سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** سفیر انگلیس: قرار نیست اینستکس مشکلات اقتصادی ایران را حل کند!

«رابرت مک ایر» سفیر انگلیس در تهران در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفت: «باید تکرار کنم که مهم است بدانیم، اینستکس چیست و چگونه کار می‌کند. شما می‌دانید که اینستکس قرار نیست تمام مشکلات اقتصادی ایران را حل کند و از ابتدا هم چنین قراری نبوده است. همچنین اینستکس راهی برای تشویق کمپانی‌هایی که به این نتیجه رسیده‌اند که نمی‌توانند با ایران کار کنند ولی ما می‌خواهیم کار کنند، نیست».

مک ایر در ادامه گفت: «ما خواهان اجرای توافق هسته‌ای هستیم و به خاطر همین تمام تلاش خود را می‌کنیم تا شاهد آن باشیم. البته بسیار نگران هستیم که ایران اجرای برخی از تعهدات خود را متوقف کرده است...آنچه شما از جانب اروپا می‌بینید، اراده و تداوم قابل توجه در اجرای برجام است. بسیاری در ایران پیش‌بینی می‌کردند با خروج امریکا از برجام، سایرین هم از این توافق خارج شوند اما از جانب اروپا ما به این توافق پایبند ماندیم».

اعضای اروپایی برجام در این توافق به ایران بدهکار هستند، اما ژست طلبکار به خود گرفته و به مردم ایران توهین می‌کنند.

اکنون بیش از ۴ سال از امضای برجام و همچنین حدود ۱۵ ماه از خروج آمریکا از برجام سپری شده است، آقای ظریف، مهر ۹۶ گفته بود که هنوز نمی‌توانیم یک حساب در انگلیس باز کنیم. علاوه بر این ظریف در ماههای گذشته گفته بود، اروپا فقط حدود یک درصد تعهدات خود را انجام داده است. یعنی به عبارت دیگر اروپا ۹۹ درصد تعهدات برجامی خود را انجام نداده است. از سوی دیگر کانال اینستکس به هیچ عنوان در تعهدات برجامی اروپا قرار ندارد.

با اینحال سفیر انگلیس در تهران با بی ادبی و تکبر می‌گوید «قرار نیست اینستکس تمام مشکلات اقتصادی ایران را حل کند و از ابتدا هم چنین قراری نبوده است»!

اروپایی‌ها بارها اعلام کرده‌اند که وظیفه آنها حفظ برجام است؛ از نگاه طرف اروپایی برجام تا زمانی حفظ می‌شود که ایران یکطرفه به تعهدات خود عمل کرده و علاوه بر آن ۳ شرط جدید را نیز بپذیرد؛ دائمی شدن محدودیت‌های برجامی، اجرای برجام موشکی و منطقه‌ای، به رسمیت شناختن رژیم کودک کش و غاصب اسرائیل!

** ایران نباید در مقابل انگلیس، مقابله به مثل کند!

«پیرمحمد ملازهی» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه جهان صنعت نوشت: «نیروهای نظامی، بخش سیاسی و دولت همه باید به یک جمع‌بندی برسند که از طریق مذاکره چگونه می‌شود این مشکل (مسئله نفتکش ها) را حل کرد چون انگلیسی‌ها کشتی ایرانی را توقیف کرده و اقدام مقابله به مثلی هم از جانب ایران صورت گرفت...به نظر می‌آید در این زمینه نباید ایران وارد می‌شد. مقابله‌به‌مثل کردن به لحاظ حقوقی و نه احساسی و سیاسی مسائل را پیچیده‌تر می‌کند. اکنون مشکل به سمت حادشدن و برخورد نظامی می‌رود لذا مصلحت ایران این است که یک راه‌حل سیاسی پیدا کند. روحانی آزادسازی دو کشتی را به عنوان راه‌حل مطرح کرد اما این موضوعی نیست که انگلیس زیربار برود».

تجربه‌های گذشته در ایران و همچنین سایر کشورها نشان دهنده این مسئله است که نظام سلطه فقط زبان زور را می‌فهمد. اگر در مقابل زورگویی نظام سلطه با اقتدار و قاطع برخورد شود، نتیجه مثبت دریافت شده و اگر از موضع انفعال و ضعف برخورد شود، نتیجه منفی و خسارت باری در پی خواهد داشت.

با اینحال طیف اصلاح طلب هرگونه واکنش مقتدرانه به زورگویی نظام سلطه را تنش زا و مقدمه جنگ جا می زند. این در حالی است که اتفاقاً همین اقدامات اقتدارآفرین است که سایه جنگ را از کشور دور می‌کند.

** آمارهای اقتصادی دولت، برای مردم باورپذیر نیست

«محمدرضا تاجیک» مشاور رئیس دولت اصلاحات در مصاحبه با روزنامه ایران گفت: «هرچقدر هم که مقامات کشور به تلویزیون بیایند و هرچقدر هم در روزنامه‌ها مصاحبه کنند، آمار بدهند و نمودار بکشند و بگویند نرخ بیکاری و اشتغال و تورم ما خوب است ذهن آن را باور نمی‌کند».

روزنامه جمهوری اسلامی نیز در یادداشتی نوشت: «مسئولان در تمام قوا به‌ویژه در قوه مجریه از این عادت نادرست که همیشه با کلمه "باید" حرف می‌زنند و وعده می‌دهند فاصله بگیرند و فقط از اقدامات انجام شده سخن بگویند. عمل به این توصیه البته دشوار است، زیرا در اینصورت از سخنرانی‌ها و جلوی دوربین قرار گرفتن‌ها به مقدار زیادی محروم خواهند شد و فقط در پایان انجام هر طرحی می‌توانند جلوی دوربین ظاهر شوند و به مردم بگویند این کار را برای شما انجام داده‌ایم».

اکنون ۶ سال از عمر دولت روحانی سپری شده است. با هر حساب و کتابی اکنون زنگ حساب است. اما متاسفانه دولتمردان با ارائه وعده و وعید و اینکه «باید در آینده فلان برنامه انجام شود» و یا ارائه آمارهای تأمل برانگیز، از پاسخگویی درباره وضع موجود طفره می‌رود.