به گزارش مشرق به نقل از روزنامه ایران ،محدود شدن روابط اجتماعی به دنبال کاهش رفت و آمدها که اولین نتیجه اجرای پروتکل‌های بهداشتی است از نظر روانی درحال تبدیل شدن به یک تهدید جمعی است، تغییری که در کنار تغییر شرایط اقتصادی به علت تداوم تحریم‌ها و دست و پنجه نرم کردن با مشکلات معیشتی به انزوا، گوشه‌گیری و حتی افسردگی اغلب مردم دامن زده است.
بیشتر بخوانید:
افسردگی را بدون دارو درمان کنید
مشاهدات میدانی و گفت‌وگو با شهروندان بویژه در شهرهای بزرگ نشان می‌دهد که روحیه نشاط و انگیزه اجتماعی کاهش یافته است. مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) در اسفندماه سال ۹۷، طی یک نظرسنجی اعلام کرده بود که فقط ۱۰.۱ درصد از مردم ایران خیلی شاد هستند و ۲۷.۵ درصد مردم غمگین‌اند.
از این نظرسنجی تقریباً یک سال و ۶ ماه می‌گذرد، در این مدت شرایط جدید زندگی که با گرانی و تورم‌های عجیب در قیمت کالاها و... آمیخته شده، قطعاً آمار، این نظرسنجی را تغییر داده است.
این درحالیست که سازمان جهانی بهداشت، پیش‌بینی کرده است که در شرایط فعلی تا سال ۲۰۳۰ میلادی، ابتلا به افسردگی بالاترین رشد آماری را در سطح جهان خواهد داشت. شیوع افسردگی در ایران هم اکنون حدود ۱۲.۵ درصد اعلام شده است، اما نگرانی‌ها از این است که با تداوم این شرایط و کاهش شادی، این درصد افزایش یابد.
آخرین رتبه جهانی ایران در زمینه شادی و نشاط به گزارش سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۶ برمی‌گردد، ایران در این گزارش در میان ۱۵۷ کشور، رتبه ۱۰۵ را داشته و نمره شادی ایرانی‌ها ۸/۴ بوده است. به این تاریخ هم باید چهارسال ویژه را اضافه کرد. سؤال این است در این مدت فاکتورهای شادی و امید به زندگی تاچه اندازه تحت تأثیر شرایط اقتصادی و اجتماعی قرار گرفته است؟