به گزارش مشرق، "محمدرضا عارف"، کارپرداز! ــ متوهم ــ به‌یک‌باره بزرگ‌شده ــ سهم‌خواه ــ انحصارطلب، جریان خاص یا محور اصلاح‌طلبان، هرچه هست امروز سوژه یا پرسوناژ سناریوی اصلاح‌طلبان برای حضور در ساختمان بهشت است.
روزنامه سازندگی وابسته به حزب کارگزاران امروز در مطلبی از مخالفت جدی عارف با شهردار شدن محسن هاشمی خبر داده و نوشته است: محمدرضا عارف با شهردار شدن محسن هاشمی مخالف است؛ همان‌طور که با شهردار شدن نجفی مخالف بود با این حال هنگامی که در مجلس نظرش را درباره شهردار شدنش پرسیدند، سکوت کرد.
بیشتر بخوانید:
گزینه کارگزارانی‌ها برای تصدی شهرداری تهران
در جلسه شورای شهری‌ها با «عارف» چه گذشت؟
این روزنامه، از تلاش برخی برای مطرح کردن عارف برای شهرداری تهران خبر داده و به‌کنایه نوشته است: عارف منتظر است تا دعوت رسمی از او برای شهرداری تهران انجام شود تا با اجماع اصلاح‌طلبان به شهرداری برسد.
در بخشی از این یادداشت، نویسنده با تأکید بر اینکه، عملکرد شهرداری می‌تواند تأثیر مستقیمی بر آرای مردم در انتخابات آتی مجلس داشته باشد، تأکید می‌کند که عملکرد عارف در فراکسیون امید مناسب نبوده و با حضور در این فراکسیون، اختلاف در جبهه اصلاح‌طلبان نه‌تنها کمتر نشده بلکه بیشتر نیز شده است. نویسنده این یادداشت افزوده است: با این حال، عارف نمی‌تواند این حق را برای خود قائل باشد که شهردار بشود اما با اعضای شورای شهر برای شهردار شدن مخالفت کند.
و اما تحقیر عارف توسط اصلاح‌طلبان برای اولین بار نیست؛ اینکه یک روزنامه اصلاح‌طلب حق اظهارنظر برای شهرداری تهران را از عارف سلب کند، حرف تازه‌ای نیست چرا که به‌نظر می‌رسد عارف برای اصلاح‌طلبان پیش از این نیز مهم نبوده است؛ چندی پیش سایت اصلاح‌طلب انتخاب درباره انتقاد عارف از دولت نوشته بود: عارف دست‌بردار نیست! همان کسی که در میان قحط الرجال سال‌های اخیر که براثر کناره‌گیری یا کنارگذاشتن برخی چهره‌های اصلی جریان اصلاحات، یک‌باره «مهم» شد! او حالا تصور می‌کند رییس یک جبهه بزرگ به‌نام اصلاح‌طلبان است. او حالا پس از انتخابات تصور می‌کند روحانی مدیون او و شورای کذایی اصلاح‌طلبان است (و نه پیکره عظیم اصلاح‌طلبی) و به‌دنبال سهم‌خواهی‌هایی هست که بار دیگر، نزاع و اختلاف را برمی‌انگیزد و ناراحتی مردم را موجب می‌شود.
نه‌تنها رسانه‌های اصلاح‌طلب بلکه شخصیت‌های نزدیک به دولت نیز از اظهارنظرهای و انتقادهای عارف استقبال نکرده‌اند؛ حسام‌الدین آشنا مشاور روحانی با سهم‌خواه توصیف کردن عارف، گفته بود: "درست است که گفتمان از جنس سهم‌خواهی نیست اما امان از سهم‌خواهی‌های افراد به اسم جریان".
انتقادهای عارف از بخشی از دولت روحانی، موجب شد که غلامرضا جعفرزاده نماینده حامی دولت مجلس شورای اسلامی خطاب به او بگوید: اینکه فردی بگوید ما روحانی را رئیس جمهور کردیم، توهین به رئیس جمهور منتخب است؛ چرا تیزهوشی روحانی را نادیده می‌گیرید؟ مگر می‌توان سخنرانی‌های روحانی را فراموش کرد؟ چرا آن‌قدر انحصارطلبانه فکر می‌کنید؟ این اظهارات دلسوزانه نیست، امیدوارم دنبال سهمیه از کابینه نباشند.
برخی دیگر از اصلاح‌طلبان معتقدند عارف طراز لازم برای محوریت جریان اصلاحات را ندارد و حتی با ریاست وی بر فراکسیون امید مخالفت کردند؛ غلامرضا کرباسچی در همین زمینه گفته بود: "در اردوگاه اصلاحات دوستان ما با وزن‌کشی اشتباه بزرگی را رقم زدند. باید در این میان کسی به‌عنوان کاندیدای ریاست مطرح می‌شد که یا با شخصیت کاریزماتیک خود بتواند نیروهای مختلف را به‌دور خود جمع کند یا از عوامل و عناوین کم‌هزینه‌تری برای رأی‌آوری استفاده می‌کرد، کاری که شاید بتوان گفت از مسعود پزشکیان و حتی علی مطهری به‌خوبی برمی‌آمد، باید یک فرد کاریزماتیک کاندیدای ریاست مجلس می‌شد؛ کاندید شدن عارف اشتباه بود"؛ یا اینکه وقتی عارف از مخالفت با ائتلاف اصلاح‌طلبان با اعتدالیون سخن گفته، عطریانفر با انتقاد از او، گفت اظهار نظر عارف شخصی بوده است.
و حالا امروز، عارفی که برای اصلاح‌طلبان کارپرداز، سهم‌خواه و خودبزرگ‌بین بود، به‌عنوان کاندیدای شهرداری تهران مطرح شده است؛ کاندیدایی که البته حق مخالفت با شهرداری هیچ کس را ندارد.
۱۶:۳۵ - ۱۳۹۷/۰۱/۲۸
