به گزارش مشرق به نقل از روابط عمومی جشنواره عمار به نقل از «تیتریک»، "جشنواره عمار یک جنبش مردمی برای تبیین اکران فیلم در کشور است” این بخشی از سخنان سید رسول منفرد دبیر اجرایی جشنواره عمار در کشور است. بر این اساس خبرنگار نگارانه درباره چند و چون این دوره از جشنواره گفتگویی با وی انجام داد که در ادامه می خوانید:

در خصوص جشنواره عمار توضیح دهید؟

جشنواره عمار به بهانه شروع تحریم در فضای هنری و رسانه ای اتفاق افتاد به این معنی که سال ۸۹ آثار هنری که برای روشنگری درباره فتنه ساخته شده بودند، عملا از طرف دستگاه های فرهنگی یا فضای جبهه روشن فکری دچار تحریم شدند و فیلم ها نمایش پیدا نکردند.

برای اینکه فیلم های با موضوع فتنه ۸۸ ساخته شده به صورت مردمی نمایش داده شود یعنی حالا که تلویزیون پخش نمی کنند، نهادهای دولتی و دستگاه های فرهنگی که وظیفه شون حمایت است و حمایت نمی کنند،مردم در مساجد،پایگاه ها،محله ها،منازل شخصی و مکانهای از این قبیل این فیلم ها را نمایش دهند.

این اتفاق از سال۸۹ افتاد و منجر به شکل گیری جشنواره عمار شد، فیلم ها یا محصولات هنری را به دست مردم مخاطب رساند و نمایش داد لذا ایده برگزاری جشنواره مردمی فیلم عمار به تصویب رسید.

ما نباید نسبت به فتنه۸۸ از فضای مسئول رسانه ای یا هنری یا از فضای منفعلانه یا محافظه کارانه نهادهای فرهنگی ضربه بخوریم لذا در کنار موضوعات فتنه، موضوعات دیگر به جشنواره اضافه شد. مثلا در موضوع مدافعان حرم سالها طول کشید تا در سینمای ایران یک فیلم ساخته شود اما در جشنواره عمار شاهد ساخت هزاران اثر از این قبیل موضوعات بودیم که به همت خود مردم ساخته شد و مردمی که در شهرستان ها و روستاها زندگی می کنند و اینها رسانه ای ندارند، صاحب سینمای خانگی و مردمی شدند.

لذا جشنواره عمار شکل گرفت و سال ۸۹ تجربه ای به دست آمد و بعد این تجربه به مدل تبدیل شد. الان جشنواره عمار قریب به ۲۰هزار اکران مردمی در سراسر کشور دارد که فیلم ها را به صورت فعال یا نیمه فعال نمایش می دهند و هر سال چندین هزار اثر به جشنواره ارسال می شود.


اهداف اصلی جشنواره را مختصر توضیح دهید؟

هدف اصلی جشنواره برای آثار سینمای انقلاب فرصت نمایش فراهم کنیم. در کشور ۸۰ میلیون جمعیت داریم در این ۸۰ میلیون جمعیت تعداد کثیری دسترسی به سینما ندارند و یا تمایلی ندارند به سینما روند. سازمان مهندسی شده اکران سینما به این صورت است که هر سال باید فیلم را مخاطب تهران در۳ الی ۴ سینمای پر فروش بپسندد و اگر پسندید آن موقع اکران این فیلم به سینمای شهرستان را ه پیدا کند.

جشنواره عمار یک جنبش مردمی برای اکران فیلم در کشور است تا فیلم هایی که ممکن است به ذائقه مخاطبان سینما خوش نیاید اکران شود و بقیه شهرستان ها محروم نشوند.

نحوه اکران فیلم ها به چه صورت است؟

اکران فیلم ها به صورت مردمی برگزار می شود. دبیر خانه جشنواره در تهران وظیفه خود می داند که فیلم ها را از فیلمسازها تحویل گیرد و در اختیار کسانی قرار دهد که مایل هستند این فیلم ها را برای مردم نمایش دهند. فیلم ها در واقع به این حالت است که در ۳۱ استان و چند صد شهرستان و شهر و روستا رابط داوطلب دارد که حاضرند داوطلبانه و رایگان برای فیلم ها وقت بگذارند و توزیع کنند و به دست اکران کننده ها برسانند . اکران کننده های جشنواره برای نمایش فیلم ها نیاز به امکانات خاصی ندارند. طوری اکران مردمی تعریف شده که هر کسی با هر امکاناتی بتواند برای بیشتر نشان دادن فیلم ها مشارکت کند لذا وابسته به امکانات خاصی نیست. از نظر بلیط فروشی هم فیلم ها به ۲ شکل رایگان و بلیط فروشی اکران می شوند اگر مخاطب پسندید هر اندازه که مایل بود یا از فیلم خوشش آمد یا دغدغه های آن را تامین کرد، همان اندازه حاضراست که برای فیلم بلیط بخرد.



میزان استقبال از فیلم های جشنواره در استان های مختلف چقدر بوده است؟

میزان استقبال متفاوت است. اصولا فیلم ها را وارد اکران مردمی می کنیم که مردم در ارزیابی فیلم ها و دیده شدن فیلم ها نقش بیشتری داشته باشند این طور نباشد که افراد خاص حق ارزش گذاری برای فیلم ها را داشته باشند. از این جهت بین اکران مردمی فیلم هایی را داشتیم که بسیار موفق بوده و توانسته به مخاطب میلیونی دست پیدا کند و در عین حال فیلم هایی که استقبال مخاطب از آن کمتر بوده و این حسن جشنواره است. مثلا فیلمی مثل علمک که فیلم کوتاه است صرفا در اکران مردمی جشنواره عمار دیده شد. بعد از اقبال و موفقیت جشنواره عمار بود که تلویزیون این فیلم را پخش کرد و در فضای مجازی منتشر شد و کارگردانش به خاطر همین اقبال جشنواره الان در حال ساخت علمک۲ است یعنی جشنواره عمار توانسته به نحوی مخاطب ایجاد کند که آثار خودش را باز تولید کند.

صحبت پایانی تون را بفرمائید؟

نقد های بسیاری به این جشنواره می شود؛ تصور ما این است که مهمترین خطری که جشنواره عمار را تهدید میکند این است که از کلیشه های رایج تبعیت کند و آن وظیفه ای که باید انجام دهد را تحت شعاع قرار دهد به عنوان مثال خیلی ها نقد می کنند که چرا جشنواره عمار فیلم ها را تنها برای مردم عام نمایش می دهد در حالی که واقعیت این است که اصولا فیلم برای مخاطب ساخته شده نه اینکه برای ۲ هزار نفر آدم خاص. جشنواره عمار در کنار فرم و تکنیک به محتوا هم اهمیت می دهد. اگر بخواهد جشنواره عمار در این دام بیفتد مزیتش را از دست داده و مثل همه جشنواره های دیگر کشور که در پایتخت برگزار می شود و هزینه هنگفتی برای آنها انجام می شود و نهایتا به دست مردم هم نمیرسد و یک احساس رضایت کاذب به برگزار کنندگان آن دست می دهد، خواهد شد.