فرهنگ کره‌ای

«موج فرهنگ کره‌ای» حالا چند سالی‌ست که وارد بسیاری از کشورها از جمله ایران شده و بیشتر مخاطبانش را نوجوانان تشکیل می‌دهند. نوجوانانی که حسابی درگیر فیلم‌ها و سریال‌های کره‌ای شده‌اند.

به گزارش مشرق، از وقتی که پای چشم‌بادامی‌های کره‌ای با سریال‌های‌شان به جدول پخش تلویزیون باز شد حالا بیش‌تر از ۱۵-۱۶ سال می‌گذرد. سریال‌هایی که محبوبیت آن‌ها با «یانگوم» و «جومونگ» به اوج خود رسید و بعد از آن ساعات زیادی از پخش تلویزیون را اشغال کرد تا تعدادشان حتی از سریال‌های ایرانی هم بیشتر شود. رفتار محبت آمیزی که تلویزیون با سریال‌های کره‌ای داشت کاملاً بی‌سابقه بود. پیش از این هیچ کشور دیگری نتوانسته بود اینطور محصولات تولیدی‌اش را در فیلم و سریال در تلویزیون ایران ببیند. اما این فقط کشور ما نیست که درگیر محصولات کره‌ای شده است. موج سریال‌ها ومحصولات کره‌ای حالا چندسالی‌ست که نه تنها در کشور ما بلکه در دنیا شناخته شده است. موجی که این روزها ۲۰ سالگی‌اش را جشن می‌گیرد. موجی که حالا مثل یک ویروس ویدئوکلیپ‌هایش، موسیقی‌های پرسروصدایش و رقص و آوازهایش بین نوجوان‌های ایرانی دست به دست می‌چرخد. روز به روز به تعداد کانال‌های هواداری‌اش اضافه می‌شود و هواداران کم سن و سال‌هایش برای پربازدید شدن ویدئوهایش در یوتیوپ سرودست می‌شکنند و در کلوپهای هواداری برای سلبریتی‌های چشم‌بادامی‌محبوب‌شان جیغ و هورا می‌کشند. کشوری که تا دو دهه پیش تصویرش برای مردم جهان تصویر یک کشور سنتی و بسته و جنگ زده بود به یکباره آنقدر گروه‌های موسیقی و فیلم‌سازی‌اش محبوب شدند که دل نوجوان‌ها زیادی را قاپ زدند و خانواده‌هایشان را از این دلدادگی حیرت‌زده‌کرده‌اند.

اما این موج کره‌ای از کجا شروع شد و چطور کشور کره جنوبی توانست به یکباره چنین موجی را در سطح جهان ایجاد کند و چرا این موج تا این اندازه نوجوانان ما و سایر جهان را تحت‌تاثیر خود قرار می‌دهد؟ به همین بهانه سراغ «علی‌اکبر جناب‌زاده» نویسنده، پژوهشگر و سردبیر سایت «پشت صحنه» رفتیم تا جواب سوال‌هایمان را بگیریم.

موج علاقه به کره جنوبی و محصولات فرهنگی‌اش چندسالی است که بین نوجوانان و جوانان باب شده‌است. چیزی که نمونه‌اش پیش از این وجود نداشت. این موج از چه زمانی شکل گرفته و سر منشاء آن از کجاست؟

از نظر تاریخی تاکید کره بر فرهنگ به ۱۹۵۰ و شخصیتی به نام «کیم‌جو» بازمی‌گردد؛ شخصیتی که رهبر جنبش استقلال کره و رئیس دولتِ در تبعید این کشور است و در کتاب خود می‌نویسد: «من می‌خواهم ملتم زیباترین ملت باشد؛ منظورم از زیباترین، قدرتمندترین نیست، زیرا حس کرده‌ام که مورد حمله قرار گرفتن چه دردی دارد… آن چیزی که در نهایت می‌خواهم، قدرت لایزال فرهنگ ناب است.» تاکیدی در این جملات است نقطه شروعی برای فرهنگ آنهاست، اما این موج کره‌ای به شکل امروزی که «هالی‌یو» نامیده می‌شود و ماهیتی اقتصادی-فرهنگی دارد، دقیقاً از سال ۱۹۹۹ با آثاری چون فیلم «شیری» شروع شد که در آن سال حدود ۱۱.۵ میلیون دلار فروش می‌کند؛ یعنی از فیلم تایتانیک بیشتر! اگرچه در سطح جهانی به اندازه تایتانیک برد نکرد، اما نظر مسوولان این کشور را به استعدادهای یک «فرهنگ پیشتاز» جلب کرد.کره‌ای‌ها سال بعد فیلم «پاییز در قلب من» را داشتند که یک درام بسیار شاخص بود و توانست راه فیلم قبل را ادامه دهد و تصویر مخدوشی را که سال‌ها در ذهن جهانیان نسبت به کشور کره شکل گرفته بود، متحول کند. فرهنگ کره سپس در سال ۲۰۰۴ با فیلم دیگری به نام «عشق زمستانی» در شرق آسیا مورد توجه بیشتری قرار گرفت که همه این‌ها شروع کننده موج‌کره‌ای بود؛ موجی که بزرگترین اتفاق فرهنگی آسیا در ۲۰ سال گذشته است. جالب است بدانید که هالی‌یو در سال ۲۰۰۴ بالغ بر ۲/۰ تولید ناخالص ملی کره را از آن خود کرد. این آمار در سال ۲۰۱۴ به ۱۱ میلیارد دلار رسید. برای به‌وجود آمدن این انقلاب فرهنگی یک‌سری المان‌ها و فاکتورها تاثیر داشت.

چه عواملی باعث شکل‌گیری خود این موج در کره‌جنوبی شد و به طورکلی این موج چه المان‌هایی داشت؟

