به گزارش مشرق، اواخر اریبهشت ماه سال جاری شاهد حادثه انفجار چند نفتکش در بندرفجیره بودیم. علت این حادثه در دست بررسی بود که در اواخر خرداد ماه سال جاری نیز دو نفتکش ژاپنی در آبهای دریای عمان دچار حادثه شدند.

خبرگزاری های خارجی در خصوص انفجار نفتکش ها در بندر فجیره نوشتند عربستان سعودی، امارات متحده عربی و نروژ، با همکاری شرکای بین المللی خود در زمینه انفجار تانکرها و نفتکش ها در بندر فجیره تحقیق می کنند.

بیشتر بخوانید

منافع آمریکا در حملات ساختگی به نفتکش‌ها در بندر فجیره

راز تغییر لحن امارات درباره ایران

براساس اعلام مسئولان اماراتی چهار نفتکش مورد هدف قرار گرفته و دستکم سه کشتی در آب های اصلی امارات متحده عربی آسیب دیدند.

بررسی ها نشان می دهد ۲ فروند از این چهار کشتی متعلق به عربستان سعودی بوده، یک فروند نروژی بود و چهارمین تانکر نفتی نیز متعلق به امارات است.

تاکنون هیچ گروهی مسئولیت این انفجار ها را بر عهده نگرفته است. از سوی دیگر همانطور که گفته شد در اواخر خرداد ماه سال جاری بود که دو نفتکش متعلق به شرکت های ژاپنی که از تنگه هرمز خارج شده بودند دچار حادثه شدند.

انفجار این دو نفتکش علاوه بر اینکه هزینه بیمه نفتکش ها را بالا برد موجب شد تا تیم های تحقیقاتی در خصوص علت وقوع این حادثه تشکیل شود.

اگرچه مسئولان برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس ایران را مقصر این حوادث اعلام کرده اند اما مسئولان اروپایی این موضوع را رد کردند و گفتند هیچ اسنادی در خصوص اینکه ایران عامل این حوادث باشد وجود ندارد.

از سوی دیگر برخی از تحلیلگران انرژی و امنیتی بین المللی معتقدند این اتفاقات می تواند نشان دهند دست داشتن رژیم صهیونیستی در این حوادث باشد.

* سابقه صهیونیست‌ها در انفجار کشتی‌ها

بررسی ها نشان می دهد رژیم صهیونیستی در چنین حوادث سابقه قابل توجهی داشته است. این سوابق در خاطرات ماموران امنیتی این رژیم نیز منعکس شده است. به عنوان مثال ویکتور استروفسکی مامور سابق موساد درکتاب خاطرات خود که با عنوان راه نیرنگ منتشر شده به این موضوع اشاره کرده است.

در فصل ۱۶ این کتاب با عنوان رئیس بندر صراحتاً اشاره شده است در سال ۱۹۸۵ رژیم صهیونیستی روابط نسبتاً خوبی با کشورهای ساحل جنوبی دریای مدیترانه به جز لیبی داشت. لیبیایی ها از نظر نیروی دریایی در مضیقه بودند اما با این حال تعداد زیادی زیر دریایی متعلق به روسیه را در اختیار داشتند.

آنها از طریق این زیر دریایی ها تجهیزات و سلاح و مهمات به فلسطینی ها ارسال می کردند. به همین دلیل مسئولان اطلاعاتی رژیم صهیونیستی سعی داشتند تا با نفوذ در بنادر متعلق به لیبیایی ها اطلاعاتی از این زیر دریایی ها بدست آوردند تا مشخص شود که چه مقدار تسلیحات به این بنادر وارد می شود و چگونه در اختیار جنبش های آزادیبخش فلسطین قرار می گیرد.

پس از گذشت چند ماه آنها از طریق افرادی به این بندر نفوذ کرده و توانستند اطلاعاتی در خصوص این زیر دریایی ها بدست آوردند.

رژیم صهیونیستی پس از گذشت چند ماه با انجام عملیاتی توانستند ۴ کشتی متعلق به جنبش‌های آزادی بخش فلسطین را که اقدام به انتقال این سلاح ها به سرزمین های اشغالی می کردند از طریق چسباندن مین به بدنه این کشتی ها منفجر کنند.

این سوابق نشان می‌دهد صهیونیست‌ها هم انگیزه و هم امکان اجرای عملیات‌های مشابه را در نقاط ملتهب جهان داشته‌اند.