به گزارش مشرق، درد اینجاست که اگر در هند "جشن هولی" در تاریخی مشخص برگزار می‌شود، در کشور ما بسته به میزان تقاضا در جنگل، ساحل و مناطق زیبای طبیعی اجرا می‌شود.
چند سال است که در تورهای گردشگری کشور برنامه‌ای تحت عنوان «جشن رنگ» مرسوم شده است؛ این مراسم آیینی متعلق به کشور هند است و هندوها در ماه مارس و مقارن با شروع فصل بهار، پیروزی نور بر تاریکی را جشن می‌گیرند.
گفته می‌شود در روزگاران گذشته، مردم هند این جشن را برای برداشت محصول خوب کشاورزی و استفاده از رنگ‌های فصل بهار برپا می‌کردند؛ «هولی» نام هندی این مراسم است و زمان برگزاری آن در این کشور تعطیل رسمی اعلام می‌شود، آیین برگزاری جشن هولی دو روز است؛ در روز اول این جشن، برنامه‌هایی مانند روشن کردن آتش و خواندن سرودهای محلی اجرا می‌شود و در روز دوم، مردم با پاشیدن پودرها و آب‌های رنگی به روی یکدیگر به شادی می‌پردازند.
در سال‌های اخیر با اقتباس از جشن رنگ هندوستان، تورهایی تحت عنوان جشنواره رنگ، در طبیعت و مناطق بکر گردشگری کشور برگزار می‌شود؛ این جشن به‌واسطه رنگ و لعاب فریبنده‌اش به‌خصوص در میان جوانان طرفداران زیادی پیدا کرده است و مناطق اکوتوریستی کشور را تحت تأثیر قرار داده است.
در اینکه مردم به شادی نیاز دارند تردیدی نیست اما از آنجا که اجرای اینگونه برنامه‌ها در داخل مناطق شهری با محدودیت‌هایی روبه‌رو می‌شود، آژانس‌های مسافرتی این مراسم را در مناطق طبیعی و دور از دسترس اجرا می‌کنند و طبیعت رنجور کشورمان هم طبق معمول بارِ هیجانات و تخلیه انرژی عده‌ای را بر دوش می‌کشد.
به‌رغم ادعاهای مطرح شده درباره رنگ‌های مورد استفاده در جشن که معدنی هستند و ضرری برای محیط‌زیست ندارند، باید گفت که حتی رنگ‌های معدنی هم می‌توانند برای طبیعت آسیب‌رسان باشند ضمن آنکه درباره رنگ‌های با پایه آلی، این رنگ‌ها می‌توانند هم برای سلامت استفاده‌کنندگان آن‌ها و هم به دلیل وجود فلزات سنگین در ساختارشان برای محیط‌زیست منطقه بسیار خطرناک باشند و باعث آلودگی جدی آب‌وخاک شوند.
وقتی حجم زیادی از این رنگ‌ها در طبیعت و در یک محل بدون پاک‌سازی رها می‌شود، طبیعت ناگزیر با غلظت زیادی از این مواد مواجه می‌شود؛ مواد سمی رنگ‌دانه‌ها می‌توانند از مکانی به مکان دیگر از طریق هوا و آب منتقل شوند، از این‌رو نه تنها این رنگ‌ها موجودات و گیاهان آن منطقه را آلوده می‌کنند بلکه قادرند از آنجا پراکنده شده و موجب آلودگی سایر نقاط شوند.
علاوه بر آلودگی حاصل از رنگ‌ها، سروصدای زیاد اجرای مراسم ـ که موجب از دست رفتن آرامش جانوران می‌شود ـ همراه با برنامه‌های مکمل این تورها ازجمله رها کردن بالن‌های کاغذی و پلاستیکی و تولید پسماند متأسفانه حاصلی جز تخریب بیشتر طبیعت نخواهد داشت.
درد اینجاست که اگر در هند جشن هولی در تاریخی مشخص برگزار می‌شود، در کشور ما اجرای این مراسم زمان معینی ندارد و بسته به میزان تقاضا توسط مؤسسات مسافرتی و تورهای طبیعت‌گردی در جنگل، ساحل و مناطق زیبای طبیعی بدون توجه به مخاطرات زیست‌محیطی آن‌ها اجرا می‌شود.
با توجه به جذابیت ظاهری این مراسم و روند رو به افزایش برگزاری جشن رنگ در مناطق مختلف طبیعی و تفرجی ضروری است اطلاع‌رسانی درباره آثار مخربی که این برنامه بر طبیعت نحیف سرزمین ما برجای می‌گذارد انجام شود.
خوشبختانه اخیراً فعالیت‌هایی از سوی برخی طبیعت‌دوستان برای هشدار درباره مخاطرات گسترش جشن رنگ آغاز شده است که البته کافی به نظر نمی‌رسد؛ این واقعیت را بپذیریم که طبیعت مهجور کشورمان بیش از این تاب و تحمل زخم و جراحت را ندارد و نباید به بهانه برگزاری جشن و یا ایجاد یک شادی مقطعی و زودگذر باعث رنج بیشتر آن شویم.
شینا انصاری، مدیرکل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست
