موضوعی که سال ها قبل می بایست به خود رنگ تحقق می دید اما با وجود تاکیدات مکرر همچنان در دایره سکوت و انزوا باقی ماند و دولت ها رسیدگی به آن را جزء آخرین اولویت های خود قرار دادند.

با نزدیک شدن به موسم انتخابات و رخ نمایی افرادی که می خواهند در صف رقابت این عرصه بیاستند یقینا به مانند سنوات قبل یکی از مهمترین شعارهای مورد استفاده و پر تکرار توجه به معیشت مردم و رفع معضل بیکاری خواهد بود. شعارهای نخ نمایی که بیش از عملیاتی شدن رنگ و روی انتخاباتی دارند و در میدان عمل آمار مثبتی را در پایان هر دولت برای عرضه به همراه ندارند تا مردم به این باور برسند که معیشت مردم تنها یک شعار بیش نبود.

نگاهی به میزان واردات کالا به کشور و روند صعودی آن در سال های گذشته و آمار تکان دهنده تعطیلی بنگاه های اقتصادی به عنوان بسترساز اشتغال و بهبود معیشت مردم حکایت از آن دارد که دغدغه رهبری در مورد موضوع اشتغال و تولید هنوز مرتفع نشده و دولتی که قرار است تا 44 روز دیگر امانت دار آراء مردم شود مسئول برداشتن این بار سنگین و بر زمین مانده است تا مردم طعم گسترش سفره و کار کردن برای زندگی و نه زندگی کردن برای کار را به تجربه بنشینند.

طرح های اشتغال زا، پرداخت وام خود اشتغالی، کاهش آمار بیکاران، منطقی کردن نرخ سودهای بانکی، برخورد با فساد اقتصادی، پرداخت یارانه های نجومی و ... از جمله طرح هایی است که مردم بسیار از آن شنیده اند و به عبارتی گوششان از این حرف ها پر است اما مهم اینجاست که کدام کاندیدا برای عملیاتی شدن موارد مطروحه؛ طرح به معنی واقعی دارد و از آنها به عنوان ابزاری برای ریختن آرای مردم به سبد خود بهره نمی برد.

نگاهی به سنوات گذشته انتخابات و کارنامه ثبت شده از آن یک نکته را به اثبات می رساند که در هر دوره کاندیدایی با اقبال مردمی رو به رو می شود که در طرح های خود نگاهی ویژه به موضوع اقتصاد داشته باشد، هر چند که آن موضوع تنها یک ابزار برای کسب آرا باشد.

با مسائل مطرح شده ضروری است فردی که پا در کارزار انتخابات می گذارد خود را مجهز به تیمی کارکشته در حوزه علمی و عملی اقتصاد کند تا با شناخت صحیح از شرایط حاضر اقتصادی کشور برنامه ریزی برای بهبود شرایط معیشتی مردم را از روز اول پس از انتخاب شدن را در دستور کار داشته باشد نه اینکه با استفاده از یک شعار به کسب آرا بپردازد و پس از روی کارآمدن تازه به دنبال چاره بیوفتد چرا که این رویکرد تنها از بین بردن وقت و زمان و ضربه بیش از پیش به معیشت مردم خواهد بود و کار را به اینجا خواهد رساند که دولت مجدد دست به دامان طرح های منسوخ و سوخته گذشته شود و رکود بیش از پیش مانع گسترش سفره مردم شود.

نباید فراموش کرد که هر دولتی موظف به ارائه خدمات به مردم است و مردم جایگزینی سیاست بازی با خدمت را نمی پسندند تا عمر یک دولت تعبیر به آوار برداری خرابی های دولت قبل شود.

انتخابات ریاست جمهوری در 29 اردیبهشت فصل جدیدی در خدمت رسانی به مردم می بایست محسوب شود و مردم با انتخاب درست، فرمان را به دست کسی دهند که تحقق منویات رهبری در حوزه اقتصادی را در دستور کار داشته باشد.

در پایان نگاهی به سخن مقام معظم رهبری در مورد انتخابات خالی از لطف نیست که می فرمایند « هرچه انتخاب کنید برای خودتان انتخاب کرده‌اید. انتخاب خوب شما به خود شما برمیگردد؛ اگر انتخاب با غفلت انجام بدهید که انتخاب بدی از آب دربیاید و از کار دربیاید، بدی‌اش به شما برمیگردد؛ خاصیّت کار این است. با اختیار و با اراده دارید یک اقدامی را انجام میدهید، سعی کنید کار را درست انجام بدهید.»