یک عامل لغو ممنوعیت سفر کره‌ای‌ها به خارج از کشور بود. یعنی وقتی کره‌ای‌ها توانستند به نقاط مختلف دنیا سفر کنند، درس بخوانند، نگاهشان به هنر تغییر کرد. می‌توان گفت از اوایل ۱۹۹۰ یک نسل جدید وارد شد که بعدها در اواخر این دهه همین هالی‌یو را به وجود آوردند. هم‌چنین، پیش از این کره‌ای‌ها قوانین سفت و سختی برای سانسور داشتند که در ادامه همین لغو ممنوعیت سفر به خارج از کره این قوانین هم لغو شد. این ماجرا ریشه‌های اقتصادی قدرتمندی دارد. همان‌طور که پیش از این ذکر شد، موج کره‌ای ماهیتی دوگانه (اقتصادی – فرهنگی) داشت. در کره یک ابرساختار اقتصادی به نام «چای‌بول» وجود دارد. چای‌بول‌ها ابرشرکت‌هایی با ساختار خوشه‌ای هستند که خرد و کلان اقتصاد کره را میدان‌داری می‌کنند. در دهه ۱۹۹۰ یک بحران اقتصادی شدید در تمام قاره آسیا اتفاق افتاد که کشور کره را نیز درگیر خود کرد. کره بدهی‌های زیادی داشت و وحشت‌های بانکی زیادی رخ داد؛ در حدی که کره مجبور شد مبلغ هنگفتی از صندوق بین‌المللی پول استقراض کند. این بحران تصویر، مخدوشی از کره ایجاد کرد که هم خود کره‌ای‌ها و هم سرمایه‌گذاران خارجی را می‌ترساند، تا این‌که رئیس‌جمهور وقت کره کتابی به نام «کره در مسیر تجارت» نوشت که هدف این کتاب جلب نظر سرمایه‌گذاران خارجی بود. بخشی از این کتاب، «اصلاح تصویر کشور کره در ذهن مردم جهان» را سوژه قرار می‌داد تا فضای کره حتی از نظر بصری در ذهن سرمایه‌گذاران، مطلوب جلوه کند. کره جنوبی بعد از این بحران خرده شرکت‌هایی را تأسیس کرد که از حمایت‌های دولتی برخوردار بودند تا مسائل اقتصادی بین آن‌ها تقسیم شود تا اگر یک شرکت یا چایبول شکست خورد، اقتصاد از بین نرود. یکی از واکنش‌های این چایبول‌ها به سیاست جدید دولت، حمایت از فرهنگ بود تا هم برند خود را توسعه دهند و هم گوی رقابت را از حریفان تازه‌تأسیس بربایند. شرکت‌های بزرگ و بعد شرکت‌های اقتصادی کوچک‌تر برای آنکه سهم‌ خودشان را در دولت حفظ کنند، از فرهنگ و توسعه آن حمایت‌های جدی کردند. این کار هم اهداف اقتصادی داشت و هم استراتژی سیاسی این ابرشرکت‌ها بود، اما اثر جانبی این اتفاق برجسته شدن فرهنگ کره‌ای بود و این نقطه‌ای برای تولد هالی‌یو محسوب می‌شد.

پس می‌توان تایید کرد که این موج فرهنگی روی صنعت و تکنولوژی کره جنوبی تاثیر مستقیم و به سزایی داشت؟

بله؛ یکی از اتفاقاتی که همزمان رخ می‌دهد تأکید شرکت‌های تجاری روی برندسازی است که از دل آن، برندهایی مثل ال‌جی و سامسونگ قد می‌کشد و رشد چشمگیری پیدا می‌کنند. تجربه نشان داده بود که اگر برندسازی از رهگذر فعالیت فرهنگی اتفاق بیفتد، ماندگارتر است. در نتیجه یک اشتیاق مضاعف برای افزایش کیفیت محصولات تولیدی پیدا شد و این محصولات وقتی در بستر فرهنگی قرار می‌گرفت، هم فرهنگ را رواج می‌داد هم ابزاری برای تبلیغ آن برندها بود. عامل دیگر برای تولد و رشد هالی‌یو بودجه هنگفتی بود که دولت صرف زیرساخت‌های تکنولوژی و مخصوصاً اینترنت کرد تا این موج بتواند صادر شود. همه این اتفاقات همگی در عرض یک دهه رخ داد و سبب خیزش موج کره‌ای شد.

از یک جایی به بعد این موج فرهنگی با قدرت به کشورهای شرق آسیا و بعد به همه جای دنیا از جمله کشور ما صادر می‌شود؟ چطور این اتفاق می‌افتد و نقش دولت کره در صادرات این موج فرهنگی چیست؟

برای پاسخ به این سوال باید به المان‌هایی اشاره کنیم که منجر به صادرات این موج شد. موج فرهنگی و اقتصادی کره دست در دست هم جلو رفتند. علاقه به محصولات فرهنگی کره‌ای باعث علاقه به محصولات تکنولوژی کره‌ای شد و حتی برعکس. هرچه کیفیت محصولات بالاتر می‌رفت و برندها بیشتر شناخته‌تر می‌شد، تولیدات کره‌ای رنگ و لعاب بهتری پیدا می‌کرد و محبوب تر می‌شد.

دولت در این ماجرا نقش بسیار پررنگی داشت. دولت کره نقاط تماس فرهنگی را مستقیماً مدیریت می‌کرد. نقاط تماس یعنی مخاطب چطور، با چه ابزاری و به چه شکل با فرهنگ کره ارتباطات برقرار می‌کنند؟ دولت کره از معدود دولت‌های دنیاست که وزارت فرهنگ دارد. البته ما هم داریم ولی از آن استفاده نمی‌کنیم.

این وزارت‌خانه اداره‌هایی دارد؛ مثلاً یکی از اداره‌ها تحت عنوان «دفتر محتوای فرهنگی» که تلفیقی از سه اداره است، روی موسیقی کره‌ای، مد و لباس، کتاب‌های کمیک و انیمیشن تمرکز دارند و تولید محتوا می‌کنند که بودجه هنگفتی از جانب دولت به آن‌ها تزریق می‌شود؛ طبق آخرین آمار، حدود سالانه ۵۰۰ میلیون دلار! صنعت سرگرمی کره در درک نشانه‌هایی که از جانب مخاطب برمی‌آید، بسیار فعال بوده است. سازمان گردشگری کره از علاقه گسترده‌ای که نسبت‌به تولیدات فرهنگی این کشور ایجاد شده، بهترین استفاده را کرده است و پکیج‌های گردشگری متنوع و جذابی را به گردشگران پیشنهاد می‌دهد، مثل تورهایی برای بازدید از لوکیشن‌های تولید همین فیلم‌ها سریال‌های معروفشان که در پروژه «پارک فرهنگ کره» تعریف شده‌اند. طی ۲۰ سال اخیر میزان تورهای گردشگری به مقصد کره بسیار زیاد شده است و همین استراتژی جدید که رابطه تنگاتنگی با محصولات فرهنگی کره دارد، تصویر ذهنی مخاطب را از کره‌ای که پیش از این یک جامعه سنتی عقب مانده و درگیر جنگ بود، به یک کشور زیبا و توسعه‌یافته تغییر داده است.

وزارت امور خارجه در این کشور مسوول رایزنی‌های فرهنگی و برگزاری کنسرت‌های کی‌پاپ کره‌ای است. یعنی، یک دفتر مخصوص در این وازرت‌خانه تأسیس شده است که هماهنگی‌های لازم را انجام می‌دهد. حتی لباس و محل حضور سلبریتی‌ها و نوع حرف زدن و محتوایشان را هماهنگ می‌کنند.

