• فرانسه، بر اساس یک خط‌مشی امنیت انرژی، در حدود 75 درصد از برق خود را از انرژی هسته‌ای تولید می‌کند. این سهم تا سال 2025 به 50 درصد کاهش خواهد یافت.
• به دلیل هزینه بسیار پایین تولید برق در فرانسه،‌ این کشور بزرگترین صادر کننده الکتریسیته در جهان با سالیانه 3 میلیارد دلار درآمد است. 
• فرانسه در حوزه توسعه تکنولوژی هسته‌ای بسیار فعال است. راکتور و بالاخص محصولات مرتبط با چرخه سوخت از صادرات عمده این کشور به شمار می‌روند.
• در حدود 17 درصد از برق فرانسه از طریق سوخت هسته‌ای بازفراوری شده تولید می‌شود.

تولید برق فرانسه در سال 2014 برابر با 541 تراوات‌ساعت ناخالص بود. مصرف برق در سال 2012 برابر با 454 تراوات‌ساعت - 6600 کیلو‌وات‌ساعت به ازای هر نفر - بود. تقاضا در زمستان به ازای هر یک درجه سانتیگراد 2300 مگاوات تغییر می‌کند.

در یک دهه گذشته، فرانسه تا 70 میلیارد کیلو‌وات‌ساعت در هر سال صادر کرده و شرکت الکتریسیته این کشور انتظار دارد صادرات به میزان 55 الی 70 تراوات‌ساعت در هر سال ادامه یابد. در سال 2014، ایتالیا، انگلستان، سوئیس، بلژیک و اسپانیا مقصد صادرات برق فرانسه بودند. در سال 2014، صادرات خالص بالغ بر 65.1 تراوات‌ساعت، در سال 2013 برابر با 48.5 میلیارد کیلو‌وات‌ساعت و در سال 2012 بالغ بر 37.6 میلیارد کیلووات‌ساعت بود.

فرانسه دارای 58 راکتور هسته‌ای با ظرفیت مجموع 63.2 گیگاوات است که توسط شرکت الکتریسیته فرانسه مدیریت می‌شوند. این راکتورها 416 میلیارد کیلو‌وات‌ساعت در سال 2014، برابر با 77 درصد کل تولید برق فرانسه، را تولید کردند.

وضعیت کنونی حاصل تصمیم دولت فرانسه در سال 1974، پس از شوک نفتی اول، برای توسعه سریع ظرفیت انرژی هسته‌ای کشور با استفاده از تکنولوژی وستینگ‌هاوس آمریکا است. این تصمیم در فضایی گرفته شد که فرانسه از تخصص بسیاری در زمینه مهندسی برخوردار بوده اما منابع بومی کمی در حوزه انرژی داشت. انرژی هسته‌ای، با توجه به اینکه هزینه سوخت آن نسبتا پایین است، برای کاهش اتکا به واردات و افزایش امنیت انرژی گزینه منطقی به نظر رسید.

پس از تصمیم سال 1974، فرانسه اکنون در حوزه انرژی استقلال بسیار بالایی کسب کرده و تقریبا کمترین هزینه الکتریسیته در اروپا را دارد. این کشور همچنین مقدار بسیار کمی از گاز مضر دی‌اکسیدکربن در صنعت برق تولید می‌کند زیرا انرژی لازم برای تولید 90 درصد برق توسط نیروگاه‌های هسته‌ای و آبی تأمین می‌شوند.

گاهشمار برنامه هسته‌ای فرانسه

1945: محققین فرانسوی نقش مهمی در استفاده از نیروی هسته‌ای برای تولید انرژی ایفاء کردند. بالاخص، پیر و ماری کوری،‌ و نیز دخترشان ایرن ژولیت کوری و همسرش فردریک ژولیت کوری، به پیشرفت‌های بزرگی در مطالعه مواد رادیواکتیو دست یافتند.

1945: به دستور ژنرال دوگل، دولت فرانسه کمیسیون انرژی اتمی (CEA) این کشور را تشکیل داد.

1956: یک پروژه مشترک بین کمیسیون انرژی اتمی و شرکت برق فرانسه برای تولید اولین راکتور هسته‌ای کاملا فرانسوی بر اساس تکنولوژی گاز اورانیوم طبیعی شکل گرفت.

1964: اولین راکتور هسته‌ای تجاری فرانسه در شینون، در ساحل رود لویه، وارد مرحله عملیاتی شد.

1973: بحران نفتی و بالا رفتن شدید قیمت نفت اقتصاد جهان را دچار مشکل کرد. این بحران اثبات می‌کرد که وابستگی به سوخت‌های فسیلی برای اقتصاد فرانسه بسیار خطرناک است بنابراین دولت این کشور شروع به بررسی انرژی‌های جایگزین بالاخص انرژی اتمی کرد.

1974: دولت فرانسه بر اساس تکنولوژی آمریکایی راکتورهای آب فشرده یک برنامه هسته‌ای گسترده را آغاز کردند که در نهایت منجر به استاندارد شدن ناوگان راکتورهای هسته‌ای این کشور شد. این استاندارد کردن، تداوم ساخت دیگر راکتورها و عملیاتی کردن آنها را آسان ساخته و در نتیجه هزینه و ریسک‌های ایمنی آنها کاهش یافت. از آن زمان تاکنون، انرژی هسته‌ای جایگزین بخش اعظمی از نیروگاه‌های سوخت فسیلی شده و تأثیر نوسانات قیمت نفت بر اقتصاد فرانسه را به حداقل رسانده است.

2007: در حالیکه 58 راکتور هسته‌ای در فرانسه در حال فعالیت هستند، ساخت اولین راکتور نسل سوم فرانسه (EPR) که با تمهیدات امنیتی بالا طراحی شده بود، در فلامانویلی، نرماندی، آغاز شد.

پس از فاجعه فوکوشیما: سازمان ایمنی هسته‌ای فرانسه اعلام کرد که «دوران قبل و پس از فوکوشیما وجود خواهد داشت.» این سازمان خواهان اعمال اصلاحاتی در راکتورهای فرانسوی شد.

دهه 2010: حرکت به سمت متنوع‌سازی انرژی - در سال 2010، کمیسیون انرژی اتمی فرانسه نام خود را به «کمیسیون انرژی اتمی و انرژی‌های جایگزین» تغییر داد. در سال 2012، فراسوا اولاند، رئیس‌جمهور فرانسه، وعده داد که سهم انرژی هسته‌ای در سبد برق این کشور تا سال 2030، از 75 درصد به 50 درصد کاهش خواهد یافت.