دندانهٔ هر قصری پندی دهدت نو نو / پند سر دندانه بشنو ز بن دندان
گوید که تو از خاکی، ما خاک توایم اکنون / گامی دو سه بر ما نه و اشکی دو سه هم بفشان
از نوحهٔ جغد الحق مائیم به درد سر / از دیده گلابی کن، درد سر ما بنشان
آری چه عجب داری کاندر چمن گیتی /جغد است پی بلبل، نوحه است پی الحان