به گزارش مشرق، درباره اظهارات تند، نسنجیده و غیرمسؤولانه رئیس‌جمهور و وزیر خارجه آمریکا علیه ایران، با دکتر فواد ایزدی، استاد دانشگاه تهران و کارشناس مسائل آمریکا گفت‌وگو کردیم.
 
  سخنان آقای روحانی با واکنش توهین‌آمیز و سخیف رئیس‌جمهور و وزیر خارجه آمریکا مواجه شد. این واکنش‌ها به صورتی بود که تقریبا در تاریخ ادبیات رجال سیاسی جهان بی‌سابقه است. علت این نوع سخنان غیرحرفه‌ای از مسؤولان آمریکایی را چه می‌دانید؟

فکر می‌کنم توئیت آقای ترامپ که به نظر می‌رسد واکنشی به صحبت‌های اخیر آقای روحانی باشد، بیشتر مصرف داخلی دارد.

آمریکا آبان‌ماه انتخابات کنگره را در پیش دارد. این انتخابات برای ترامپ جنبه حیاتی دارد، چرا که اگر دموکرات‌ها دست بالا را داشته باشند به احتمال زیاد ترامپ استیضاح خواهد شد. به همین خاطر ترامپ نیاز دارد همه کسانی که به او رأی دادند، باز هم پای صندوق‌های رای حاضر شوند. خب! طبیعتا ترامپ هم حرف‌هایی می‌زند که آن طیف خوش‌شان بیاید.

منتها نباید فراموش کنیم که ترامپ شبیه همین ادبیات را در قبال رهبر کره‌شمالی هم به کار برد اما چند هفته بعد با «اون» دیدار و از او تمجید کرد، لذا در سیاست خارجی ترامپ خیلی ثبات وجود ندارد. این واقعیت در آمریکا هم تا حدود زیادی نمودار شده است. خیلی از جریان‌های سیاسی و امنیتی آمریکا هم از اساس سیاست خارجی ترامپ را قبول ندارند. مقامات سیاسی جمهوری اسلامی هم باید طبیعتا به این نکته پی برده باشند که طرف آمریکایی فقط زبان زور را می‌فهمد. طبیعتا اگر طرف آمریکایی احساس کند در طرف ایرانی احساس ضعف وجود دارد جری‌تر خواهد شد.

  نظرتان درباره صحبت‌های وزیر خارجه آمریکا چیست؟

پمپئو هم در سخنان خود از تغییر حکومت در ایران صحبت کرد. تحلیل آمریکایی‌ها این بود که بعد از خروج از برجام، ایران به یقین در برجام می‌ماند. طراحی آنها بعد از خروج از برجام این بود که با افزایش فشارها حکومت ایران را تغییر دهند! اگر حکومت تغییر کرد که به هدف‌شان رسیده‌اند، اگر هم تغییری حاصل نشد که به‌زعم آنها حکومت ضعیف شده و امتیازات بیشتری به آمریکا می‌دهد. خب! برای اجرای این طرح باید به نیروهای خودشان در داخل ایران کمک کنند. این موضوع را هم از طریق سخنرانی و تخصیص ردیف‌های بودجه محقق می‌کنند. البته پمپئو در سخنرانی خود در کتابخانه ریگان مفتضح شد؛ وسط سخنرانی وزیر خارجه آمریکا، یک خانم آمریکایی به سیاست‌های آمریکا در حوزه مهاجرت انتقاد کرد که با رفتار تندی مواجه شد و او را از سالن نشست بیرون کردند. همین نشان داد مسؤولان آمریکایی نه به حرف مردم ایران توجه دارند، چرا که در تلاش برای تضعیف و تغییر حکومت در ایران هستند و نه حتی به حرف مردم خودشان توجهی می‌کنند، لذا آمریکا هیچ جایگاهی برای صحبت کردن در حوزه حقوق‌بشر ندارد.

  آیا ادعاها و توهین‌های مقامات آمریکایی می‌تواند با هدف تحریک مجدد آشوب و در راستای ایجاد ناامنی در ایران باشد؟

رهبر انقلاب تحلیلی  در ۱۴ خرداد ارائه دادند درباره برنامه آمریکایی‌ها و اینکه در ۳ حوزه می‌خواهند به ایران فشار بیاورند. یکی از اینها فشار اقتصادی است که در سخنان پمپئو درباره صفر کردن صادرات نفت ایران مشخص است. موضوع دیگر فشار روانی است که این هم در سخنان وزیر خارجه آمریکا مشخص بود و به راه‌اندازی تلویزیون جدید ۲۴ ساعته فارسی‌زبان اشاره کرد. موضوع دیگر هم فشار در حوزه عملیاتی است که نمونه آن تلاش و ساماندهی برخی تجمعات است. البته اصل تظاهرات یا اعتراض بد نیست که خب، مبتنی بر برخی ضعف‌هایی است که در جامعه بویژه در حوزه‌های اقتصادی وجود دارد اما آمریکایی‌ها از همین موضوع استفاده می‌کنند و مسیر اعتراضات را با استفاده از عناصر خودشان تغییر می‌دهند.

  صحبت‌های مقامات ایرانی از جمله آقای روحانی درباره تقابل با تهدید نفتی و اقداماتی نظیر بستن تنگه هرمز تا چه میزان در این واکنش‌های عصبی آمریکایی‌ها موثر بوده است؟

البته آقای روحانی تهدیدی نکرد، تهدید از ناحیه ترامپ در توئیت اخیرش مطرح شد و آقای روحانی پاسخ داد. آمریکایی‌ها انتظار نداشتند آقای روحانی اینگونه موضع بگیرد. تلقی این بود که بعد از خروج از برجام، ایران مدتی سروصدا و بعدا هم تمکین می‌کند اما وقتی دیدند آقای روحانی خلاف آن طراحی که در نظر گرفته شده صحبت می‌کند، اینطور واکنش نشان دادند. آمریکایی‌ها هم جز زبان زور نمی‌فهمند و باید با همین ادبیات به آنها پاسخ داد و صحبت کرد. پس علت اصلی این واکنش مقامات آمریکا راضی نگه داشتن طرفداران‌شان بوده است. سبک صحبت‌های ترامپ البته کلا تند است و اینکه فکر کنید این نوع واکنش‌ها در آمریکا یک سیاست ریشه‌ای باشد که در سیستم سیاسی آمریکا مورد قبول باشد، نه! اینطور نیست و ترامپ جایگاه خوبی در سیستم آمریکا ندارد.

منبع: وطن امروز