اون ماشینای امریکایی صدی 40 مصرفشون بود! دور نرو یک دهه پیش سهمیه وانت 600 لیتر بود. وقتی دولتی از و با مردم داشتیم.

اصلا سهمیه نبود همه رو شاه لعنتی برای خودش برمیداشت. یه خرده هم میدا به خواهرش اشرف

اون سالها نه آنقدر ماشین بود و نه آنقدر درآمد و نه جاده ای که که مردم در تعطیلات جاده ها با اتوموبیل و برای مسافرت ببندند به همین منظور هم بنزین سهمیه بندی نبود میتونی از بابا بزرگت بپرسی کوچولو عکس رو ببینی خودت میفهمی البته اگر بفهمی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!

به اندازه ای که امسال تو بسوزن

اون سالها دنیا نبودم اما دهه 60 یادمه حداکثر از هر10_ 15 نفر در ایران یک نفر ماشین شخصی داشت

جهت اطلاع جنابعالی، در اونزمان (سال 1337) جمعیت کشور حدود 20 میلیون نفر بوده و در جاده چالوس در کل شبانه‌روز 100 تا ماشین تردد نداشته! حالا شما میدونی با جمعیت حدود 90 میلیونی الان، میزان تردد در جاده‌های استان مازندران، طبق آمار بدست آمده از 112 سامانه تردد شمار درمحور‌های استان مازندران، از آغاز طرح نوروزی، از 24 اسفند 1402 تا 13 فروردین سال 1403، بیش از 41 میلیون و 463 هزار تردد وسایل نقلیه در استان مازندران ثبت شده!!!!!

جهت اطلاع جنابعالی، در اونزمان (سال 1337) جمعیت کشور حدود 20 میلیون نفر بوده و در جاده چالوس در کل شبانه‌روز 100 تا ماشین تردد نداشته! حالا شما میدونی با جمعیت حدود 90 میلیونی الان، میزان تردد در جاده‌های استان مازندران، طبق آمار بدست آمده از 112 سامانه تردد شمار درمحور‌های استان مازندران، از آغاز طرح نوروزی، از 24 اسفند 1402 تا 13 فروردین سال 1403، بیش از 41 میلیون و 463 هزار تردد وسایل نقلیه در استان مازندران ثبت شده!!!!!

پسر جان باید میپرسیدی مصرف روزانه بنزین برا جمعیت حداکثر 20 میلیونی ان زمان بدون تحریم و رابطه با امریکا با ماشینهای پرمصرف صدی 20 به بالا چطور 500 هزار لیتر در روز نمیشد و اکثرا هم وارداتی ولی الان روزی 140 میلیون لیتر بنزین مفت 3 هزار تومانی !!!!!!! هنوز برا دور دور ملت پولدار چند ماشینه کم میاد

اصلا افراد عادی خودرو داشتند پروفسور جان ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بنزین پیشکش! مردم ایران در فقر و فلاکت زندگی میکردن. نهایت اگر جایی میخواستند برن با تنها پس اندازشون دوتا بلیط اتوبوس ایران پیما می خریدند. زن و شوهر بچه های قد و نیم قدشون رو زانوهاشون می نشوندند. این خودروهام که می بینید متعلق به طبقه خیلی مرفه بود. مردم عادی فقط تو رویاهاشون این خودروها رو بخواب می دیدندو بس! از مینی بوس های بین شهرستان ها هم راهرو مینی بوس پراز گونی و جعبه مرغ و خروس می شد. مسافرهایی بودند که تا ته جاده بایدسرپا می ایستادند! چون جانبود. از جاده شهرستان ها و روستاها که همه خاکی و داغ بود دیگه نمیگم.............. با این عکس یاد گذشته های دور سخت رو برای ما زنده کردید!

ماشین کسی نداشت اون موقع . تازه دهه 50 قبل انقلاب من بچه بودم با دو سه خانوار از دوستان و فامیل با مینی بوس رفتیم مشهد مقدس. ما بچه ها کف مینی بوس می خوابیدیم

این خودروها پروفسور جان متعلق به طبقه خیلی مرفه بود که با پول نفت باداورده برای خودشون می خریدند و اغلب شون پست های دولتی بالا داشتند به تو یکی مطمئنا تو زمان شاه مخلوع تنها سهمی که می رسید، گوشه خیابابون بایستی و فقط تماشاش کنی. وقتی که شاه مخلوع برکنار شد و اوایل انقلاب بود. جهادسازندگی تازه شکل گرفته بود. وقتی بچه های جهادسازندگی برای ساخت مدارس و درمانگاه به روستاهای دوردست با هزار سختی از کوه و کمر و جاده های خاکی که فقط الاغ رو بود ، می رفتند. روستائیانی بودند پشت کوه ها که تو عمرشون یک خودرو ندیده بودند! بعضی از صدای خودرو میترسیدند و گوشه ای مخفی می شدند ، بعضی مثل روستای بشاگرد بچه های روستا و اهالی می رفتند علف جمع میکردند جلو خودرو جیب می ریختند!!!!!!!!!! فکر میکردند اینم یک نوع حیوان هست که علف خوره! این شرایط اجتماعی زمان شاه ملعون بود. تا بحال فکر کردی چرا مردم ایران انقلاب کردند؟ زیرا وضعیت زندگی بسیار تبعیض امیز و افتضاح بود. فقر و گرسنگی بیداد میکرد!

اینو یادت رفت بگی صاحبان این خودروها فقط طبقه پولدارها بودند. یک کارمند معمولی ، یک دبیر در دهه50 سوار ژیان قراضه یا فولکس می شد بعد از سالها اگر وضعش خیلی خوب می شد صاحب پیکان می شد که با قرض وقوله و قسط جورش میکرد.