به گزارش مشرق، علامه طباطبایی بر این اعتقاد بودند که با انجام کمترین معصیت، راه به حرم معارف الاهی مسدود و ممنوع است و وظیفهمند بودن در برابر فرمان‌های الاهی، شرط اول کمال و گام نخستین سلوک است. البته این کار بس دقیق و دشوار است و به سادگی قابل دستیابی نیست و مراقبتی شدید و احتیاطی کامل را میطلبد.
علامه در رساله الولایه نقل کردهاند که استاد بزرگوارشان مرحوم آیت الله العظمی سید علی قاضی طباطبایی فرمودند:
«مرتاضهای هندی که هفتهای یک مغز بادام میخورند یا به کارهای نظیر نخوابیدن و یا بر روی یک پا و با دستهای گشوده در تمام شبانه روز ایستادن و ... میپردازند در واقع از کارهای مشکل به سوی کارهای آسان فرار میکنند. آنچه مشکل است، آن است که در طول هفتاد سال عمر، یک بار هم دروغ، غیبت، ریا و نگاه غیر جایز از انسان سر نزند.»
برخی از شاگردان مرحوم حاج آقا رحیم ارباب نقل کردند که وی میفرمود: من میتوانم ادعا کنم از پانزده سالگی تاکنون، به هیچ نامحرمی نگاه نکردهام. پس التزام عملی به تمامی تکالیف الاهی، نخستین شرط ورود به حرم امن الاهی است.
* کتاب انسان و جهان در شناخت مکتب اسلام، قائمی امیری، ص۱۴۸