به گزارش مشرق، «بثینه شعبان» مشاور سیاسی و رسانه‌ای «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه بر این باور است که ترکیه از زمانی که خواهان پیوستن به اتحادیه عرب شد و ظاهرا کشتی را برای لغو محاصره به غزه فرستاده بود، در واقع در پی سیطره بر مناطق عربی با شیوه های نرم و نئو عثمانی بود.
شعبان با انتشار مقاله‌ای در شبکه خبری «المیادین» به بررسی سیاستهای ترکیه پرداخت و مینویسد، زمانی که این شیوه ها شکست خورد، ترکیه چهره واقعی خود را نشان داد و از حمله به لیبی حمایت کرد، هر چند که بیشترین سرمایه گذاری را در این کشور داشت و در نابودی لیبی و در نتیجه از بین بردن سرمایه های خود نقش مهمی ایفا کرد.
به گفته شعبان، در مصر نیز پس از اینکه طرح اخوان المسلمین شکست خورد، عقب نشینی طرح عثمانی-اخوانی نیز کلید خورد و ترکیه سیاستهای نرم خود را کنار گذاشت و حمایت از تروریسم و خشونت را در پیش گرفت. سیاست رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه سر نیزه هر تروریسمی بود که سوریه با آن مواجه بود.
مرزهای ترکیه نیز تقریبا گذرگاه تروریستها بود تا امنیت سوریه را از بین ببرد. اما پس از گذشت ۷ سال از همدستی آنکارا با قطر و عربستان و با بازگشت تروریسم به ترکیه، به نظر میرسد که نئو عثمانی در سیاست خود بازنگری کرده است. اما این بازنگری به همراه اندیشه ای است که مبتنی بر تأمین مالی تُرکها در اروپا و جهان است.
مشاور اسد در ادامه تأکید میکند که ترکیه بودجه‌های کلانی را تخصیص داده است تا از ترکها در اروپا به عنوان برگه ای استفاده کند تا این کشورها با سیاستهای اردوغان موافقت کنند. از این روی اردوغان بامسئله آوارگان آغاز کرد که خودش یکی از عوامل اصلی به وجود آمدن این پدیده بود. اروپا و آمریکا نیز به این نتیجه رسیده اند که باید از اردوغان در خصوص این اقدامات مشکوک سؤال بپرسند. از این روی اتحادیه اروپا تصمیم گرفت که ترکیه عضو این اتحادیه نشود. مسئله مهمتر اینکه، هلند، اتریش و آلمان از بیم امنیت ملی خود مانع از سفر وزیر خارجه ترکیه به این کشورها میشوند؛ زیرا اردوغان اقلیتهای ترک حاضر در این کشورها را گرد هم می آورد و صرف نظر از تابعیت آنان، بر تُرک بودن آنها تأکید و تحریکشان میکند.
شعبان میگوید که نئوعثمانی فکر میکند که از آمریکا، اروپا و آسیا باهوشتر است و سعی در ایجاد موازنه هایی دارد که همه این کشورها را فریب دهد. شاید جمهوری اسلامی ایران نیز به لیست ترکیه افزوده شود. ولی برآیند سیاستهای ترکیه فقط به عقب نشینی در مسئله سوریه متوقف نمیشود، بلکه به وضعیت امنیتی، اقتصادی و سیاسی این کشور رسیده است. اگر اردوغان طی چند سال پیش در پی سیطره بر مناطق عربی بود و اینکه نئو عثمانی را در میان کشورهای عربی بسط و گسترش دهد، ولی امروز منتهی آمال وی به چرخش درآوردن چرخ اقتصاد ترکیه است.
وی میگوید که شکاف میان اردوغان و کشورهای اروپایی و مشکلاتش با ناتو و آمریکا بیشتر خواهد شد، از این روی در جریان سفر به مسکو و دیدار با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه بر تمامیت ارضی سوریه و بازگشت همه اراضی به دولت و تلاش مشترک برای مبارزه با تروریسم تأکید دراد. نباید فراموش کرد که آمریکا نیروهای خود را در سوریه افزایش داده؛ البته نه صرفا برای مبارزه با داعش بلکه برای اینکه در برابر اردوغان و طرحهای او در منبج و رقه بایستد.
به هر حال با افزایش هماهنگی قریب الوقوع میان روسیه و آمریکا و افزایش نگرانی از سیاستهای اردوغان در اروپا و کشورهای اروپایی، نئو عثمانی غرور خود را فرو خواهد خورد، با روسیه در ژنو و آستانه هماهنگ میشود و از دشمنی با ایران دست بر میدارد. چه بسا این مسائل سبب شود که پیش از اینکه فرصت از دست برود و قربانی غرور و جنایت در حق بی گناهان سوری و لیبیایی شود، در توانمندی و سیاستهای خود مجددا بیاندیشد.