یعنی یک دولت تا این اندازه برای توسعه فرهنگی کشورش تلاش می‌کند و در ماجرا دست دارد؟

در سال ۲۰۱۳ خانم «پارک گون هه» بعد از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری این کشور یک سخنرانی مشهور داشت و در آن گفت: «من مردمم را از طریق فرهنگ خوشحال‌تر می‌کنم؛ چون فرهنگ ما می‌تواند شادی را به اشتراک بگذارد.» سال ۱۹۹۴ زمانی‌که سهم هالیوود از بازار فیلم کره به ۸۰ درصد رسیده بود، به رئیس‌جمهور وقت کره «کیم یانگ سام» گزارش می‌دهند که فروش فیلم «پارک ژوراسیک» از شرکت خودروسازی هیوندا که افتخار ملی کره به شمار می‌رود، بیشتر بوده است. این هم سبب خشم او شد و هم باعث شرمندگی‌ که چطور یک برند سابقه‌دار کره‌ای باید کمتر از یک فیلم آمریکایی فروش داشته باشد. این یکی از برهه‌های مهم دیگر در تاریخ معاصر فرهنگ کره بود که در آن دولت به‌طور ویژه روی مقوله فرهنگ متمرکز شد. دفاتر رایزنی فرهنگی کره در اکثر کشورهای آسیایی و حتی آمریکا حضور دارند و فعالیت می‌کنند.

شاید جالب باشد درباره بازاریابی کره‌ای‌ها این نکته را بدانید که کره‌ای‌ها فیلم‌هایشان را با زیرنویس زبان کشوری که با آن قرارداد همکاری می‌بندند، تنظیم می‌کنند. خودشان می‌دانند که زبانشان سخت است و ممکن است معنا درست منتقل نشود و چیزی اشتباه برداشت شود. این نوعی خدمات پس از فروش است که دقیقاً جزو سیاست‌های فرهنگی آن‌هاست.

این موج از چه زمانی وارد کشور ما شد و چرا این‌قدر به سرعت به محبوبیت رسید؟

بیش از ۱۰ سال پیش بود که تلویزیون اقدام به پخش سریال‌های کره‌ای زیادی کرد که با اقبال مردم مواجه شد و موج علاقه ایرانی‌ها به سریال‌های کره‌ای را کلید زد، اما در سال ۲۰۱۲ یک هیئت نمایندگی از صداوسیمای ایران برای بازدید به کره رفت و از لوکیشن‌های فیلم‌های کره‌ای مثل یانگوم بازدید کرد. قراردادهایی امضا کردند و این همکاری‌ها به اوج خود رسید تا جایی که گاهی حتی تعداد این سریال‌ها از سریال‌های ایرانی در جدول پخش جلو می‌زد. خبرگزاری «رویترز» در گزارشی اعلام کرده بود که برخی سریال‌های کره‌ای در بیشتر مخاطب دارند تا خودِ کره! مثلاً طبق آمارها، سریال «جومونگ» در ایران ۸۰ درصد مخاطب داشت، در حالی‌که در کره جنوبی ۴۰ درصد از مخاطبان را به‌خود جلب کرد و شخصیت اصلی فیلم یعنی «سونگ ایل گوک»، بیش از آن‌که در کره محبوبیت داشته باشد، در ایران به‌عنوان یک سوپراستار شناخته شد.

بر اساس تحقیقاتی که انجام شده، قرابت فرهنگی ایران و کره جنوبی بسیار زیاد است. اثرپذیری مخاطبان ایرانی از آثار فرهنگی کره تا جایی پیش رفت که محققانی از هر دو کشور مشغول تحقیق پیرامون پیشینه فرهنگی ایران و کره شدند و مدعی وجود یک نقطه ارتباط تاریخی میان امپراطوری سوم کره «سیلا» با امپراطوری پارس شدند. نتیجه تحقیقاتشان نشان می‌داد که ممکن است فرهنگ این دو کشور حدود ۱۲۰۰ سال پیش، مشابه بوده باشد. عامل دیگر در این میان، شباهت برخی آموزه‌های کنفوسیوسی با فرهنگ اسلامی بود؛ مانند بحث احترام به طرف مقابل. المان‌های فرهنگی دیگری که در آثار وارداتی از کره حضور پررنگی دارند و نظر مخاطب ایرانی را به‌خود جلب می‌کنند، عبارتند از: شخصیت مرد در خانواده، رنگارنگی لباس‌ها، مدل آرایش‌ها و بسیاری از المان‌های مشترک فرهنگی که سبب محبوبیت هرچه بیشتر این موج در ایران شده است. نقش تلویزیون نیز در این زمینه بسیار پررنگ است. سریال جومونگ در زمان خود نزدیک به ۱۰۰ دوبلور داشت. کدام سریال این‌گونه بوده‌است؟

جدای از دنیای فیلم‌های کره‌ای، موسیقی‌ها و ویدئوکلیپ‌های کره‌ای میان نسل جدید ما به محبوبیت چشمگیری رسیده است. آنقدر که تعداد کانال‌های هوادارای فارسی برای این گروه‌ها بسیار زیاد شده و هواداران نوجوان ایرانی زیادی پیدا کرده‌اند. این موضوع در رسانه‌های داخلی به طور رسمی درباره‌اش حرف زده نشد اما در شبکه‌های فارسی زبان خارجی درباره این ماجرا حرف زده شده و حتی گزارشگر در یکی از برنامه‌های این گروه‌های موسیقی حاضر شده و درباره این محبوبیت با اعضای این گروه حرف می‌زند و سلام ایرانی‌ها را می‌رساند. چرا این موسیقی که مفهومش را نمی‌فهمیم به این محبوبیت بین نوجوانان ما رسیده است؟

