ایثارگری و جانبازی واژه‌ای‌ است بسیار مقدس و بامعنا و فراتر از عدد و رقم و درصد است کسی که برای دفاع از تهاجم و تجاوز دشمن از مملکت خود دفاع و عارضه ای را بدست آورده است جانباز است. اینکه43سال بگویند اگر کسی 25درصد به بالا باشد جانباز بحساب می آید و خودش و همسر و خانواده اش میتوانند از تسهیلات استفاده کنند و بقیه زیر 25 نه که الان هم همینگونه است جانباز به حساب نمی‌آید و خود و فرزندانش از این تسهیلات برخوردار نمی‌شوند به تعبیری شخصیت و ایثار و ازخودگشتگی و رشادت و مجاهدت و غیرت و حماسه آفرینی دفاع از سرزمین را به عدد و رقم تقلیل می‌دهدو اصلا خوب نیست. پس اصلا نباید مسیولان و مدیران مملکت کیفیت را فدای کمیت کنند! اینکه بگوییم افرادی که فقط 25 درصد به بالا هستند بهمراه خانواده هایشان از همه تسهیلات کار، اشتغال، تحصیل رایگان در دانشگاهها و....باشند و حتی این تابلوی تسهیلات در ورود به دانشگاههای آزاد و پیام نور و علمی کاربردی را هم در سطح شهرها با عنوان تسهیلات به جانبازان و خانواد های فقط 25درصد به بالا بچسبانیم و سوهان روح جانبازان و خانواده های زیر 25درصد بشویم اصلا درست نیست و بنیاد شهید بخشنامه به دانشگاهها کند که دیگر در سطح شهر نچسبانند.. آیا فکر نمی‌کنید چنین رویه‌ای به جای رویش، ریزش ایجاد خواهد کرد؟ جانباز زیر25 جانباز علنا به حساب نمی‌آیند جامعه در قبال چنین عبارت‌هایی چه واکنشی خواهد داشت؟ بنابراین مراقب باشید قشر ایثار‌گر و جانباز جامعه را با هر عدد و رقمی که در دفاع از مملکت‌شان حضور داشته‌اند سرخورده نکنید و مهم‌تر اینکه خانواده‌ ایثارگران را دچار سوء ظن و مهم‌تر این‌که دچار کمیت‌سازی نکنید کسی که حتی یک‌روز و یک درصد عارضه هم برای دفاع از ناموس و وطنش در مقابل دشمن ایستاده است از احترام ویژه‌ای در نزد جامعه برخوردار می‌شود و جانباز محسوب میگردد و وظیفه دولت و بنیاد شهید است که تسهیلات ارایه دهد. چرا با عدد و رقم سازی نفس حضور در جبهه جنگ و همین‌طور مقاومت در برابر ظالم را از قلب به محاسبات ذهنی می‌بَرید؟ بنابراین هر کسی که عنوان جانبازی را یدک می‌کشد باید جانباز به حساب بیاورید و با تبصره‌بافی و ماده و بند‌سازی و همچنین با عدد و رقم سازی جایگاه این قشر را در نزد جامعه مخدوش نکنید! برای امنیت‌بخشی به شغل و معاش فرزندان ایثارگران و همین‌طور جوانان مملکت ب