البته شواهد عینی حاکی از ورود حجم بالایی از گازوییل به داخل آب رودخانه سیروان است. به گفته شاهدان در محل، این مواد نفتی در نتیجه زیر آب رفتن کارخانه سنگ شکن روستای رودبار به وجود آمده است.
این مواد نفتی ضمن آلوده کردن آب، سبب مرگ گسترده آبزیان منطقه شده است. لایه های چرب و روغنی که در فرآورده های نفتی وجود دارد با ته نشین شدن بر روی آبشش های ماهی در کوتاه مدت باعث می شود که ماهی نتواند از آب اکسیژن بگیرد و تلف شود. همچین با جذب این لایه های نفتی در عضلات و بدن ماهی می تواند تا مدت زمان زیادی باقی بماند و در صورت مصرف توسط انسان اثرات نامطلوب را بر روی انسان بگذارد.
با توجه به نبود فاصله با دریاچه سد داریان رودخانه سیروان عملا توانایی خودپالایی ندارد و با جمع شدن پشت سد جای نگرانی شدید و فاجعه زیست محیطی بزرگتری است.
قطعا در صورت رهاسازی این مواد نفتی از دریاچه به سمت پایین تر سد و روانه کردن به سوی سد دربندی خان تا پایین دست سیروان آلوده خواهد شد و تلفات آبزیان خواهیم داشت.
{$sepehr_album_39183}
منبع: اورامانات