سرویس فرهنگ و هنر مشرق- به گفته فیلمنامه نویسی که در جوایز اسکار امسال به خاطر فیلمنامه ‌اش نامزد شده، مردم عاجزی که در ایالت های نادیده گرفته شده امریکا زندگی می‌کنند و رای دهندگان اصلی ترامپ بودند، از روی باور و عقیده سیاسی به او رای ندادند به آنها خیانت شده است.

به گزارش بانی فیلم به نقل از د رپ، تیلور شریدان، فیلمنامه نویس نامزد دریافت جشنواره اسکار فیلم «اگر سنگ ببارد» می‌گوید فیلمش روحیه امریکای روستایی و شهرکوچک را به نمایش می‌گذارد که باعث شده دونالد ترامپ رییس جمهور شود. شریدان میگوید داستان این فیلم در اعماق غرب تگزاس و در جامعه ای به و قوع می پیوند که هیچ گونه خدمات اجتماعی وجود ندارد و خدمات فدراسیون فرزندپروری تنظیم نشده سه اایالت آنورتر ارایه می شوند. بنابراین آنها درک نمی‌کنند چرا سرمایه ها آنجا می‌رود؛ علاوه بر این، تخصیص پول به بزرگراهها برای آنها با عقل جور در نمی‌آید چون بزرگراه‌های آن ها هرگز درست نمی‌شودند.شریدان به شرون وکس من، سردبیر د رپ در نمایش فیلمش در چهارشنبه شب گذشته گفت: تمام این چیزها وقتی مطالعه‌شان کنید شروع به توضیح دادن جهت گیری‌های سیاسی می کنند که هیچ ربطی به ایدئولوژی ندارند. به این مربوط است که چطور می توانیم جلوی انفجار این حبابی که اطرافم را گرفته را بگیریم؟ ما نمی‌توانیم باورهایمان را به مردم نسبت دهیم که صدایی برای بیان کردن آنها نداردند و نمی‌توانیم تصور کنیم که یک نفر چه فکری می کند. همین تصورها موقعیتی که امر.وز در آن قرار داریم را به وجود آورده اند.

شریدان می‌گوید «اگر سنگ ببارد» که نامرز چهار جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه اورجینال برای شریدان شده، فیلمی درباره «احترام به فر» است. در این فیلم دو برادر با بازی کریس پاین و بن فاستر می خواهند از بانک سرقت کنند تا بتوانند اجاره خانه شان را پرداخت کنند. در عین حال رنجرهای تگزاسی که مسئول بررسی پرونده آن ها هستند یک پلیس نژادپرست نزدیک بازنشستگی با بازی جف برنجز و شریک آمریکایی بومی او هستند. رابطه آنها اغلب خشک است. اما هر دو حس می‌کنند توسط بانک ها و دولت سرکوب و نادیده گرفته شده‌ اند. به همین دلیل است که شریدان نحوه نمایش سیاست ها توسط کمدین‌ها و متخصصانی از جمله بیل مالئر را به راحتی قبول ندارد. او می گوید که با شوخی کردن درباره ایالتهای نادیده گرفته شده ما اینجا می نشینیم و درباره تنوع صحبت می کنیم. اما مردم یک منطقه کامل را کنار هم قرار می دهیم و آنجا می نشینیم و به آنها حمله می کنیم و در مناطقی که درآمد متوسط 33 هزار دلار است،‌ باورهای مختلف را با یک درصد برتر هم رده می‌کنیم. ما تمام این چیزها را به کسانی مرتبط می کنیم که به هیچ وجه ارتباطی با آنها ندارند. این منصفانه نیست.

شریدان فیلمنامه «اگر سنگ ببارد» را در سال 2011 نوشت. او از بازیگری در «Anarchy sons of» کناره گیری کرد و دنبال تعریف کردن داستان های خودش رفت . از جمله نوشتن فیلمنامه «سیکاریو» ساخته دنیس ویلنوو، اما هیچ ایده‌ای نسبت به از راه رسیدن جو سیاسی جدید نداشت. شریدان به شوخی می‌گوید ریتینگ های کارآموز سلبریتی ضعیف شده بودند. این یکی را پیش بینی نمی کردم. اما همان موقع شریدان می دید که خانه اش بخاطر خشکسالی اقتصادی و عملی در منطقه زجر می‌کشد که به گفته خودش میخی نهایی بر تابوت یک نوع سبک زندگی بود که فکر می کردم همیشگی است و در عین حال او می دید که رسانه ها به کسانی که در ج.امع او هستند حمله میکنند. او میگوید من این آدمها را می شناختم و آنها کسانی که بیل ماتر میگفت نبودند. اینجا به مدت 100 سال پایگاه حزب دموکرات بود. آنها واقعا حس می‌کردند بهشان خیانت شده است و اینها عواقب چیزی هستند که الان با آن رو به رو هستیم.

اما شریدان اضافه میکند که فقر، فقر است. او حس می‌کند خطوط جداکننده بین نژاد، ‌جنسیت و دین تنها باعث می‌شوند ثروتمندان پول بیشتری به دست بیاورند و فقیرها فقیرتر شوند.«اگر سنگ ببارد» می‌خواهد کسانی که تحت تاثیر فقر هستند و کسانی که قدرت دارند را کنار هم بیاورد. او می‌گوید به محض اینکه روی شباهتها و نه تفاوتها تمرکز کنیم آن وقت است که آنها را می‌گیریم.