کره‌ای‌ها در حوزه موسیقی در همان ابتدا از پلت‌فرم‌های اجتماعی استفاده کردند که این پلت‌فرم‌ها سخت‌ترین قوانین سانسور در دنیا را دور زد. به طور مثال مگر ما می‌توانیم در ایران کی‌پاپ یا پاپ کره‌ای پخش کنیم؟ حتی در آمریکا بسیاری از ایستگاه‌های رادیویی موظف هستند که موسیقی به زبان خارجی مثل زبان کره‌ای پخش نکنند. برخی نیز هیچ علاقه‌ای به پخش موسیقی‌هایی ندارند که کسی شعر و محتوای آن‌ها را نمی‌فهمد. این نوعی سانسور است. ما به خاطر مسائل شرعی و اخلاقی پخش نمی‌کنیم، آن‌ها به خاطر طبع مخاطب و یک کشور دیگر به خاطر مسائل دیگر پخش نمی‌کنند. اما کجا به راحتی این موسیقی‌ها را پخش می‌کند؟ یوتیوب! یکی از آهنگ‌های همین کی‌پاپ به نام «Gangnam Style» تنها آهنگی بود که در یوتیوپ به مرز یک میلیارد مشاهده رسید. کره جنوبی برای انتشار آثار فرهنگی خود به روش‌های سنتی بسنده نکرد؛ که حتماً CD باشد، حتماً کپی‌رایت باشد. اکنون چندین و چند گروه موسیقی کره‌ای وجود دارند که فقط در یوتیوب فعالیت می‌کنند و بیرون از یوتیوب حضور ندارند. کره کاری کرده است که همه محصولات فرهنگی‌اش در هر قالبی در اختیار شماست. خودش را محدود نکرده‌ است. لازم نیست حتماً به یک تلویزیون کره‌ای دسترسی داشته باشید. یا ماهواره داشته باشید تا بتوانید ببینید. کره جنوبی کاری کرده‌ است که هر سمتی رو کردید، اثری از محصولاتش را ببینید.

چرا بزرگسالان تحت‌تاثیر این گروه‌های موسیقی قرار نمی‌گیرند؟

بین بزرگسالان به‌طور کلی چه کسی پای ویدئوکلیپ می‌نشیند؟ جز این‌که کسی علاقه ویژه‌ای داشته باشد یا کارش این باشد. غیر از این اصلاً دغدغه‌اش وجود ندارد، اما نوجوان درگیر می‌شود. بزرگسالان بیشتر پای سریال‌های کره‌ای می‌نشینند.

اصلاً چرا کره؟ وقتی این همه کمپانی بزرگ آمریکایی و اروپایی با شبکه‌های قدرتمند فیلم‌سازی و تولید محصول می‌کنند؟ چرا نوجوان ما باید جذب کره‌ای‌ها شود؟

بخش عمده‌ای از این‌که شما تا چه میزان با یک اثر هنری ارتباط بگیرید، بر می‌گردد به این‌که با قصه، کاراکتر یا کارگردان چقدر ارتباط برقرار کنید، حس همذات‌پنداری داشته باشید و بتوانید خودتان را در آن قصه بگنجانید. چون هر اثر هنری شما را به عالم تخیل می‌برد. همیشه این‌طور بوده است. اصلاً یکی از کارکردهای اصلی هنر، فرار از وضعیت موجود است. شما سریال «بازی تاج و تخت» را بگذارید یک طرف، سریالی مثل یانگوم را هم طرف دیگر؟ با کدامشان بهتر ارتباط برقرار می‌کنید؟ درباره جذابیت حرف نمی‌زنیم. درباره حس همذات پنداری صحبت می‌کنیم. آیا با دختر اژدها سواری که هر نوع هنجار اجتماعی را حتی برای افراد غیرمقید زیرپا می‌گذارد بیشتر همذات‌پندای می‌کنید یا با یک دختر کاملاً شرقی که آشپزی می‌کند، پزشکی می‌داند، به او ظلم می‌شود، تبعید می‌شود، بیرون انداخته می‌شود، دوباره با مشقت راه خود را به قصر باز می‌کند و یک رابطه احساسی و عاشقانه به راه می‌اندازد؟ قطعاً حس همذات پنداری شما با این دختر بیشتر است و یک نوجوان حسابی درگیرش می‌شود و خودش را مدام جای او می‌گذارد. این قرابت فکری با محصولات کره‌ای بسیار زیاد است. ما این قرابت فکری را نمی‌توانیم با ابرانسان‌هایی مثل شرلوک هولمز و بتمن داشته باشیم؛ از دیدنشان لذت می‌بریم، اما حس همذات پنداری نداریم. چون به‌اندازه آن دختر شرقی که توصیف کردیم، واقعی نیست و این هوش و قدرت بیشتر ساخته و پرداخته تخیل است.

برای نوجوان‌های ما این هواداری فراتر از دوست داشتن یک پاپ یا یک سریال است و خیلی جدی‌تر از این حرفهاست. این هواداری از فیلم‌ها و پاپ‌های کره‌ای چه خلاء‌هایی را برای نوجوان ما پر کرده‌است که اینطور برایش دو آتشه شده‌است؟

اوج تقابل نسل دهه ۶۰ و قبل از آن تقابل قرمز و آبی و استقلال-پرسپولیسی بود که هیچ ایدئولوژی مهم و قابل بحثی نداشت، اما این تقابل‌ها در دهه هشتادی‌های ما به شکل کاملاً متفاوتی نمود پیدا کرده است. مثلاً این تقابل در نسل جدید به تقابل بر سر کمپانی‌های تولید کمیک‌ها و انیمیشن‌های موردعلاقه رسیده است که هرکدام منظومه‌ای از داستان‌های عموماً غیرواقعی از ابرقهرمان‌های خیالی هستند. یک دهه هشتادی وقتی روبروی شما می‌نشیند، می‌تواند همه این داستان‌ها را برای شما شرح بدهد؛ از ابتدای داستانِ سوپرمن در سیاره «کرایپتون» تا آن‌چه روی زمین برایش رخ داده است. امروزه تقابل‌های دوره نوجوانی از رجز خواندن‌های طرفداران آبی و قرمز، به رجزخوانی میان طرفداران دی‌سی و مارول تبدیل شده است. نوجوان ما با یک یا چند کاراکتر ابرقهرمانِ محصول یکی از این کمپانی‌ها ارتباط برقرار می‌کند، در دنیای او غوطه‌ور می‌شود و هویت خود را به‌ طرفداری از او گره می‌زند. متولدین دهه‌های هشتاد در حال شکل دادنِ هویت خود هستند و ما حتی از ابرکاراکترهای واقعیِ تاریخ خودمان نتوانسته‌ایم الگو و قهرمانی بسازیم که در منظومه شخصیتی و هویتی این نوجوانان راه پیدا کند.

از یک طرف آن‌ها را نادیده می‌گیریم و از طرفی، در دنیای آن‌ها همه چیز به سرعت اتفاق می‌افتد و ما از اصلاً از این اتفاقات خبر نداریم. آنقدر این تنوع ژانر و داستان در دنیا وجود دارد که حتی یک بزرگسال را گیر می‌اندازد چه برسد به یک نوجوان. حال به این فکر کنید که ما برای نوجوان‌هایمان هیچ‌گاه باشگاه هواداری نساختیم که خودشان را خالی کنند. دوست دارند خودشان را به یک هویتی گره بزنند. در حالی‌که اکنون در اینترنت در حال حاضر نزدیک به ۱۰ هزار کلوپ هواداری برای موج کره‌ای وجود دارد. وقتی منِ نوجوان با چند دکمه می‌توانم به یک جمع چند میلیونی بپیوندم و خودم را به آن‌ها ملحق کنم، خب این کار لذت‌بخش را انجام می‌دهم. ما این جای خالی را برای نوجوان‌هایمان در داخل پر نکرده‌ایم. دقیقاً کاری که کره‌ای‌ها به خوبی برای محصولات فرهنگی‌شان انجام داده‌اند و ما هیچ‌گاه نداشته‌ایم.

