"امام صدرنيوز" نوشت: در آن ديدار، شبيلات گفته بود که به هنگام سفر خود به طرابلس، پايتخت ليبي در سال ۱۹۹۵ ميلادي، حدود ساعت پنج صبح از عدسي چشمي در ِ اتاق هتل خود در ليبي، امام صدر را ديده است که از اتاق روبرويي به مکان ديگري برده مي شده است.

او گفته است اين آخرين باري بوده که امام صدر را ديده است؛ اما از زمان دقيق اين رؤيت و مکان هتل محل اقامت خود و چگونگي تشخيص هويت فرد از درون عدسي کوچک نصب شده بر روي در سخني نگفته است.

ليث شبيلات، فرزند فرحان شبيلات سياستمدار و ديپلمات اردني است. وي متولد ۱۹۴۲ ميلادي است و تحصيلات خود را در اردن، دانشگاه آمريکايي بيروت و دانشگاه جرج تاون امريکا در دوره کارشناسي ارشد مهندسي عمران به پايان برده است.

 

وي رئيس انتخابي سازمان نظام مهندسي اردن و دو دوره نيز نماينده پارلمان اردن بوده است و بارها به سبب مواضع سياسي انتقادآميزش و همچنين مخالفت با نظام پادشاهي، به جرم زبان درازي به زندان افتاد ولي با عفو ملوکانه و دخالت شخص ملک حسين آزاد شد.

با توجه به اينکه وي مهندسي خود را از دانشگاه آمريکايي بيروت در سال ۱۹۶۴ ميلادي دريافت کرده است، دور از ذهن نيست که وي امام صدر را از نزديک ديده باشد. در متن خبر الدستور از جزئيات سفرهاي شبيلات به ليبي سخني نيامده است و ابهام در مورد تاريخ رؤيت ادعايي او وجود دارد.

مصاحبه تفصيلي الجزيره در برنامه "ديدار ويژه" (به تاريخ ۲۵ ژوئيه ۲۰۰۹ ميلادي) با "ليث شبيلات" نشان مي دهد که وي در سال ۱۹۹۵ ميلادي به همراه حدود 40 نفر از بزرگان فکري و سياسي عرب در طرابلس با قذافي ديدار کرده است و عتاب و خطابي ميان او و قذافي درباره درخواست مسلمان شدن "جرج حاوي" رئيس حزب کمونيست لبنان از سوي قذافي و نيز اعزام حجاج ليبيائي به بيت المقدس، صورت گرفته است. وي در اين گفت وگو به "سامي کليب" خبرنگار الجزيره گفته است که بارها پس از آن به ليبي سفر کرده و مشکلي با قذافي نداشته، هر چند هيچ حمايت مالي هم از او دريافت نکرده است.

گفته مي شود ليث شبيلات تا پيش از حمله امريکا به عراق، از هواداران جمهوري اسلامي ايران و انديشه هاي امام خميني(س) بود ولي پس از آن، با نگارش نامه اي خطاب به سيد حسن نصرالله، دبيرکل حزب الله لبنان، از سياست ايران و حزب الله در قبال اشغال عراق، انتقاد کرد.

نويسنده متن، دليل افشاي رؤيت امام موسي صدر توسط "ليث شبيلات" را، پخش اعتراف شاهد ساختگي قذافي از الجزيره دانسته است که در آن "عبدالرحمن غويله" ضمن رفع تکليف از خود، به ساختگي بودن مدارک خروج امام صدر از ليبي اشاره کرده بود تا با افشاي  عمومي اين راز، تاوان سکوت و اشتباه اش را (در پوشاندن و کنمان حقيقت) بپردازد.

"مبيضين" بدين ترتيب از شبيلات مي خواهد تا با بيان علني جزئيات بيشتر از سفرهاي خود به ليبي، به جزئيات زماني و مکاني و کيفيت ديدن امام صدر در بامداد يکي از روزهاي سال ۱۹۹۵ ميلادي در طرابلس بپردازد.