وقتی به غروب آخرین سه شنبه سال نزدیک میشویم باید هر چه سریعتر خود را به خانه برسانیم تا از دود و آتش و صداهای مهیب در امان باشیم اما صبح روز بعد زخم انفجار است که بر چهره شهر سنگینی میکند.
واقعا جای تأسف دارد . چه می توان گفت ؟ همین تفکر چند ماه پیش ، مثلا به دنبال آزادی بود . بی مسئولیتی مدنی ، خرابکاری شرافتمندانه . برخورد شود بد ، رها باشند بدتر . مسئولین و شخصیت های فرهنگی باید تلنگری به خودشان بزنند . پیشنهاد می دهم که این عکسها چند ماه بدون شرح در سیمای محلی نمایش داده شود .
یک بیچاره ای که با زحمت خونه ای تهیه کرده و نمای خونش رو زیبا کرده یک بی شعوری زحمت او رو به باد داده
حتما نفرین صاحب خونه شامل او و پدر ومادری که او را تربیت کرده اند، میشه
شستن اینا کار سختی نی، مسئوله مهم تر خطر این نارنجک های دستی هستش، هم کسی که استفاده میکنه و هم برای افراد حاظر در محل شلیک و سنگ هایی که داخل این نارنجکا هستش و افنجارش،