به گزارش مشرق، «حسین شریعتمداری» در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:
ابتدا، این چند خبر مستند را مرور کنید و سپس درباره نتیجه‌ای که از مجموع آنها گرفته شده است، قضاوت کنید:
- انفجار مهیب عصر سه‌شنبه بیروت در انبار شماره ۱۲ این شهر بندری اتفاق افتاده و تاکنون بیش از ۱۰۰ کشته و ۵۰۰۰ مجروح برجای گذاشته و این درحالی است که هنوز تعداد قابل توجهی از قربانیان زیر آوار هستند و جست‌وجو برای یافتن کشته شده‌ها و مجروحان ادامه دارد.
- در سال ۲۰۱۴ میلادی -۶ سال قبل- کشتی روسوس که با پرچم مولداوی از باتومی گرجستان به سوی موزامبیک می‌رفت در آب‌های مدیترانه و در نزدیکی سواحل بیروت دچار نقص فنی می‌شود و در بندر بیروت پهلو می‌گیرد. این کشتی حامل ۲۷۵۰ تن نیترات آمونیوم بود.
- مقامات لبنانی بعد از بازرسی کشتی و پی‌بردن به محموله آن، کشتی را متوقف می‌کنند و سپس کاپیتان و ۴ خدمه آن را بازداشت و به بقیه اجازه بازگشت به کشورهایشان را می‌دهند.
- مقامات لبنانی برای پیشگیری از خطر احتمالی تصمیم می‌گیرند محموله را به یکی از انبارهای بندر بیروت منتقل کنند تا برای فروش و یا انتقال آن به کشور مبدأ اقدام شود و در پی این تصمیم ۲۷۵۰ تن نیترات آمونیوم به انبار بزرگ شماره ۱۲ بندر بیروت منتقل شده و دپو می‌شود.
- در فاصله زمانی میان توقف کشتی روسوس در بندر بیروت و انتقال محموله نیترات آمونیوم به انبار شماره ۱۲ تا زمان انفجار هولناک عصر سه‌شنبه، بارها مقامات بندر بیروت با اشاره به مخاطره‌آمیز بودن محموله دپو شده، خواستار انتقال و یا اتخاذ تدبیر دیگری برای پیشگیری از خطر احتمالی آن شده بودند که ظاهراً به این درخواست‌ها توجه چندانی نشده است!
- بندر بیروت که اکنون به ویرانه تبدیل شده است اصلی‌ترین بندر تجاری لبنان بود و سالانه بیش از ۳ هزار کشتی در آن پهلو می‌گرفته و عمده‌ترین مرکز واردات و صادرات لبنان بوده است. بیشترین و تقریباً نزدیک به تمامی ذخایر گندم، دارو، مواد غذایی و مایحتاج روزانه مردم لبنان در انبارهای این بندر نگاهداری می‌شد که در اثر انفجار از بین رفته است.
بیش از ۳۰۰ هزار نفر از مردم بیروت خانه و کاشانه خود را از دست داده و آواره شده‌اند. بیمارستان‌ها تخریب شده و چند بیمارستان باقی مانده نیز به بیماران کرونایی اختصاص دارد که به ناچار تعداد فراوانی از آنها را برای مداوای مجروحان تخلیه کرده‌اند. بیش از ۵ میلیارد دلار برآورد اولیه خسارات است که با توجه به شرایط کنونی لبنان، تحریم‌ها و کاهش ارزش پول این کشور، بر ابعاد فاجعه می‌افزاید.
- دولت لبنان مدتی بعد از پهلو گرفتن کشتی روسوس با توجه به مخاطره‌آمیز بودن محموله کشتی که قابلیت اشتعال و انفجار زیادی داشت به صاحبان و وکلای این کشتی اعلام می‌کند که می‌توانند کشتی و محموله آن را به مقصد و یا مبدأ بارگیری بازگردانند، ولی نه صاحبان کشتی روسوس و نه وکلای آنها به این دستور توجهی نمی‌کنند و کشتی در بندر بیروت رها شده باقی می‌ماند!
این درخواست بیش از ۳بار به صاحبان کشتی و وکلای آنها ابلاغ می‌شود و نتیجه‌ای به دست نمی‌آید و آنها همواره از تحویل کشتی و محموله آن خودداری می‌ورزند! و این سؤال در میان است که چرا اصرار داشته‌اند این محموله خطرناک و قابل انفجار در بیروت باقی بماند؟! و اگر موضوع در چارچوب تجارت بوده است چرا صاحبان کشتی از تحویل گرفتن کشتی و حمل محموله ۲۷۵۰ تنی آن که به مقصد موزامبیک بارگیری شده و در اسناد این محموله نیز آمده است، خودداری ورزیده‌اند؟!
- در گزارش‌های بندر بیروت از پهلو گرفتن کشتی روسوس که اعلام شده به علت نقص فنی در آب‌های ساحلی لبنان بوده است، اشاره‌ای به نوع نقص فنی نشده است.