با این حساب این موج تا چه زمانی مهمان نوجوان‌هاست و کی ممکن است علاقه به آن فروکش کند؟

با این تفاسیر این موج حالاحالاها مهمان ماست. چون دولت کره هرچندسال یکبار، موج کره‌ای را مثل سیستم‌عامل‌های موبایل به‌روزرسانی می‌کند و چیزهای جدید رو می‌کند. در حال حاضر با نسخه ۲.۰ هالی‌یو مواجهیم! این موج هم نباشد، موج‌های دیگری نوجوان‌های ما را در می‌نوردند، مگر این‌که برنامه بریزیم و بخواهیم محصولاتی بهتر دم دست او قرار بدهیم تا شاید از این دنیا بیرون بیاید.

منبع: فارس

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 54
  • در انتظار بررسی: 83
  • غیر قابل انتشار: 75
  • صابر IR ۰۳:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۰
    28 71
    سلام این نظر منه؛ هرچند باورش برام مشکوکه، منم توی نوجوانیم کارهای عجیبی کردم که معدود افرادی میکردن. اما باورش برام سخت و مشکوکم، که این هجم از انتقال فرهنگ کره بدون هماهنگی با جایی انجام بشه. نوجوان ما هرچقدر هم بیکار باشد، باید مجنون یا دیوانه باشه که هر کلیپی که پخش میکند، اسمش را ترجمه کند، برایش نام بگذارد و بعد فارسی منتشر کند. متاسفم، در عین حال برای بعضی مدیرها واقعا خوشحالم، مدیران شبکه پویا و امید. عجیبه توی این خزعبلات ارگانهای مختلف، که فقط پول توشون حیف و میل میشه، این مدیران(که هرکدوم جای دیگری رو هم بگیرد باز هم خدا را شکر، کارش خوب هست و شده) این ها خوب کار میکنند. با تمام ضعفهامون، بنظرم شبکه امید و خب صددرصد پویا، یک نعمت خدایی بود. لازم نیست اضافه کنم شبکه نسیم رو. مثلا رامبد جوان یک شخصیت سینمایی دارد، خودش اینطوریه دیگه، حالا هزارتا دلیل ممکنه برده باشدش خارج بچه ش رو به دنیا بیاره، مگر ما نمیدونستیم همچین آدمیه(منظورم سینماییه)؟ اما همین رامبد شبهای زیادی را برای ما در کنار هم رقم زد که لذت بردیم. خدا خیرش بده. حالا که کاری کرده که نباید میکرده، به چی ش گیر بدیم؟ این سینما بچه های خودش رو دارد. رامبد، برای خیلی از ماها تموم شد؛ اما کاری که شروع کرد، انشااله ادامه پیدا میکند. بطور کلی، مگه اینکه همچنان دستهای دعای صاحب زمان (عج) بالا بیاید و مشکلات این کشور در جاهای حساس، باز هم حل بشود. در شگفتم از خارجیهایی که ظاهر و باطن دشمنمونن، چه طور به وضع عجیب این ممکلت توجه نمیکنن، برای ایمان آوردن به خدا، اسلام، شیعه و امام زمان(عج)، همین کشور کافیه.
    • moony IR ۱۳:۲۱ - ۱۳۹۹/۰۵/۲۱
      101 4
      جناب محترم،به نظر شما شبکه ی پویا و..... دارای محتوای مناسب برای نوجوانان هست؟ یا اینکه تا حالا خواستین بدونین چرا این موج کره ای انقدر طرفدار داره؟ معنی خیلی از آهنگ ها درباره ی عشق و دوستی حرف می زنه،این که خودمون رو دوست داشته باشیم و مشکلات و سختی ها بالاخره تموم می شن فیلم های اونا همیشه یه ابتکار و نوآوری خاص داره درضمن این که از کلمه ی چشم بادامی استفاده شده نوعی تبعیض نژادی درست می کنه مردم کره ،خانواده دوست هستن و یاد گرفتن از کشور خودشون حمایت کنن،کاری که خیلی ازماها انجام نمی دیم
  • ۰۶:۰۴ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۰
    اتفاقاً سریالهای کره ای خیلی از سریال های اعصاب خورد کن و خشن ایرانی که فقط پول مملکت رو هدر میدن قشنگتره . سریال های طنز ایرانی هم یکی از یکی بی مزه تر
  • IR ۰۷:۳۳ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۰
    46 18
    بهتر است سوال هایتان را از صدا و سیما بپرسید .
  • IR ۰۸:۱۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۰
    26 59
    خلاصه کنیم: به علت مقاومت فرهنگی، فرهنگ غربی مستقیما اثر گذاریش رو از دست داده تو قالب فرهنگ کره ای داره به نفوذش ادامه میده>گرگ تو لباس میشه . وگرنه مولفه های فرهنگ غربی تو این سریالا از فرهنگ شرقی بیشتره
    • jeon jungkook IR ۲۱:۴۹ - ۱۴۰۳/۰۳/۰۶
      0 0
      جدی میفرمایید؟
  • IR ۰۸:۲۸ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۰
    24 31
    خدا ما و همه ی مسوولین فرهنگی کشور رو هدایت کنه
  • IR ۰۸:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۰
    ما یه بچه داداش داریم هر وقت سریال کره ای می بینه مارو دیوانه می کنه من هنوز فرق دخترا با پسراشونو نمی فهمم
    • .... IR ۱۱:۴۰ - ۱۳۹۹/۰۸/۱۸
      به دلیل اینکه کوری فرق دختر و پسرا رو نمیفهمی
    • Moon IR ۱۵:۴۸ - ۱۴۰۱/۰۵/۱۹
      11 1
      به چشات مسواک بزن تا متوجه بشی
  • IR ۰۸:۳۹ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۰
    84 16
    فیلمهای سبک قدیمش واقعا جالب وجذاب ودوست داشتنیه! فیلم سازهای ما فقط مسخره بازی وتوهم رو فیلم میکنند په زندگی واقعی جذاب
