به گزارش مشرق، ایرانی ها در هوای گرم و شرجی منامه از نظر بدنی کم آوردند و میزان دوندگی بازیکنان اصلا به اندازه دو بازی قبلی نبود و طبیعتا اگر این دیدار در شرایط آب و هوایی بهتر برگزار می شد بازی بهتری را از بچه های تیم ملی شاهد بودیم. به واقع اینطور می توان گفت شرایط آب و هوایی منامه هم یار تیم بحرین بود و یک امتیاز میزبانی برای سرخپوشان بحرینی بود.
با علم به شرایط آب و هوایی منامه و فاصله کمی که بین زمان برگزاری دیدار با کامبوج با بحرین وجود داشت انتظار می رفت تیم ملی بلافاصله بعد از بازی با کامبوج راهی شهر منامه شود یا دست کم در یکی از شهرهای ایران همانند بندرعباس، بوشهر، کیش یا ... اردو بزند و از یکی از این شهرها با پرواز اختصاصی راهی منامه شود. چنین برنامه ای موجب می شد تیم ملی از نظر تطبیق پذیری با شرایط آب و هوایی منامه بهتر عمل کند و در نهایت ارایه گر بازی بهتری در برابر بحرین باشد. اما هیچ یک از این دو اتفاق رخ نداد و دیدید که در بازی با بحرین تیم ملی چطور از نظر بدنی استپ کرد و نتوانست میزان دوندگی گذشته را داشته باشد.
شاید ساعت ها و شاید هم روزها بعد از بازی با کامبوج همه زوم روی نتیجه این دیدار بودند و شادمانی می کردند. و گرنه از کادر فنی حرفه ای تیم ملی بعید بود چنین دوراندیشی برای شرایط آب و هوایی منامه نداشته باشد تا تیم ملی بازی بهتری از خود به نمایش بگذارد و در برابر بحرینی بازنده نباشد که جز 100 تیم برتر جهان هم نیست!