به گزارش مشرق،  محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

زبان دیپلماسی در دنیا، زبان اقتدار و قاطعیت است نه قدرت فروشی و التماس پس از آن. نفتکش حامل نفت ایران را اقدام متقابل سپاه پاسداران، از چنگ دزدان دریایی بریتانیای صغیر درآورد.

و الّا اگر به مذاکره صرف بود، در این پانزده ماهه اخیر باید آبی از مذاکره خالی گرم می شد و اروپایی ها به اجرای تعهدات برجامی باز می گشتند و بر نگشتند. چون احساس می کند تیم مذاکره کننده ایرانی، قاطعیت و اقتدار از خود نشان نمی دهد و همچنان کوتاه می آید.

آقای روحانی همین پریروز گفت "در جریان روند کاهش تعهدات نیز مذاکرات را ادامه می‌دهیم ولی اگر در پایان 60 روز دوم به نتیجه نرسیدیم، حتماً مرحله سوم را آغاز خواهیم کرد و بعد از آن باز هم 60 روز فرصت خواهیم داد تا به راه‌حل منطقی، درست و متوازن برسیم و به تعهد در برابر تعهد پایبند هستیم"!

وقتی دولت در حالی که هنوز تعلیق مرحله سوم را آغاز نکرده، اطمینان می دهد مهلت چهارمی هم هست، آیا طرف مقابل را تحت فشار می گذارد یا خاطر جمعی می دهد که آب در دل او تکان نخورد؟! اصلا نام این کار، تهدید و التیماتوم و ضرب الاجل است، یا اطمینان دادن و جسور کردن طرف مقابل به ادامه دهن کجی؟!

اکنون به وضوح، با دو مدل دیپلماسی رو برو هستیم: مدل عقیم برجامی که قبل از هر چیز، پرستیژ و اعتبار دولت ما را در نگاه غربی ها و حتی جهان غیر غرب پایین آورده، به نحوی که تهدید او را چندان جدی نگیرند؛

و مدل راهگشا و کارآمدی که جمهوری اسلامی  ایران را به بازدارندگی قدرتمندانه در برابر دشمنان رسانده است؛ به نحوی که ترامپ پس از سرنگونی پهپاد پیشرفته خود می ترسد، واکنش نظامی نشان دهد.

دولت و وزارت خارجه باید خود را به تراز استانداردهای اقتدار و اعتبار نظام جمهوری اسلامی ایران ارتقا دهند تا بتوانند از حقوق ملت در جنگل نظام بین الملل صیانت کنند. دیپلماسی التماسی هرگز مدلی موفق از انواع دیپلماسی در دنیا محسوب نمی شد و با برجام، کاملا از اعتبار افتاد.