  • Mm401 IR ۰۵:۴۰ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۱
    سلام میدونین چرا همه ما نوجوون داریم جذبش میشیم چون فیلماشون وآهنگ هاشون خیلی بهتر از کشور های دیگس به خواطر همینم همه دارن حسودی میکنن که چرا ما جذب اونا شدیم خوب شماسعی کنید کشورتون مثل اونا کنید تا همه جذب کشور خودمون بشن خوب نیست درباره کور دیگه ای بد بگیم
  • F NL ۰۰:۲۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۲
    98 7
    وقتی دارید درباره ی جمع بزرگی از مردم صحبت میکنید فقط باید از طرف خودتون حرف هاتون رو منتشر کنید‌؟ بهتر نیست دلیل این حجم از علاقه به محتویات رسانه های کره ای رو از نظر طرفداراش بدونید؟
    • kai kit kat IR ۱۵:۵۱ - ۱۳۹۹/۱۲/۰۸
      8 5
      دقیقااااااا چرا فقط این کار رو انجام نمیدید؟ هیچکس یعنی؟ برای بدست اوردن اطلاعاتی که میخواید باید برید سراغ ریشه نه چیزای متفرقه ک چیزی نمیدونن
  • IR ۰۳:۱۲ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۷
    26 74
    کره جنوبی از وقتی تسلیم آمریکا شد (در دهه های اخیر و بعد از اشغال شدن توسط نظامیان ارتش آمریکا) و چند میلیون زن و دختر کره ای طی چند ده سال مورد تجاوز جنسی اتباع آمریکایی و صهیونیست و نظامیان اونها قرار گرفتن. دیگه کره جنوبی بی ارزش شد.. حالا داره با صدور فرهنگ خودش سعی میکنه یک مرهم بر زخم عمیق ناشی از این فاجعه بگذاره ولی این زخم تا ابد جاش باقی میمونه
    • سارا IR ۱۷:۴۶ - ۱۳۹۸/۰۵/۱۳
      16 33
      این زخم هنوزم ادامه داره شما برو یه نگاه به ماجرای سونگری بنداز میفهمی که هنوزم دارن دختراشونو به سیاستمدارای امریکایی میفروشن
  • IR ۱۲:۵۷ - ۱۳۹۹/۰۳/۲۴
    74 11
    چرافقط عکس گروه bts رو گذاشتی
    • یکی IR ۰۱:۱۱ - ۱۳۹۹/۰۸/۱۰
      42 13
      دقیقا. این همه گروه ، چرا فقط بی تی اس؟
    • IR ۱۳:۵۳ - ۱۳۹۹/۱۰/۰۲
      58 17
      چون عالی هستند
    • هلیا IR ۱۰:۴۰ - ۱۴۰۰/۰۱/۲۹
      30 5
      چونBTS حرف نداره عالی هست
    • Army IR ۱۱:۴۶ - ۱۴۰۰/۰۲/۱۶
      26 6
      چون بی تی اس بهترینه بهترین گروه دنیا هیست و میمونه
    • پاریس IR ۰۰:۲۸ - ۱۴۰۰/۰۳/۲۱
      24 8
      چون بی تی اس بهترین بوی بند جهان و بهترین اگر بهشت توهین کنی کشتمت جوجه
    • الینا IR ۰۱:۳۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۱۴
      2 1
      بخاطر اینکه از همه معروف تره
  • فاطمه IR ۱۴:۳۶ - ۱۳۹۹/۰۶/۰۷
    31 6
    می بینید حتی الان هم به شما ی نویسنده این متن میگن حسود .. یعنی فکر میکنن اون حسی که یک نوجوان داره رو یک ادم بزرگسال هم داشته باشه و کمی باعث تاسفه ما هم از جهت ناحیه جغرافیایی که توش قرار داریم و هم پیشینه فرهنگی مستعد ایجاد محصولات فرهنگی زیاذی هستیم اما بحران مدیریت بدبختمون کرده امیدوارم اگر یکی یک روز کلش به سنگ خورد و خواست در جهت بهبود کیفیت محصولات فرهنگی گامی برداره جامعه هدفش نوجوانان باشه
  • فاطمه IR ۱۴:۳۷ - ۱۳۹۹/۰۶/۰۷
    12 2
    می بینید حتی الان هم به شما ی نویسنده این متن میگن حسود .. یعنی فکر میکنن اون حسی که یک نوجوان داره رو یک ادم بزرگسال هم داشته باشه و کمی باعث تاسفه ما هم از جهت ناحیه جغرافیایی که توش قرار داریم و هم پیشینه فرهنگی مستعد ایجاد محصولات فرهنگی زیاذی هستیم اما بحران مدیریت بدبختمون کرده امیدوارم اگر یکی یک روز کلش به سنگ خورد و خواست در جهت بهبود کیفیت محصولات فرهنگی گامی برداره جامعه هدفش نوجوانان باشه
  • دین ووو IR ۱۲:۱۷ - ۱۳۹۹/۰۷/۰۱
    13 4
    هر کشوری یه فیلمش خوبه کره ای عاشقانه آمریکایی ترسنا ارانی جدی هندی جنگجویی و ..... همین وسلام
  • IR ۰۰:۴۸ - ۱۳۹۹/۰۷/۱۱
    38 7
    چرا فقط ار بی تی اس عکس گزاشتید ؟ مگه کیپاپ فقط بی تی اسه؟
  • ب IR ۱۹:۴۰ - ۱۳۹۹/۰۷/۱۱
    26 79
    تو رو خدا یک فکری بکنید دارن نوجون ها رو گرفتار می کنن. من مادر چی بگ م آخه
    • ..... IR ۱۵:۲۰ - ۱۴۰۱/۰۵/۰۱
      4 1
      توی مادر به سلیقه بچت احترام بزار همین امیدایی که بهشون برای زندگی دادن ده برابر توعه
  • سارینا IR ۱۳:۵۹ - ۱۳۹۹/۰۷/۱۹
    10 5
    عالی خیلی دوست دارم
  • یکی IR ۰۱:۱۰ - ۱۳۹۹/۰۸/۱۰
    48 8
    شما به عمق مطلب نگاه نکردی ، ما فقط به خاطر آهنگ و موزیک های قشنگشون دوسشون نداریم چون با کلیپ های دیگه میتونیم بشناسیمشون و خودمونو دوست اونا حس کنیم دوسشون داریم ، کدوم خواننده ایرانی یا هر کشور دیگه ای رو میشه اینقدر خوب شناخت ؟ اونا واقعا طرفداراشونو دوست دارن و دارن برای ما خیلی وقت میزارن ، اینکه ایران در خیلی از زمینه ها پیشرفت نکرده به این موضوع ربط نداره که ما کی پاپو خیلی دوست داریم .
  • رومینا محمدی IR ۱۳:۴۹ - ۱۳۹۹/۰۸/۱۵
    23 23