این نکته از آن جهت حائز اهمیت است که بندر بیروت در مسیر تجاری گرجستان به موزامبیک نبوده است و این احتمال را قوت می‌بخشد که نقص فنی روسوس بهانه‌ای برای پهلو گرفتن در بندر بیروت بوده است! مخصوصاً آنکه کشتی یاد شده حتی بعد از برطرف شدن نقص فنی نیز حاضر به ترک بیروت نشده و این تاخیر سؤال‌برانگیز را تا تخلیه کامل محموله مخاطره‌آمیز ۲۷۵۰ تنی نیترات آمونیوم و دپوی آن در انبار شماره ۱۲ بندر بیروت ادامه داده است!
- سندی که از وزارت دفاع (بخوانید وزارت جنگ) رژیم صهیونیستی منتشر شده و به صورت عکس هوایی است نشان می‌دهد که محل انبار شماره ۱۲ بندر بیروت یعنی انباری که ۲۷۵۰ تن نیترات آمونیوم در آن دپو شده بود، در سال ۲۰۱۸ به عنوان یکی از اهداف حمله جنگنده‌های رژیم صهیونیستی علامت‌گذاری شده است!
- در فرهنگ سیاسی و نظامی از عملیاتی یاد می‌شود که دشمن علیه حریف به کار می‌گیرد ولی بنا به دلایلی، از جمله ترس از انتقام و عملیات مقابله به مثل، ترجیح می‌دهد اولاً سند مشخصی باقی نگذارد که از انتساب عملیات به او حکایت کند و ثانیاً؛ به طور ضمنی و از زبان دیگران احتمال انجام آن عملیات به خود و هدف از آن را تبلیغ کند.
به عنوان مثال بعد از خرابکاری اخیر در سایت نطنز که توسط عوامل نفوذی وابسته به رژیم صهیونیستی صورت گرفته بود، درحالی که مقامات رسمی رژیم صهیونیستی از وحشت انتقام ایران اسلامی درباره ارتباط آن با اسرائیل ساکت بودند، آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ سابق این رژیم که مسئولیت رسمی نداشت اعلام کرد از یک مقام اطلاعاتی شنیده است که انفجار سایت نطنز کار اسرائیل بوده است! (بگذریم که چه پاسخی در انتظار این جرثومه‌های فساد و تباهی خواهد بود).
- ساعاتی بعد از انفجار مهیب سه‌شنبه بیروت، دو رسانه رسمی رژیم میهمان و کودک‌کش آل‌سعود، العربیه و ایندیپندنت، اعلام کردند که انفجار کار اسرائیل بوده است و این هزینه‌ای است که مردم لبنان به‌خاطر حضور حزب‌الله در این کشور متحمل شده‌اند!
حکومت وحشی عربستان نه فقط نزدیک‌ترین کشور عربی بلکه یکی از نزدیک‌ترین کشورهای دنیا به رژیم صهیونیستی است و نمی‌توان پذیرفت که این رژیم را به جنایت هولناک انفجار بیروت متهم کند! ولی چرا چنین می‌کند؟! مخصوصاً آنکه بعد از انتساب انفجار به اسرائیل علت این جنایت را همراه با آدرس پیشگیری از آن را نیز گوشزد می‌کند! باید حزب‌الله لبنان از دایره سیاسی و امنیتی این کشور حذف شود تاجنایت مشابه دیگری در پی نباشد!
- همین حرکت را از جانب آمریکا نیز شاهد هستیم. دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا با سعدحریری، نخست‌وزیر برکنار شده و مهره‌اسرائیلی- آمریکایی شناخته شده تماس می‌گیرد و با وی درباره انفجار بیروت گفت‌وگو می‌کند.
دقت کنید، بر اساس عرف شناخته‌شده سیاسی، رئیس‌جمهور آمریکا باید با آقای«حسن دیاب» که همتای اوست تماس بگیرد ولی چرا با سعد حریری؟!
پاسخ هرگز نمی‌تواند غیر از این باشد که ترامپ در پی آن بوده است که نارضایتی در حد و اندازه عصبانیت آمریکا از برکناری سعد حریری -مهره وابسته آمریکایی اسرائیلی- را به مردم لبنان نشان بدهد. نکته درخور توجه اینکه سعد حریری نیز بلافاصله بعد از تماس ترامپ، در مصاحبه‌ای، دولت لبنان را مقصر معرفی می‌کند! یعنی همان دولتی که آمریکا و اسرائیل به شدت از روی کار آمدن آن و تن ندادنش به باج‌خواهی آنها نگران و عصبانی هستند.
- همان‌گونه که ملاحظه می‌کنید بسیاری از اسناد و شواهد موجود از دست‌های پشت پرده آمریکا و رژیم صهیونیستی در انفجار جنایتکارانه عصر سه‌شنبه بیروت حکایت می‌کنند. مخصوصاً آنکه این دو رژیم صدها جنایت مشابه دیگر را نیز در کارنامه سیاه خود دارند و بارها نشان داده‌اند که برای رسیدن به اهداف پلید خود از انجام هیچ جنایتی روی‌گردان نیستند.