به گزارش مشرق، سال 1396، در حالی به نام «اقتصاد مقاومتی، تولید ـ اشتغال» نامگذاری شد که عنوان «اقتصاد مقاومتی» چندین سال در صدر راهبردهای کلان نظام جمهوری اسلامی قرار داشته و شعار سال 1395 نیز «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» تعیین شده بود. تکرار این عنوان کلی در شعار سال 1396، آشکارا نشان از نیاز جدی جامعه و کشور در تحقق این راهبرد و در عین حال کم‌توجهی به این مهم در سال‌های گذشته بوده است.
علاوه بر این دو رکن مورد تأکید در شعار سال 96 یعنی «تولید» و «اشتغال» نیز از چند سال پیش در برنامه‌های کلان جمهوری اسلامی هدف‌گذاری شده بود و شرایط خاص اقتصادی این سال‌ها و علی‌الخصوص «رکود عمیق» تکیه ویژه بر این دو جهت‌گیری را می‌طلبد.
از سویی پیمایش‌های معتبر اجتماعی نیز نشان می‌دهد که حل مشکل «اشتغال» در صدر مهم‌ترین دل مشغولی و دغدغه عامه مردم قرار دارد و به اذعان بسیاری از کارشناسان، حل مشکل بیکاری بدون توجه به حمایت و تقویت «تولید ملی» امکان‌پذیر نیست.
امروز تولید ملی چه در بخش صنعت و چه در بخش کشاورزی در وضعیت وخیمی قرار دارد و بسیاری از فعالان این عرصه، نجات تولید را منوط به اقدام عملی دولت و دستگاه‌های اقتصادی ذی‌ربط می‌دانند. بارها در عرصه‌های کارشناسی تخصصی و در رسانه‌ها در خصوص وظایف دولت سخن گفته شده است و اشاره حکیمانه رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان نظام با کلید‌واژه «مخاطب بایدها» بر همین نکته مهم صحه می‌گذارد. طبعاً در این مجال نیازی به تکرار مکرر محورهای اقدامی که باید در دستور کار ساختار اجرایی کشور برای تحقق شعار سال قرار گیرد، نیست. در عین حال در فرصت سه‌ماهه‌ای که از سال 96 سپری کرده‌ایم، فضای سیاسی انتخابات و دوقطبی‌های جنجالی آن و دامنه‌دار شدن این دوقطبی‌ها حتی پس از اتمام انتخابات، مانع از توجه به اولویت‌های اصلی جامعه خصوصاً در حوزه «معیشت» و «اقتصاد» شد.
تا پایان کار دولت یازدهم حدود یک ماه باقی مانده است و به نظر می‌رسد اکنون عمده توجهات پاستورنشینان، رقم خوردن ترکیب کابینه دوازدهم و جایابی مدیران در دولت آینده خواهد بود. بنابراین انتظار کار عمده‌ای در فرصت باقی مانده از دولت یازدهم نمی‌رود و به همین ترتیب در ماه‌های اولیه دولت دوازدهم نیز حداقل مدیرانی که در پست‌های اجرایی جابه‌جا می‌شوند، احتمال رویداد معجزه‌واری نمی‌رود. با تأسف باید گفت عملاً فرصت‌های طلایی کار برای مردم شتابان در حال گذر است و جدال‌های کم‌ارزش سیاسی و مسئله‌سازی‌هایی که اولویت مردم نیست در کانون توجه رسانه‌ها و نخبگان قرار گرفته و در مقابل این آحاد جامعه هستند که با تلخکامی به حاشیه رفتن مطالبات‌شان را می‌نگرند. در این شرایط وضعیت آینده از دو حال خارج نیست؛ یا آنکه با تثبیت دولت دوازدهم، عزم راسخی در پاستورنشینان برای پاسخ مثبت به رأی اعتماد ملت شکل گرفته و مردم نیز کار و تلاش مسئولان را برای حل مشکلات جامعه حس خواهند کرد، این حالت، حالتی مطلوب و مورد حمایت همه سلایق سیاسی و اجتماعی است و قطعاً همه طیف‌ها از این روحیه حمایت خواهند کرد.
اما اگر وضعیت اسفبار کنونی ادامه یابد و به جای حل مشکلات جامعه، حاشیه‌سازی‌های کم‌ارزش، مسئله‌سازی‌های بیهوده و مشغول‌سازی افکار عمومی دنبال شود، شاهد پیامدهای تلخی خواهیم بود که دود آن در چشم همه و خصوصاً مسئولان اجرایی خواهد رفت. تجربه چند دهه از عمر نظام اسلامی و دهها انتخابات گوناگون نشان می‌دهد که مردم هیچ‌گاه در اعتماد به هیچ مسئولی، چک سفید امضا به او نداده‌اند و حمایت عمومی و ملی تا زمانی است که توجه مسئولان به مطالبات واقعی مردم باشد. به همین منوال می‌توان ادعا کرد ارزیابی کارنامه مسئولان در توجه به «تولید و اشتغال» شاخصی مناسب برای پیش‌بینی تحولات آینده کشور خواهد بود.
منبع: روزنامه جوان
