یکی می گفت چرا بعد از1400 سال عزاداری می کنیم؟
دیگری گفت از تاریخ کشورهای دیگه خبر ندارم اما توی کشور خودمون ایران، این محرم و روضه امام حسین بود که فرزندان این اب و خاک رو از همان بچگی با نه بازور که با عاطفه و روضه با مفهوم "شرف و عزت و ظلم ناپذیری" اشنا کرد و جوانهایی تربیت کرد که
هشت ساااااااااال تمام با دستان خالی درمقابل کل دنیا با سربند لبیک یا حسین و فریاد هیهات مناالذله ایستادند و کشور و ناموس مردم را از چنگال صدام یزید کافر نجات دادند.
تاریخ تکرار می شود بچه با نصیحت خشک و خالی ، شرافتمند نمی شوند و طبق گفته روانشناس مشهور بندورا ،صاحب نظریه یادگیری اجتماعی،" بچه باوجود الگو یاد می گیرند". و این حسین الگوی تمام ازادمردان عالم است که اگر عواطف هم درگیر این یادگیری شود و گریه سرازیر شود این یادگیری هرگز از ذهن کودک پاک نخواهد شد و این است حکایت کل یوم عاشورا کل ارض کربلا.
حسین جان با شهادتت مردم را از نصیحت صرف به بچه ها رها کردی چرا که زندگی نامه تو بهترین و زیباترین داستان زندگی حقیقی است که سالی یکبار در گوش فرزندان زمزمه می شود.