به گزارش مشرق، مهدی فضائلی در یادداشتی نوشت:
بیشتر بخوانید:
تنها راه علاج مشکلات کشور
رویکرد فرامرزی که به حضور منطقه‌ای ایران انجامیده است، از نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی و در زمان حضرت امام(ره) آغاز شد و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نیز از همان ابتدا در این باره نقش بسیار مهمی را ایفا نمودند از جمله اینکه حضرت امام ایشان را بعنوان رابط با حزب الله لبنان تعیین کردند.
نگاه راهبردی محدود نشدن به مرزهای جغرافیایی که شکوفایی و نتایج غیرقابل انکار آن بخصوص در دو دهه اخیر آشکار گردیده است را می توان بر اساس دو مبنای اعتقادی و منافع ملی تبیین کرد.
هر چند تفکیک این دو نگاه از یکدیگر کار ساده ای نیست و شاید چندان صحیح هم نباشد اما برای کسانی که دستگاه محاسباتی شان صرفاً منافع مشهود را درک می کند این نگاه قابل دفاع و حتی لازم است.
این یادداشت به برخی منافع ملموس و نتایج قابل اندازه گیری حاصل از نگاه منطقه ای جمهوری اسلامی ایران می پردازد.
نخستین نتیجه رویکرد فرامرزی ایران حفظ تمامیت ارضی کشورهای عراق و لبنان و سوریه است.
شاید سوال شود تمامیت ارضی این کشورها به ایران چه ربطی دارد؟
تهدید تمامیت ارضی این کشورها یعنی تجزیه آنها و تجزیه کشورهای منطقه یعنی تشدید و استمرار بحران های منطقه ای و افزایش بحران های منطقه ای یعنی عدم امنیت و عدم ثبات برای کل منطقه و همه اینها یعنی «نه» به سرمایه گذاری کلان اقتصادی و بلند مدت!
به این خسارت بزرگ اقتصادی اضافه کنید نا آرامی ها و درگیری های مستمر مرزی را که حتی می تواند تا عمق خاک کشورما نیز گسترش یابد.
دومین اثر مهم و راهبردی این حضور، نقش پیش گیرانه‌ای است که ایفا کرده و می کند.
کشور متجاوز و ددمنشی مثل رژیم صهیونیستی با آرمان توراتی نیل تا فرات، اگر از ناحیه قدرتی مانند حزب الله یا موشک های ایران احساس خطر نکند، هر لحظه می تواند خطرآفرین و تهدیدزا باشد. همینطور نبود انصارالله یمن می تواند علاوه بر گستاخ کردن حکام بی خرد سعودی نگرانی آمریکا از تهدید منافع حیاتی‌اش در عربستان را برطرف کند و دولتمردان آمریکا را برای دست اندازی به کشورمان ترغیب نماید.
اگر سرنگون کردن پهپاد متجاوز آمریکا واکنشی از سوی این کشور نداشت علاوه بر نگرانی از واکنش غیرقابل محاسبه ایران باید امکان تهدید منافع این کشور در کل منطقه از سوی متحدان ایران را نیز در معادلات مد نظر قرار داد.
سومین دستاورد یا به تعبیر زیبا و پرمغز رهبر حکیم انقلاب اسلامی خون آورد دیگر این راهبرد عبارتست از دفع خطر بزرگ داعش و تکفیری ها.
هنوز خوف و وحشت ناشی از وحشی گری های داعش و دیگر گروه های تکفیری که کل منطقه را فرا گرفته بود فراموش نکرده ایم.
هنوز اشغال بخش های زیادی از خاک سوریه و عراق و نزدیک شدن داعش به مرزهای غربی ایران یادمان هست و همچنان در اسناد قابل دسترسی است که هدف اصلی و نهایی داعش و متحدین تکفیریش ایران عزیز بود.
البته حضور ایران در سوریه و عراق برای ما بدون هزینه نبوده است اما براستی اگر نفوذ و حضور منطقه ای ایران نبود خسارت های انسانی و اقتصادی ناشی از نبرد با داعش در مرزها و حتی داخل سرزمین ایران را می توانیم تصور کنیم؟
کافی است نگاهی بیندازیم به شهرهای ویران سوریه و عراق و دهها هزار شهید سوری و عراقی!
چهارمین نتیجه راهبردی نگاه فرامرزی نیروهای مسلح ما ارتقای سطح ایران از یک کشور معمولی و با آسیب پذیری بالا به یک ابرقدرت منطقه ای است و ابر قدرت منطقه ژئوپولیتیک و ژئو استراتژیک غرب آسیا یعنی یک قدرت جهانی!
در یک کلام، راهبرد و دکترین دفاعی و حضور منطقه ای ایران نه تنها برکات زیادی برای کشورهای عضو جبهه مقاومت داشته است بلکه موجب صیانت از تمامیت ارضی و امنیت ملی خود ایران نیز شده است.
لذا عمق راهبردی ایران عزیز و دامنه جبهه مقاومت باید مثل گذشته با درخواست دولت ها و ملت های دیگر تا آنجا گسترش یابد که دورترین دشمنان هم حضور اعضای جدید جبهه مقاومت را در کنار مرزهای خود حس کنند و فکر تهدید منافع ملی ملت ایران و دیگر ملت های مظلوم را از سر خود خارج نمایند.
حسن ختام این یادداشت را به بیان امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه ۲۷ نهج البلاغه اختصاص می دهم.
《... فَوَاللَّهِ مَا غُزِیَ قَوْمٌ قَطُّ فِی عُقْرِ دَارِهِمْ إِلَّا ذَلُّوا》
به خدا سوگند، به هیچ قومی در خانه هایشان تاخت نیاوردند. مگر آنکه زبون خصم گشتند.
