نور بباره به قبرش. از اون انسانهایی بودند که از این دنیای تهوع‌آور دل کندند

من عاشق استاد شهریارم وقتی فوت کردند من یک سالم بود و پیام دو ساله. درباره عشق خیلی شعر دارند امدی جانم به قربانت ولی حالا چرا. خیلی دلشو شکستند. دل شکستن خیلی بده

ایشان در مراسم بزرگداشتی که دراواخر حیات ایشان در دانشگاه تبریز برگزار شد جمله استعاره جانکاهی گفتند که بر دلها نشست :ان زمانی که اندازه فیل بودم مورچه ام انگاشتند(زمان شاه و اوج جوانی شاعر) و حالا که مورچه ام فیل ام می انگارند .( متاسفانه در زمان حاضر نیز عکس های زمان پیری که استاد نحیف شده اند در رسانه ها منعکس می شود)