    عزیزان من خودم از طرفداران و یکی از کشته مرده ترین های همین گروه ها و بازیگران و..... کره جنوبی بودم من اول این نکته رو بگم من فقط درباره خودم دارم حرف میزنم پس لطفا کسی ناراحت نشه خب حالا تاثیراتش چی بود؟ 1چون از اطراف محبتی دریافت نمیکردم جذب اونا شدم چون اگه برسی کنین پسراشون خیلی کیوت و خیلی با حساس و مهربونن و انگار مثل یک فرشته مهربون میمونن 2چون من قدرت تخیل به شدت بالایی داشتم در عین حال که دخترم یه دنیای دیگه با اونا ساخته بودم وحال میکردم. و الان که میبینم یادم میاد 3 یا 4 سال بود از صبح تا شب میخوابیدم حالا فهمیدم چرا این قدر علاقه داشتم 3 خیلی کم درس میخوندم و اگه نمره 20 می آوردم به خاطر ترس از والدین بود و گرنه انگیزه ای وجود نداشت و بعلاوه هدفهی هم نداشتم 4این قدر پیشرفت کرد که دیگه نماز نخوندم، افسرده بودم و مدام گریه میکردم و خودم رو بد بخت عالم میدونستم و محبتی هم دریافت نمیکردم و.... که آخرش رگ میزدم البته چون به خاطر جلب توجه بود سطحی میزدم شاید موارد دیگه ای رو از جمله خشونت و زبون زدن با والدین و گوشه گیری...... رو و خیلی چیز های دیگه جا بیفته ولی همت بزرگی میخواست که من که معتاد اونا بودم و دیگه به جای عشق بازی با خدا با اون ها رویا پردازی میکردم، اونا رو کنار بزارم الان همه چی درست شده و به جای اونا دارم، قرآن حفظ میکنم و روی رابطه خودم و خدام کار میکنم ، که در آینده آن قدر آدم بزرگی شوم که اسمم را در تاریخ بیاورند اول کاری برای نو جوانان کشور کنم و هر موقع حرف از بهترین شد بگویند ایران و ایرانی و بعد دشمنانمان که در لباس و فرهنگ دیگه جلویمان ظاهر شدند را ریشه کن کنم و اگر نگاه خدا و دعای پدر و مادرم نبود معلوم نیست در آینده خودم به تنهایی چه خیانت هایی که یک تنه به کشورم میکردم چون روز به روز گناهی جدید یاد میگرفتم لطفا در قبال بچه ای که می‌آورید تا انتها احساس مسئولیت کنید روی آنهانظارت داشته باشید ولی محدودشان نکید، منعشان نکنید و فقط باعث شید که آنها این مصیبت بزرگ را درک کنند اگر میخواهید نوجوانی را هدایت کنیدیا.....به ارزش های آنها توهین نکنید
    • laysa IR ۰۱:۰۳ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۱
      32 6
      عزیزم اینکه تو انقدر زیاده از حد طرفدارشون بودی و داشتی کلا غرق اونا میشدی دلیل بر این نیست ک بد هستن انگار ب ی بچه ک ب کاکائو الرژی داره میگی از این فقط میتونی ی دونه بخوری ن بیشتر و اون بچه چون کاکائو دوس داره هر روز بیشتر برمیداره و مریض میشه میبینی هر چیزی حدی داره زیادیش بیماری میاره
    • مریم IR ۰۰:۰۲ - ۱۳۹۹/۱۰/۱۳
      6 4
      خوش به حالت منم این مشکل دارم
    • ایسان IR ۱۱:۰۶ - ۱۳۹۹/۱۱/۱۵
      10 11
      احسنت به شما. راستش من هم تو دنیای کره زیادی درم غرق میشم و از این بابت ناراحتم این چیزایی که شما گفتی رو من هم دارم ولی هنوز به اخرهاش نرسیده خداروشکر
  • laysa IR ۰۰:۵۷ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۱
    24 5
    این نشون میده ک تهیه کننده هامون و همه عوامل سینمایی و فرهنگیمون هنوز نتونستن کارشونو خوب یاد بگیرن و ب اجرا در بیارن بهتره بجای سریال های کره و ... ب نقص های خودمون نگاه کنیم و درستش کنیم ن اینکه نوجوان هامونو خشمگین کنیم مثلا بجای رفتن و پرسیدن از پیر مردا ک اعضا bts دارن فرهنگمونو میدزدن بجایی نمیرسیم باید خودمونو درست کنیم و از اسطوره هامون استفاده کنیم و ب بچها هامون از اونا بگیم خب اینا رو از دید کلی گفتم حالا کی گفته btsدارن فرهنگمونو میدزدن اونا دارن طرفداراشونو خوشحال میکنن ب اونا امید ب زندگی میدن و ب دنیای دوروبرمون رنگ میدن الان وضعیت ایران خیلی خرابه و از جوون هامون گرفته تا نوجوونامون همگی افسردن البته منظورم وظعیت اقتصادیه و اعضا دارن بهمون میگن ک تلاشتونو بکنین اگه مفهومو mv های اعضا رو ببینین میفهمین بجای کره و bts سعی کنین خودتونو درس کنین خودتونم گفتین ما هم وزارت فرهنگی داریم اوناهم دارن ما استفاده نمیکنیم چطور میشه اگه استفاده کنیم این همه پول مردمو میخورن یکمشم برای مردم خرج کنن
  • IR ۱۱:۲۵ - ۱۳۹۹/۱۰/۲۳
    40 2
    به نظر من کره ای ها به مسمان ها احترام زیادی قائل هستن چیزی که بقیع انجام نمیدن و در حا ل انجا مسجد های زیادی هست مسلمان های زیادی هم هستن ولی ایرانی ها خیلی از کره ای ها بد میگن ولی کره ای ها به نسلمان ها احترامم نیزارن
  • م IR ۰۸:۳۶ - ۱۳۹۹/۱۱/۱۷
    20 22
    من خودم یک نوجوانم و قبلا تحت تاثیر این کره ای ها قرار گرفته بودم ..اما کمی بعد تصمیم گرفتم که از این دنیا خارج بشوم ...اما حال همه دوستانم تحت تاثیر این گروه های موسیقی و فیلم و سریال های کره ای قرار گرفتند ... حال دیگر نمیتوانم کاری برایشان بکنم چون انقدر تحت تاثیر قرار گرفتند که حتی کار های حرام انها را حلال میبینند ... لطفا راه حلی پیدا کنید و نوجوانان را نجات بدید چون روز به روز طرفداران ان ها بیشتر و بیشتر میشوند..... کاش خدا همه رو هدایت میکرد ....نوجوونا منم یه نوجوونم و قبلا عاشق کره ای ها بودم ... دارم بهتون میگم تو دامشون نیفتیدددوگرنه انقدر غرق میشید که حتی خدا رو هم یادتون میره....مراقب باشییید
  • لیسا مانوبان IR ۰۰:۰۶ - ۱۳۹۹/۱۱/۲۶
    22 8
    من عاشق کره ای هام و برام اصلا مهم نیست که چی فکر میکنید لطفا درست حرف بزن خودت چشم بادومی هستی من عاشقشونم و حاضرم جونمم براشون بدم دفعه ی خ آخرت باشه راجب کره ای ها اینجوری حرف میزنی همین العان که دارم نظرم را مینویسم دارم آهنگ کره ای گوش میدم حتی!
  • بلک پینک IR ۰۰:۱۱ - ۱۳۹۹/۱۱/۲۶
    22 8
    ببخشید نویسنده ی عزیز لطفا راجب اونا درست حرف بزن چون که حدعقل کره ای ها مثل شما راجب ما اینجوری تو اینترنت مطلب نمیزارن دفعه ی آخرت باشه فهمیدی یا حالیت کنم؟
    • السانا IR ۱۷:۵۱ - ۱۴۰۱/۰۳/۲۷
      3 0
      موافقم
  • nazanin army IR ۱۲:۴۴ - ۱۳۹۹/۱۱/۲۶
    25 4
    به جای اینکه بیاین انقدر دربارشون هیت بسازین برین یکی از موزیک ویدیو هاشون رو با زیرنویس نگا کنین ببینین چقدر به ادم امیدواری میدن و چه چیزایی توی اهنگاشون میگن که ما انقدر دوسشون داریم قبل از هر کاری لطفا تحقیق کنین
  • فاطمه IR ۱۱:۵۸ - ۱۴۰۰/۰۱/۰۷
    17 6
    سلام من دختری ۱۵ساله هستم من عاشق کشور کره هستم و با خودم عهد بستم که حتی اگه بزرگ بشم این فکر رو از سرم بیرون نکنم من الان دارم زبان کره ای یاد میگیرم و می‌خوام وقتی بزرگ شدم معلم زبان کره ای بشم نمی‌دونم ولی هر کار میکنم نمیتونم فکر کره رو از سرم بیرون کنم کره ای ها انقدر جذاب هستن که من دیونشون شدم من فقط و فقط و فقط بخاطر لی مین هو می‌خوام به کره برم و از وقتی که مین هو رو دیدم عاشق کره شدم درضمن من یکی از طرف دار های بلک پینک هستم به افتخار همه ی کره ای ها
    • فاطی IR ۱۶:۱۴ - ۱۴۰۰/۰۱/۱۲
      3 3
      اقای لی صحیح تره
  • Feiz IR ۰۱:۰۳ - ۱۴۰۰/۰۳/۰۵
    11 15
    ممنون از شما نویسنده عزیز . به نظر من هم موج کره ای بسیاری از نوجوانان را درگیر کرده است ‌. و بیشتر از هرکس دیگری ، این خود نوجوانان و جوانان هستند که می توانند با اراده و درست اندیشی راه درست را انتخاب کنند ... آنها حتی اگر طرفدار عده هستند و به آنان احترام می گذارند ، باید برای فرهنگ و کشورشان نیز ارزش زیادی قائل باشند و از خودباختگی و وطن فروشی دوری کنند . مراقب خودتان باشید .
  • امین US ۱۳:۰۵ - ۱۴۰۱/۰۳/۰۲
    1 1
    اصلا کسی متوجه شد اخرش.یه مشت جواب بی ربظ و کلیشه ای.خواهشا از چند تا کارشناس واقعی و بافهم و کاربلد نظرخواهی کنید..ممنونم برای توجهتون به این معظل کمتر گفته و دیده شده.
  • آوا IR ۲۰:۱۱ - ۱۴۰۱/۰۳/۱۶
    2 1
    واقعا اين حسودى ها زياد شده كه يعنى چى من انقدررى كره رو دوست دارم كه نگو كاش كشور ماهم مثل اونجا بود
  • Army IR ۱۱:۵۲ - ۱۴۰۱/۰۴/۰۶
    1 2
    من 12 سالم و بی تی اس به من امید میده و باعث میشه بتونم زندگی بهتری داشته باشم ولی خواننده ایرانی با آهنگ هاش کاری نکرد ایرانی ها بیشتر در مورد عشق آهنگ میدن ولی اونا اینطور نیس !
  • . IR ۲۳:۵۷ - ۱۴۰۱/۰۴/۲۹
    0 1
    واقعا
  • ...... IR ۰۰:۰۵ - ۱۴۰۱/۰۵/۱۸
    1 7
    الان میگید ایران نژاد پرست نیست هروقت اهنگ خوبی بیرون دادین. شاید از این دنیا خارج شیم هرکسی علایق خودشو داره و این نژاد پرستی میشه یهجوری شده ادم فک میکنه از حسودی این که این گروه رفته به کاخ سفید این کارو میکنید دست بردارید. اهنگا معنی دوستی رو میده (بیشترشون)
  • Am IR ۱۱:۱۰ - ۱۴۰۱/۰۷/۲۵
    1 1
    کیپاپ و صنعت موسیقی کره و البته فیلم های اونا خیلی بهتر از همه چیز این جاس!!
  • A IR ۲۱:۳۳ - ۱۴۰۱/۱۱/۱۶
    2 1
    دلیلش اینه که اونا میتونن محتوای جذب کننده ای درست کنن
  • ۱۱:۴۸ - ۱۴۰۲/۰۸/۲۴
    0 0
    فیلمنامه سریالهای کره ای طبق اهداف و فرهنگ ایرانی ساخته میشوند لذا جذابیت خاص برای ایرانیها دارند و همینطور مروج فرهنگ ایرانی در کره هستند. ایران با خرید این سریالها با قیمت بسیار بالا و حیرت انگیز، کمک بزرگی به اقتصاد کره میکند تا بتواند با جلب اعتماد سیاستمدارن و افکار عمومی، زمام امور کره را دردست گیرد. رئیس جمهور کنونی کره دست نشانده ایران ، و سیاستهای ایران را اجرا میکند.
  • ۱۲:۰۶ - ۱۴۰۲/۰۸/۲۴
    0 0
    ایران از طریق فیلمهای کره ای وترکی، علاوه بر کمک اقتصادی به این کشورها، پیامهای فرهنگی و اجتماعی خود را به جهان صادر میکند که حجاب و عدم ارتباط زن و مرد در اولویت است.

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس