با در اختیار قرار دادن یک روانشناس به من کمک کرد تا از نظر روحی خودم را بازیابی کنم.

وی ادامه داد: حضور دکتر واعظ موسوی در کنار من یک اتفاق بسیار خوب بود و در کسب مدال بسیار موثر، ضمن اینکه فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین این امکان را فراهم کرد تا من با مربی خودم در پارالمپیک شرکت کنم. این نشان می‌دهد که مدیریت خوبی پشت این قضیه بود و حضور همزمان من در بازی‌های المپیک و پارالمپیک و نیز پرچمداری من در المپیک، افتخار بزرگی بود و خوشحالم که در این افتخار که متعلق به مردم کشورم ایران، جامعه ورزش، جامعه ورزش بانوان و خانواده ورزش پارالمپیک بود، سهیم هستم.

نعمتی افزود: حالا که از مسابقات فارغ شده‌ام در تلاشم تا فعالیت‌های اجتماعی‌ام را دنبال کنم. همانطور که قبلا اعلام کردم، در صدد تاسیس انجمنی هستم که به صورت ویژه به توسعه ورزش همگانی برای افراد دارای معلولیت بپردازد و خوشبختانه افراد زیادی اعلام آمادگی کرده‌اند که در این مسیر از ما حمایت کنند. هدف عمده این انجمن توانمندسازی افراد دارای معلولیت از طریق ورزش است و در ادامه به ورود این افراد به ورزش حرفه‌ای نیز کمک خواهد شد. آینده روشنی را در این اقدام می‌بینم و امیدوارم به اهداف بلند مدتی که در نظر داریم، به خصوص سلامتی جامعه افراد دارای معلولیت، برسیم.

بانوی کماندار تیم ملی گفت: هنوز هم می‌گویم که به سقف آرزوهایم نرسیده‌ام و هنوز هم برای رسیدن به آنچه در اندیشه‌ام است باید تلاش کنم. در این مدت سختی‌های زیادی را تحمل کردم. کسب سهمیه المپیک برای من کار مشکلی بود و من تنها نماینده تیرو کمان ایران در المپیک بودم. ضمن اینکه از نظر شرایط جسمی هم با دیگران تفاوت داشتم و به همین خاطر توجه زیادی در زمان برگزاری بازی‌های المپیک به من می‌شد و این مساله آزار دهنده شده بود. در این میان کاستی هایی هم وجود داشت که شرایط را برای من دشوار می‌کرد و از نظر امکانات پیش‌بینی‌هایی باید می‌شد که در المپیک نشده بود و همه اینها دست به دست هم داد تا آنچه را که در نظر داشتم محقق نشود. البته معتقدم که صرفا کسب سهمیه المپیک افتخار بزرگی بود و برای من حکم  مدال طلا  را داشت، اما انتظارات از من بالاتر رفته بود و همه توقع مدال المپیک را نیز داشتند. در مسابقات حذفی هم با اختلاف کمی از حریف نتیجه را واگذار کردم و در مجموع از المپیک انتظار مدال برای خودم ایجاد نکرده بودم و می‌خواستم در جدول رنکنیگ جهانی جایگاهم را ارتقا دهم.

وی در همین زمینه اضافه کرد: شاید از نظر بعضی، کسب سهمیه المپیک کاری عادی بود و به همین خاطر زمانی که از المپیک باز گشتم استقبالی همانند استقبال مدال آوران المپیک از من نشد، اما از نظر خودم این سهمیه و این حضور بسیار اتفاق بزرگی بود. برای اولین بار بود که یک خانم ایرانی توانسته بود از مسابقات قهرمانی آسیا کسب سهمیه المپیک کند و در دو دور پیشین المپیک که بانوان در  این رشته کسب سهمیه کرده بودند، این اتفاق در مراحل آخر مسابقات افتاده بود.

کماندار طلایی بازی‌های پارالمپیک ریو اظهار داشت: کسب هر دو نشان طلای من از بازی‌های پارالمپیک لندن و ریو، دلچسب و شیرین بود و نمی‌توانم بگویم کدام بیشتر اهمیت دارند. نشان پارالمپیک لندن، اولین نشان طلای تاریخ ورزش بانوان ایران در المپیک و پارالمپیک بود و تکرار این عنوان در ریو نیز کار سختی بود که به لطف خدا محقق شد. نشان لندن ما حصل علاقه من به سد شکنی بود و خوشحالم که توانستم آن را بدست آورم.

نعمتی از برنامه هایش برای دوران پس از ورزش قهرمانی اینگونه گفت: دوست دارم تجربیاتم را در اختیار افرادی که به این رشته علاقه دارند قرار دهم. به مربیگری فکر کرده‌ام، اما کار بسیار دشوار و پر مسئولیتی است و باید تمام توان را روی آن گذاشت. در حال حاضر که روی ورزش قهرمانی متمرکز هستم، اما برای آینده و پس از این دوران به این اقدام هم می‌اندیشم.

وی در پایان پیرامون تحولات تیر و کمان جانبازان و معلولین از پارالمپیک لندن تا ریو افزود: در ریو توانستیم یک طلا را به 2 طلا و برنز تیمی را به نقره تبدیل کرده و یک مدال برنز هم در بخش مردان کسب کنیم. اینها همه نشان دهنده پیشرفت این رشته طی 4 سال اخیر است. مدال طلای رحیمی بسیار ارزشمند است و صرف نظر از خوش رنگ بودن آن، اولین مدال طلای تاریخ تیر و کمان مردان ایران در پارالمپیک به شمار می‌رود. ضمن اینکه در بخش تیمی هم نشان برنز تیم بانوان در ریکرو تبدیل به نقره تیمی میکس شد که من و رنجبر بدست آوردیم. حضور کماندار نوجوان، محدثه کهنسال نیز اتفاق بسیار خوبی بود و با توجه به سن و تجربیاتش بسیار خوب عمل کرد و انتظار این می‌رود که در دور بعدی بازی‌های پارالمپیک وی از مدال آوران این رشته باشد.

زهرا نعمتی، اولین بانوی ورزشکار دارای معلولیت ایرانی است که توانست همزمان مجوز حضور در بازی‌های المپیک و پارالمپیک را دریافت کند و در مسابقات المپیک نیز به عنوان پرچم‌دار کاروان انتخاب شد. وی در بازی‌های پارالمپیک ریو موفق به کسب یک نشان طلا در بخش ریکرو انفرادی و یک نشان نقره در بخش میکس تیمی ریکرو شد.

 

منبع: فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین