در چند سال گذشته معمولا حساسیت ها برای انتخاب هیات مدیره و مدیرعامل شرکت توسعه بالا بوده، به واسطه همین حساسیت ها چند ماه پس از آغاز به کار دولت دوازدهم، مسعود سلطانی فر در زمستان سال 96 دست به تغییرات در شرکت توسعه زد و حسن کریمی را به عنوان مدیرعامل جدید شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور جانشین مصطفی مدبر کرد.

همچنین با حکم وزیر ورزش، حسن کریمی به عنوان رئیس هیات مدیره، رضا معصومی راد، ژاله فرامرزیان، حسن رباطی و بهروز منتقمی به عنوان اعضای جدید هیات مدیره شرکت توسعه و نگهداری معرفی شدند.

همانگونه که از نام شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی مشخص بوده، کار این شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی است. طبیعتا جهت نیل به اهداف تعیین شده شرکت، "تخصص در حوزه ساخت و ساز ورزشی و همچنین نگهداری اماکن" از اهمیت بالایی برخوردار بوده ولی نگاهی به تغییرات صورت گرفته در شرکت توسعه نشان می دهد آنچه که تا به امروز مغفول واقع شده همین "تخصص گرایی" است.

تغییرات صورت گرفته در شرکت توسعه آن هم در بازه زمانی اندک (حداکثر 4 ماه) بسیار وسیع و دور از انتظار بوده، دور از انتظار و عجیب از آن جهت که در سنوات گذشته هرگز شاهد آن نبودیم که این تعداد تغییرات در شرکت صورت گیرد و تقریبا در تمام این تغییرات به تنها چیزی که توجه نشده موضوع آشنایی و تخصص مدیران با حوزه ورزش است!

با بررسی اخبار سایت شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور به آدرس www.tanavar.ir (از اواخر دی 96 تا اواخر فروردین 97) مشخص می شود یدالله جعفری نخستین انتصاب کریمی در شرکت توسعه بوده. وی که مدیرکل حوزه ریاست سازمان میراث فرهنگی بود به عنوان مدیر پشتیبانی منصوب شد. پس از وی نیز رضا جلائیان به مدیر دفتر ریاست انتخاب می شود. ایشان نیز سابقه فعالیت در استانداری تهران را در کارنامه اش دارد.

اواسط بهمن ماه ناصر محمودی فرد فرماندار سابق دماوند به عنوان مدیر مجموعه ورزشی آزادی انتخاب شد. او در شرایطی که هنوز حضورش در ورزش به 50 روز نرسیده بود، در ایام نوروز همراه تیم پرسپولیس راهی تاشکند ازبکستان شد! البته در این سفر بخت با مدیر جدید مجموعه ورزشی آزادی یار نبود و کم مانده بود با حادثه عجیبی که برایش در استخر و سونای تاشکند رخ داد دچار مصدومیتی حاد شود که خطر از سرش گذشت.

امید غنمی دیگر مدیری بود که به سیستم ورزش تزریق شد، او که مدیرکل حقوقی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بود به عنوان مدیر  امور حقوقی و املاک شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور منصوب شد.

انتخاب احسان رضایی به عنوان مدیر امور پیمان ها و مصطفی باطبی به عنوان مسئول جدید حسابرس داخلی از دیگر تغییرات شرکت توسعه بود. اوایل اسفند ماه هم محمود باقری مزید آبادی معاونت اسبق فنی و امور حسابرسی وزارتخانه‌های دیوان محاسبات، شد رئیس کمیته حسابرسی شرکت توسعه. 15 اسفند ماه محمد لاله شهردار سابق پردیس به عنوان مدیر لوکس ترین و مجهزترین مجموعه ورزشی ایران یعنی انقلاب منصوب شد. در همین روز فرهاد نیکوخصال هم به عنوان مدیر مجموعه های سوارکاری فعالیت خود را در شرکت توسعه از سر گرفت. یک هفته پس از این انتصابات رجبعلی خسروآبادی مدیرکل سابق میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران به عنوان مشاور مدیرعامل شرکت توسعه معرفی شد.

تغییرات شرکت توسعه و استفاده از نیروهایی که کاملا با فضای ورزش بیگانه هستند، به همین جا ختم نشد، در فروردین ماه موج دوم تغییرات از راه رسید. اواخر فروردین ماه توفیق کابلی سرپرست بهره برداری از اماکن ورزشی و امور استان ها شد. در همین روز مصطفی رهگذر از مدیران سابق استانداری تهران به عنوان مسئول پیگیری های ویژه شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی منصوب گردید و شهریار هنرور مدیر کل دفتر هماهنگی امور اقتصادی استانداری تهران تحت عنوان سرپرست جدید طرح و برنامه شرکت فعالیت خود را آغاز نمود!

البته منوچهر ثنایی موحد مدیر کل دفتر امور شهری و شوراهای استانداری تهران نیز از قافله کوچ مدیران استانداری و میراث فرهنگی به ورزش عقب نماند و به عنوان مدیر جدید امور قراردادهای جاری و عمرانی شرکت توسعه مشغول به کار شد.

ناگفته نماند که تغییرات شرکت توسعه احتمالا به همین جا ختم نمی شود، خبرهای دریافتی از این شرکت حکایت از آن دارد که در موج سوم تغییرات، نوبت به معاونان مجموعه های ورزشی می رسد. به عنوان نمونه طی روزهای گذشته پایان ماموریت مهدی نصیبی معاون ورزشی مجموعه ورزشی آزادی اعلام شده تا علیرضا پرویزی مدیر کل ورزش و جوانان دماوند جایگزین وی شود. نصیبی از معاونان با تجربه مجموعه های ورزشی بوده که در دوره ضیاآذری و طباطبایی به عنوان معاون ورزشی آزادی فعالیت داشت.

طبیعی است که هر مدیری در حوزه فعالیتش از مدیران همسو و هماهنگ با خودش استفاده کند ولی این حجم از تغییرات و استفاده از نیروهای بیگانه با ورزش، تقریبا در تمام این سالها بی سابقه بوده است.

بسیاری از مدیرانی که امروز در ورزش صاحب سمت شده اند، از استانداری تهران و میراث فرهنگی آمده اند؛ همان حوزه هایی که سلطانی فر و کریمی پیش از حضور در ورزش در آنجا فعالیت داشتند! مدیران تازه وارد ورزش که تجربه ای در این حوزه  ندارند، باید آزمون و خطاهای بسیاری را پشت سر بگذارند تا به گوهر گرانبهایی چون تجربه دست یابند. غافل از اینکه همین آزمون و خطاها علاوه بر هزینه های مادی، خروج تعدادی از مدیران ورزشی از چرخه مدیریت را به دنبال دارد.

همه اینها در شرایطی است که یکی از شعارهای اصلی حسن روحانی در حوزه ورزش برای انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم این بود که ورزش "باید توسط ورزشی ها اداره شود."

حالا باید از سلطانی فر به عنوان نماینده رئیس جمهور در ورزش پرسید که آیا الان شعارهای دکتر روحانی محقق شده و ورزش واقعا توسط ورزشی ها اداره می شود یا اینکه به محلی برای رفت و آمد تعدادی از مدیران استانداری و میراث فرهنگی تبدیل شده است؟!

البته چه خوب است وزیر ورزش این موضوع را هم روشن کند که چرا باید تعداد زیادی از مدیران غیرورزشی راهی شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی شوند، مگر در این شرکت چه خبر بوده که به یکباره پذیرای این همه مهمان ناخوانده است؟!

در پایان باید عنوان داشت مشابه اتفاقاتی که در شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی رخ داده، کم و بیش در صندوق حمایت از پیشکسوتان و قهرمانان ورزش نیز رخ داده که در آینده ای نزدیک گزارشی در خصوص تغییرات این نهاد مهم ورزشی و اقتصادی ارایه خواهیم کرد.