انگار نه انگار یک باشگاه 80 ساله در فوتبال ایران و تهران رو به نابودی و نیستی می‌رود. روز گذشته سیروس دین‌محمدی سرمربی تیم راه آهن هم وقتی دید یک نفره نمی‌تواند یک باشگاه قدیمی را نجات بدهد استعفا کرد و رفت. باشگاهی که در ابتدای این فصل لیگ دسته یک مجبور شد با 10 بازیکن به میدان برود و بازیکن دیگری نداشت! تلخ است اما واقعیت دارد که روزگاری این باشگاه یکی از بهترین باشگاه‌های سازنده فوتبالیست در ایران بوده ولی اکنون در سه بازی بدون گل زده و بدون امتیاز در رده آخر جدول لیگ دسته یک قرار گرفته و نامزد اول سقوط به لیگ دسته دوم کشور است.

راه آهن همان راهی را می‌رود که پاس تهران رفت، مسئولان فوتبال پایتخت چه می‌کنند؟ آیا تهران شهری با 15 میلیون جمعیت می‌تواند در لیگ یک فقط دو نماینده داشته باشد؟ آیا فوتبال تهران زمانی یکی از بهترین فوتبال‌های کشور نبود؟ مرگ یک باشگاه فوتبال در واقع چراغ سبزی به بزهکاری جوانان کشور است. جوانانی که برای گذراندن اوقات فراغت‌شان باید به باشگاه بروند ولی وقتی باشگاه نابود می‌شود شاید به سمت تفریحات غیرسالم بروند. اصلا مگر می‌شود هر سال یک باشگاه از فوتبال پایتخت نابود شود؟ چرا هیچکس فکری نمی‌کند؟! چرا هیچکس صدای نابودی فوتبال پایتخت و حتی ایران را نمی‌شنود؟ فوتبال ایران و پایتخت دچار مرگ مغزی شده و به کما رفته است.

راه آهن هم به زودی از بین می‌رود همانطور که تیم‌های بانک ملی، ایرانجوان، دارایی و... در فوتبال ایران نیست و نابود شدند. امیدواریم مسئولان فکری به حال این باشگاه 80 ساله بکنند فردا خیلی دیر است...