به گزارش مشرق، اتفاقی که برای علیرضا کریمی کشتی گیر تیم امید ایران در مسابقات جهانی رخ داد یکبار دیگر به مسئولان ورزش و البته غیر ورزش یادآور شد که باید برای نشان دادن اعتراض خود و به رسمت نشناختن رژیم منفور صهیونیستی به فکر روش جدید و تکمیل کننده بود. روشی که قطعا هم باید منافع و اهداف نظام در آن رعایت شود و هم نفع ورزشکار و ورزش ایران.
کریمی اولین ورزشکاری نبود که افتخار ورزشی‌اش را فدای آرمان‌های نظام کرد و قطعا آخرین نفر هم نخواهد بود. اما آنچه کریمی و امثال او را دلخور و سرخورده می‌کند نوع برخورد مسئولان ورزش کشور و عدم پایبندی آنها به تعهداتی است که در قبال چنین ورزشکارانی دارند.
پدر این کشتی‌گیر تیم امید ایران در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که پس از نخستین اقدام کریمی برای رویارو نشدن با ورزشکار رژیم صهیونیستی به وزارت ورزش مراجعه کرده تا پاداش در نظر گرفته برای قهرمانان که قرار بود به همان اندازه هم برای کریمی در نظر گرفته شود را دریافت کند اما به گفته اند: « برو از همان کسی پاداشت را بگیرد که گفته با اسرائیل مبارزه نکن»!
با وجود این برخورد بازهم کریمی در مسابقات جهانی برای رویارو نشدن با کشتی گیر اسرائیلی به حریف روس باخت تا نشان دهد برای اهداف و سیاست های کشور احترام قائل است. البته این اتفاق در جامعه بازتاب زیادی داشت و برخی اعتقاد داشتند نباید با گفتن جمله «باید ببازی» از سوی مربیان این کشتی گیر را وادار به شکست می کردند. با این حال کریمی باخت و حذف شد و حالا مسئولان باید به فکر جبران این از خودگذشتگی برای وی باشند.
ماجرای علیرضا کریمی را کنار بگذارید. به یک موضوع کلی و یک مشکل بزرگ فکر کنید. به اینکه «باید ببازی» را تغییر دهیم و به فکر روشی بهتر و تاثیرگذارتر برای به رسمیت نشناختن رژیم غاصب اسرائیل در میادین ورزشی باشیم. چه کسی متوجه شد کریمی برای حمایت از مردم فلسطین این اقدام را انجام داده است؟
ماجرا را از زوایه دیگری نگاه کنید. اسرائیلی ها ورزشکاران زبده کشورهای دیگر را به تابعیت خود درآورده اند تا در میادین بین المللی حضور پرقدرتی داشته باشند. کشتی گیران روس را به استخدام در آورده اند با این نیت که به ایران بخورند و به ورزش کشور لطمه وارد کنند. برای این نقشه آنها ما چه کرده ایم؟
قطعا هیچ ایرانی رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمی شناسد و تا ابد از آن به عنوان یک رژیم منفور و ظالم یاد خواهد کرد. اما ما برای ورزشکارانمان چه کرده ایم و چه حمایت هایی از آنها داشته ایم؟ از آنهایی که آینده ورزشی شان را فدای آرمان ها کرده اند و از مدال ها و افتخارات گذشته اند اما مسئولان حاضر نیستند حتی پاداش مادی به آنها بدهند.
عدم پایبندی مسئولان ورزش به تعهداتی که به ورزشکاران داده اند و پرداختن نکردن پاداش مادی به این قهرمانان خصوصا برای علیرضا کریمی، باعث شد که برخی فعالان فضای مجازی با راه انداختن کمپین هایی اقدام به جمع آوری سکه برای اهدا و تقدیر از اقدام این کشتی گیر کنند.
