به گزارش مشرق، دکتر «جواد الهنداوی» سفیر پیشین عراق در قطر با انتشار یاداشتی در روزنامه الکترونیکی «رأی الیوم» به مقایسه جبهه غرب متشکل از آمریکا و رژیم صهیونیستی و جبهه آسیا متشکل از چین و جمهوری اسلامی ایران پرداخته است.
در این یادداشت آمده است، اختلاف در آداب و رسوم و میراث تاریخی، فرهنگی و اجتماعی بین ملتها، باعث اختلاف در رفتار سیاسی فردی، اجتماعی و حکومتی می‌شود. چین به عنوان یک جامعه با آمریکا به عنوان یک جامعه متفاوت است و این تفاوت در رفتار مدنی و سیاسی و حتی اعمال حقوق مدنی و سیاسی تفاوت ماهوی دارند.
بیشتر بخوانید:
انقلاب‌های جعلی در کشورهای عربی
الهنداوی با تأکید بر اینکه «آمریکا و اسرائیل از نظر میراث استعمارگری و اشغالگری با هم مشترک هستند»، می‌نویسد، تشکیل آمریکا و رژیم صهیونیستی بر اساس آواره کردن و کوچاندن ملتها بوده و همین مسئله مشترک، باعث اشتراک رفتار سیاسی این دو شده است.
وی در ادامه این اشتراکات تصریح کرد، بین آمریکا و رژیم صهیونیستی در جنگ‌افروزی، فتنه‌افروزی، توطئه و عدم احترام به قوانین و قطعنامه‌های بین‌المللی اشتراکاتی وجود دارد؛ لذا پس از جنگ از جهانی دوم، علت تمام جنگها آمریکا و رژیم صهیونیستی بوده‌اند؛ زیرا طرفین، هیچ اهمیتی به قطعنامه‌های بین‌المللی نمی‌دهند.
به گفته این دیپلمات عراقی، اشتراک دیگر این دو رژیم، تمایل به توسعه‌طلبی و هژمونی است؛ آن هم نه از طریق دیپلماتیک و نفوذ، بلکه با استفاده از سلاح و زور. عادت آمریکا این است که هژمونی خود را حفظ کند و برای حفظ آن و منافع استعماری خود، در متوسل شدن به زور، تجاوز و جنگ‌های نامشروع، لحظه‌ای درنگ نمی‌کند. رژیم صهیونیستی نیز در خاورمیانه همین گونه رفتار می‌کند و برای توسعه جغرافیایی خود، به ملت و خاک فلسطین، اردن و لبنان تجاوز می‌کند.
در ادامه گزارش آمده است، آمریکا و رژیم صهیونیستی در طرحهایی که امنیت و ثبات منطقه و جهان را هدف قرار می‌دهد، مکمل یکدیگر هستند؛ طرحهایی مانند «خاورمیانه بزرگ، طرح مهار ایران، جنگ یمن، حمایت از تروریسم، حمله به سوریه، عراق و لبنان، طرح‌ای شهرک‌سازی، نابودی مسئله فلسطین و توطئه علیه ونزوئلا و...».
بر اساس این گزارش، استفاده بیش از حد آمریکا و رژیم صهیونیستی از حربه جنگ، تحریم و محاصره، شرایط را برای جهانیان فراهم کرده تا شاهد جبهه آسیایی واقعی باشند که در عرصه بین‌الملل کارآمد است، ارزشهای آن با غرب متفاوت است و این جبهه، چین و ایران است: چین در سطح جهانی و ایران در سطح منطقه.
بنا بر این گزارش، جبهه چین و ایران، قدرت خود را از میراث فرهنگی و تمدن خود وام می‌گیرند، نه گذشته استعمارگرانه و اشغالگرانه. چین و ایران، کشورهایی با سابقه بسیار در تاریخ هستند. این دو کشور، سیاست درایت و صبر راهبردی و همکاری با ملتها را در پیش گرفته‌اند، نه سیاست زور، اشغالگری و محاصره.
سفیر پیشین عراق در قطر ادامه می‌دهد، چین توانست با آمریکا رقابت کند و در عرصه اقتصادی از این کشور پیشی بگیرد. پکن موفق شد، چندین برابر واشنگتن، رشد سالانه اقتصادی داشته باشد و بر خلاف آمریکا، نفوذ بین‌المللی خود را از دریچه اقتصاد، توسعه و همکاری با ملتها تثبیت کند، ولی آمریکا با جنگ، کنار گذاشتن دیپلماسی، اعمال تحریم و سیاست تهدید، نفوذ خود را از دست داده است.
وی تأکید کرد، ایران نیز برای حفظ نفوذ خود در خاورمیانه، در مسیر چین حرکت می‌کند و برای رسیدن به اهداف خود، سیاست «صبر راهبردی و مقاومت» را در پیش گرفته است؛ مقاومت در برابر تحریم، تهدید، مداخله و تروریسم در منطقه.
در این گزارش تأکید شد، در طرح بزرگ چین معروف به «یک کمربند یک جاده» که به سبک راه ابریشم، اجرایی خواهد شد، ایران در مرکز قرار دارد و گذرگاه اصلی این مسیر جهانی در منطقه خاورمیانه برای حمل و نقل و انرژی خواهد بود. همین مسئله باعث افزایش و تثبیت نفوذ ایران در منطقه و قدرت گرفتن جبهه آسیا خواهد شد. این طرح، به ضرر منافع آمریکا و همپیمانان این کشور در منطقه به ویژه رژیم صهیونیستی و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس خواهد بود.
در پایان یادداشت آمده است، انجام این طرح و به موازت آن، رشد اقتصادی سالانه چین، توسعه تکنولوژی و نظامی ایران، حضور سیاسی و نظامی روسیه در منطقه و جهان و موفقیت سازمان شانگهای از جمله عواملی است که باعث خواهد شد آمریکا و رژیم صهیونیستی، هر چه سریعتر، تسلط خود بر جهان و منطقه را از دست بدهند. ولی سؤال اینجاست که آیا آمریکا و همپیماناش در قبال این مسیر سریع و رو به رشد جبهه آسیا در رهبری جهان، ساکت خواهند ماند و خواهند توانست مقاومت کنند یا خیر؟.