به گزارش مشرق، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه مستقل «رای الیوم» چاپ لندن در مقالهای با عنوان « چرا به پیونگ یانگ در برابر استکبار آمریکا مایلیم آیا آمریکا، کره شمالی را بمباران هستهای میکند؟... آیا تسلیم شدن نیازمند تجربه و تحقیق است»، تاکید کرد کره شمالی بر خلاف اعراب تن به ذلت و باج دهی در برابر آمریکا نمیدهد.
در این یادداشت آمده است: دلیل اینکه در روزنامه رای الیوم ما به کره شمالی و کیم جونگ اون، رهبر این کشور آشکارا گرایش داریم شاید چون او تنها کسی است که بدون پرده پوشی، آمریکا را به چالش میکشد و بر حق کشورش در توسعه سلاح هستهای و موشکهای بالستیک تاکید میکند تا از کشورش در مقابله با هر تجاوز احتمالی آمریکا دفاع کند.
دلسوزی ما برای پیونگ یانگ از این جهت است که آمریکا از ما باج میگیرد و پولهای ما را به یغما میبرد، آتش جنگ و تجاوز در سرزمینمان روشن میکند و دنبال هر دشمنی برای اعراب و مسلمین میگردد تا از آن حمایت کند و منظور ما در اینجا فقط اسرائیل نیست.
این حرفها را در تفسیر نوشتههای خود در خصوص بحران اوج گرفته این روزها بین دولت دونالد ترامپ با کره شمالی میگویم تا جایی که با افزایش شدت تهدیدها احتمال جنگ هستهای بین دو کشور میرود.
وجه تمایز بحران مذکور در این است که دولت آمریکا و چهرههای آن در جنگ لفظی علیه کره شمالی و رهبر آن تا سطح ارتش های الکترونیکی عربی تنزل پیدا کردند مثل اتهامهایی که مقامات آمریکایی به جونگ اون وارد کرده و او را «پسر چاق»، «شیطان کوچک» و « آدم دلقک» میخوانند و کار تا جایی پیش رفته که نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل او را دیوانه میخواند، فحاشیهایی که معمر قذافی، رهبر سابق لیبی هم از آن در امان نبود.
«جرد کوشنر»، داماد ترامپ هم در گفتوگو با شبکه فاکس نیوز این گونه رهبر کره شمالی را توصیف میکند که «وی اصلا صلاحیت رهبری را ندارد چون تجربه حکمرانی و مدیریت بر یک کشور را ندارد و مهارتهای عملی خود را برای پذیرش مسئولیتهای بزرگی که در اختیارش است توسعه نداده و با حمایتهای بی قید و شرط و از طریق وراثت در راس قدرت قرار گرفته است.».
این در حالی است که بیشتر رفقای ناب کوشنر و بخصوص در جهان عربی پست و مقام خود را سفارشی یا موروثی به دست آوردهاند و در راس این افراد «محمد بن سلمان»، ولی عهد سعودی و حاکم فعلی عربستان است و مهمتر از همه اینکه کوشنر خودش که مشاور اول ترامپ است این جایگاه را از اعتبار او گرفته و غیر این نیست.
به بحران کره شمالی باز میگردیم و تهدیدهایی که ترامپ درباره تبدیل پیونگ یانگ به زمین سوخته بکار میگیرد و اینکه قدرت سنتی و هستهای آمریکا را برای پایان دادن به نظام کره شمالی بکار خواهد گرفت، همه این تهدیدها ناشی از توسعه قدرت موشکهای بالستیک کره شمالی است که به سراسر آمریکا دسترسی دارد.
این تهدیدها هرگز موجب ترس و وحشت رهبر کره شمالی نشده وبالعکس برنامه حمله موشکی به پایگاه نظامی آمریکا در جزیره گوام در اقیانوس آرام را در دست بررسی دارد ( جایی که 3 هزار و پانصد کیلومتر از سواحل کره شمالی فاصله دارد و جزیی از خاک آمریکا محسوب می شود)
کیم جونگ اون قصد حمله مستقیم به پایگاههای آمریکا را ندارد بلکه میخواهد موشکهای خود را به منطقهای برساند که تقریبا 40 کیلومتر با آن فاصله دارد تا در برابر آمریکا و جهان عرض اندام کند و ترامپ و قدت دفاعی آن را آزموده و با شکست مواجه کند که این قضیه برای آمریکا و چهره و برتری نظامی آن فاجعه آمیز خواهد بود.
رکس تیلرسون، یکی از عقلای دولت آمریکا، که البته تعدادشان اندک است، با هدف تلاش برای کاستن از تهدیدهای رئیس جمهور کشورش گفت: آمریکا آماده گفتوگو برای حل بحران با کره شمالی است مشکل محدود به آزمایشهای هستهای نیست بلکه در آزمایشهای موشکهای بالستیک است و آمریکا اعمال تشدید تحریمهای اقتصادی را بر راه حلهای نظامی ترجیح داده است.
تحریمهای بین المللی جدیدی که شورای امنیت تحت فشار آمریکا بر کره شمالی تحمیل کرد هرگز کیم جونگ اون را از آزمایش موشکهای بالستیک یا آزمایش های هسته ی منصرف نخواهد کرد حتی اگر سالانه یک میلیارد دلار در سال برایش هزینه بردار باشد، چون که چین، روسیه و تایلند بیشتر آهن و زغال و ماهی خود را از کره شمالی وارد میکنند و اگر این کشورها تصمیمی بگیرند ایران هم به همراه فیلیپین در کنار یکدیگر وارد میدان میشود.
هتاکیها و ناسزاگوییهایی که آمریکا نثار رهبر کره شمالی میکند او را هرگز وحشت زده نمیکند او نظیر رهبران کشورهای عربی نیست اگر تجربه حکومت داری در این است که با اولین تهدید آمریکا تسلیم شده و پرچم سفید را بالا بگیرد قطعا جونگ اون نیازی به آن ندارد چون به سادگی میفهمد تنها آنهایی تسلیم میشوند که از سوی آمریکا تحقیر و مورد باج خواهی قرار میگیرند، بنابراین حالا متوجه شدید چرا با رهبر کره شمالی در برابر استکبار آمریکا همفکری میکنیم امیدواریم متوجه شده باشید.