به گزارش مشرق، عباس چمنیان, سرمربی تیم فوتبال نوجوانان ایران درباره عملکرد این تیم در مسابقات قهرمانی آسیا, اظهار داشت: در فاصله پایان مسابقات تا الان سعی کردیم روی عملکرد تیم تمرکز کرده و بررسی داشته باشیم و هنوز این بررسی در حال انجام است. در این مدت سعی کردیم از نظرات کسانی که به تیم نزدیک بودند, استفاده کنیم. خیلی از نظرات برای عملکرد تیم نوجوانان فقط در 3 بازی قهرمانی آسیایی و مخصوصاً بازی مقابل اندونزی بود, اما باید به این نکته اشاره کرد که در 15 ماه گذشته 18 بازی رسمی و تدارکاتی بین‌المللی داشتیم.
وی یادآور شد: در این 18 بازی فقط در 3 دیدار نتیجه را واگذار کردیم. یک بازی مقابل اندونزی در بازی‌های آسیایی بود و در دو بازی دیگر مقابل ژاپن و اردن باختیم. در 3 بازی به تساوی رسیدیم و در 12 بازی نیز موفق به پیروزی شده بودیم. آمار تیم در این بازی‌ها بد نبوده و توانستیم در این دیدار‌ها 36 گل به ثمر برسانیم. یعنی در هر بازی میانگین 2 گل. این نشان می‌دهد که تیم ما در بخش حمله نیز تیم بدی نبوده است.
سرمربی تیم فوتبال نوجوانان اضافه کرد: تیم نوجوانان در بازی با اندونزی 18 شوت به سمت دروازه حریف زد اما از این تعداد بالای شوت فقط 4 مورد در چارچوب دروازه بوده است. درحالی که اندونزی فقط 12 شوت به سمت دروازه تیم ما داشت. این نشان می‌دهد که روی بازیکنان تیم چه فشار زیادی بوده است. به دلیل موفقیت تیم قبلی نوجوانان در آسیا و جام جهانی, توقعات از این تیم بالا رفته بود و همه انتظار داشتند که این تیم بدون تردید قهرمان آسیا شود. مورد دیگر در این بازی فشاری بود که تماشاگران پر تعداد اندونزی روی تیم ما ایجاد کرده بودند.
چمنیان با بیان اینکه عیار تیم نوجوانان در بازی مقابل ویتنام مشخص شد, عنوان کرد: در تیم نوجوانان موفقیت‌هایی هم داشته‌ایم که می‌خواهم در یک سمینار بررسی شود. این عدم موفقیتی که در آسیا مطرح می‌شود, دستاورد‌های زیادی هم داشته است. یکی از آنها پرورش 152 بازیکن بود که ساعت‌ها در اردو‌ها تحت آموزش قرار گرفتند. این یک گنجینه 152 نفره است که به هیچ وجه دستاورد کوچکی نیست, آن هم در کشوری که پر از استعداد است و پهنای جغرافیای زیادی دارد.
وی با اشاره به اینکه پرونده عملکرد تیم نوجوانان برای ارائه به فدراسیون فوتبال در حال تکمیل شدن است، گفت: در مدتی که از پایان مسابقات می‌گذرد, جالب است که هیچ‌کدام از کارشناسان و پیشکسوتان واقعی روی عملکرد این تیم تحلیل منفی و انتقاد غیر منصفانه نداشته‌اند. اگر هم این مسائل نسبت به این تیم وجود داشته از جانب کسانی بوده که دید عمیقی به فوتبال ندارند وگرنه کسانی که حتی یکبار بازی‌های تدارکاتی یا تمرینات ما را دیده بودند, می‌دانند بازی با اندونزی فقط یک اتفاق فوتبالی بود. متاسفانه تیم ما در دیداری که نتیجه‌اش بسیار اهمیت داشت, استرس بالایی داشت.
سرمربی تیم فوتبال نوجوانان راجع به حواشی که برای نوع پوشش هواداران اندونزی در بازی نخست به وجود آمده بود, خاطرنشان کرد: بعد از بازگشت تیم از مالزی این مباحث مطرح شد و عده‌ای گفتند که اینکه تماشاگران به چه شکلی در ورزشگاه حاضر می‌شوند نباید برای بازیکنان مهم باشد و بازیکنان باید بتوانند مقابل هر تعداد تماشاگری بازی خودشان را انجام دهند, اما باید به این مسئله توجه کرد که بازیکنان تیم ما در رده نوجوانان هستند. تیم‌هایی مانند الدحیل و السد قطر که بازیکنان حرفه‌ای و با تجربه‌ای دارند در ورزشگاه آزادی و مقابل هواداران پرشور دچار مشکل می‌شوند, چطور می‌شود که این فشار‌ها نباید روی بازیکنان تیم نوجوانان تاثیرگذار باشد؟
وی افزود: منظور از بحث پوششی که مطرح کردیم, اشتباه برداشت شد. هواداران تیم اندونزی پلاکارد و پرچم‌های رنگی زیادی داشتند که رنگ آنها قرمز و سفید بود. به هرحال طبیعی است که این عوامل روی بازیکنان تاثیرگذار است. اگر این تماشاگران در ورزشگاه حضور نداشتند, شاید ما باز هم نتیجه را به اندونزی واگذار می‌کردیم, چون باید حق بدهیم که بازیکنان تیم نوجوانان ممکن است دچار نوسان شوند.
چمنیان راجع به اینکه آیا قرار است همکاری‌اش را با تیم نوجوانان ادامه دهد, گفت: از روز اولی که کار را در این تیم شروع کردم, نگاهم این بود که با عشق و علاقه کار کنم. همیشه این را گفته‌ام که اگر فدراسیون مایل باشد, حاضرم با کمال میل کار کنم. با توجه به شناختی که از تاج, ساکت, معینی و محصص دارم و می‌دانم که آنها از فلسفه کار در رده نوجوانان باخبر هستند, فکر می‌کنم در این رابطه فضای مثبتی وجود دارد.
سرمربی تیم فوتبال نوجوانان در رابطه با حواشی به وجود آمده بین اعضای تیم ملی بزرگسالان و تیم امید برای استفاده «پِک» و اینکه آیا در زمان تمرینات تیم نوجوان این تیم اجازه استفاده از امکانات این مرکز را داشته است یا خیر, یادآور شد: ما فقط از قسمت استخر و سونای مرکز پک استفاده کردیم. درخواستی هم برای استفاده از سایر بخش‌هایش نداشتیم که بدانیم این امکانات را در اختیار ما می‌گذارند یا خیر, چون طبق برنامه‌های تمرینی‌مان نیازی به سایر بخش‌‌ها مانند استفاده از سالن وزنه و ... احتیاجی نداشتیم.
