باز در بین راه کرب و بلا
نغمه ی ارجعی به گوش رسید
خون مولا ز خاک جوشید و
به دل عاشقان خروش رسید
هرکه سرخ است بال پروازش
قاب قوسین آسمانش شد
شاهد مدعای عاشقی اش
دادن خون و بذل جانش شد
هرکه شد کشته ی مسیر حسین
روی لب داشت عاقبت لبخند
میزبانش ملائک اند و به شوق
نور در پیش پاش می پاشند
ای که در راه عشق جان دادی
گرچه در خاک و خون تنت گم شد
چشم تو روشن! این خطاب به توست
که «سلام بما صبرتم»*شد
چشم وا کن! ببین برای تو
سبز شد تا ابد تمام فصول
خود او آمده به دیدارت
کربلایی! زیارت تو قبول
*«سلام علیکم بما صبرتم فنعم عقبی الدار» ؛ سوره رعد، آیه 24