
يک سند محرمانه که زمان آن به 22 فوريه سال 2007 ميلادي باز ميگردد، ماجراي سفر "رابرت جوزف" مشاور وزير خارجه آمريکا به تلآويو را تشريح کرده و ديدارهاي وي با مقامات وزرات خارجه و مسئولان اسرائيل را بيان ميکند.
خلاصه نتايج اين ديدارها که علاوه بر مقامات فوق با تعدادي از مسؤولان سازمان انرژي اتمي اسرائيل و سازمان هاي جاسوسي اين رژيم نيز برگزار شده، نشان ميدهد که آمريکا و اسرائيل از مواضع مديرکل وقت آژانس بينالمللي در قبال ايران مأيوس شدهاند.
مقامات اسرائيلي در اين ديدارها از احتمال اينکه گزارشهاي آژانس هرگونه التزام ايران به مقررات شوراي امنيت را رد کنند، نگراني خود را ابراز داشتند. عالون بار، مدير نظارت بر سلاحهاي وزارت خارجه اسرائيل با ابراز نگراني از آنچه همگرايي مدير آژانس انرژي اتمي با برنامه هستهاي ايران خوانده، اين پرسش را مطرح کرد که آيا مي توان گفت که آژانس در اين پرونده نقش سازندهاي داشته است؟ اسرائيليها از اينکه محمد البرادعي، بعضي از فعاليتهاي غني سازي در ايران را پذيرفته باشد، ابراز نگراني کردند و از آمريکا خواستند تا اقدامات جديدي را براي جلوگيزي از اين "انحرافات" البرادعي اتخاذ کنند.
بر اساس اين سند "جيل ريچ" يکي از مسؤولان سازمان انرژي اتمي اسرائيل نيز با اشاره به اينکه البرادعي به کارمندان خود گفته است که آژانس نهايت دقت را در گزارشهاي خود در مورد ايران دارد و بايد در اين گزارش ها از اشاره به تحريمهاي شوراي امنيت عليه ايران خودداري کرد، اين اظهارات را دليلي بر اين نکته ميداند که البرادعي به دنبال جلوگيري از تحريمهاي بينالمللي عليه ايران است.

بر اساس اين سند، جوزف بعد از اين ديدار ليستي از دستورها و توصيههاي خود را که از سران تلآويو دريافت کرده بود را به دولت آمريکا داد که مهمترين آنها افزايش تلاش براي جلوگيري از همکاري آژانس انرژي اتمي با برنامه اتمي ايران بود، تضمين عدم انعکاس واقعيتهاي برنامه هستهاي ايران در گزارش هاي آژانس، موافقت با طرح اسرائيل براي جلوگيري از حضور دانشمندان هستهاي ايران در کنفرانسهاي آژانس و ادامه هماهنگيها ميان آمريکا و اسرائيل در وين از جمله مسائلي بود که در اين دوره نشستها مورد توافق قرار گرفته و به اجرا درآمد.