کد خبر 1141291
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۹ - ۱۲:۰۵

تحلیلگر مسائل آمریکا با اشاره به اینکه دوگانگی مذاکره یا مقاومت دعوای داخلی را تشدید کرده است، گفت: آمریکا از سیاست تحریمی‌اش برعلیه ایران دست برنخواهد داشت.

به گزارش مشرق، محمد جمشیدی استاد دانشگاه تهران در برنامه «بدون توقف» که ۱۸ آبان‌ماه از شبکه سه سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد، گفت: در دایره سیستم آمریکایی حتی اگر کشوری بر اساس نظم آمریکایی پیش برود و آن سیستم را هم قبول داشته باشد اگر قدرت زیادی بگیرد آمریکا آن را تحمل نمی‌کند، مثل چین که با نظم آمریکایی پیش رفت و ادبیاتی بر ضد آمریکا ندارد، اما آمریکا می‌گوید چین بیش از حد قدرتمند شده و قدرت بیش از حد دکترین و سیاست را عوض خواهد کرد، در واقع منطق موازنه قدرت مطرح است و اگر قدرتی بیش از حد بزرگ شد اندازه‌اش را کوچک می‌کنند. 

بیشتر بخوانید:

نگرانی دموکرات‌ها از محدودیت قدرت بایدن

وی در پاسخ به این سؤال که چرا ایران نقشه راهش را نسبت به آمریکا روشن بیان نمی‌کند، اظهار کرد: اصلاً دوگانگی بایدن یا ترامپ یعنی مذاکره یا مقاومت دوگانگی اشتباهی است، اینها یک سیاستی فراتر از ایران دارند و اقتضای سیاست منطقه‌ای‌شان مهار ایران است و فرقی نمی‌کند، البته مقام معظم رهبری هم طرح کلان را اعلام کرده و گفتند «شما اقتصادتان را تقویت کنید و امید به مذاکره نداشته باشید و فکر نکنید مذاکره مشکل را حل می‌کند»، مثلا همین پیشنهاد مذاکرات و توافق اقتصادی که از طرف چین به ایران داده شد میزان سرمایه‌گذاری که در آن مطرح است آورده‌اش صدها برابر آن چیزی است که قرار بود برجام بیاورد، این پیشنهاد را چینی‌ها بهمن ۹۴ دادند و ما جوابش را زمستان ۹۸ دادیم. 

بیشتر بخوانید:

نسخه ۱۴۰۰ /مراقب سیگنال‌ها به بایدن باشیم

این تحلیلگر سیاسی اضافه کرد: خود چینی‌ها می‌گویند جواب ندادید چون امیدتان این بود که با آمریکایی‌ها ببندید به همین خاطر بعد از برجام ما را بیرون کردید. البته او هم دلش به حال ما نسوخته و یک استراتژی جهانی دارد و بر اساس طرح جاده ابریشمی که طراحی کرده با ۶۰، ۷۰ کشور مذاکره کرده و حتی این طرح را تا اروپا هم ادامه داده، فکر نکنید که من علاقه‌مند چین هستم، منتهی سیاست کلان این است که ارتباطات خارجی‌مان را متنوع‌سازی کنیم تا تحریم را دور بزنیم و خنثی کنیم، سیاست خارجی چند بخش دارد یکی شناسایی منفعت، دوم فهم منطقه‌ای و سوم طراحی است. از آن طرف چه بایدن و یا هر کسی بیاید و در ایران هم هر کسی بیاید آمریکا از سیاست تحریمی‌اش برعلیه ایران دست برنخواهد داشت و اگر کسی بگوید من آن را رفع می‌کنم با جامعه صادق نیست. 

 عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران همچنین عنوان کرد: منفعت ما در تثبیت قدرت منطقه‌ای و حفظ جبهه داخلی خودمان است، رفع تحریم این است که در کنگره و سنای آمریکا این تحریم‌ها ملغی شو نه اینکه سه ماه، سه ماه به ما فرجه دهند، رفع تحریم به این معنی است که آمریکا سیاستش را عوض کند که به نظر من فعلا در درسترس نیست و راه‌حل خنثی کردن تحریم این است که با منابع قدرت دیگری کار کرده و سازوکارهای جدیدی پیدا کنیم.

ببینید:

عکسی به یادگار برای روزی که خنجر بایدن به پهلوی ملت ایران فرو می‌رود!

جمشیدی افزود: من هم دغدغه همه ملت را در تجارت با چین و در خصوص واردات اجناس نامرغوب می‌فهمم، اما چینی‌ها هم می‌گویند تاجران شما جنس درجه چندم چینی را می‌گیرند و اسم ما را در کشورتان خراب می‌کنند، چین هم دنبال منافع خودش است، ما هم باید دنبال منافع خودمان باشیم، تجربه کشورهای دیگر هم پیش روی ما هست، اما برای گریز از این وضعیت چه کار باید بکنیم برویم بگوئیم تسلیم؟ به نظر من اگر آمریکا بر ایران غلبه کند دیگر سرزمین واحدی نخواهیم داشت، لذا ما باید آگاهانه نگاه کنیم. 

جمشیدی با تأکید بر اینکه متأسفانه در حوزه سیاست خارجی راه‌حل‌هایی که می‌دهیم بیشتر تنش داخلی را افزایش می‌دهد، گفت: در حالیکه ما باید به رقیب نگاه کنیم، دوگانگی مذاکره یا مقاومت باز به داخل سرزمین خودمان برمی‌گردد، چراکه آمریکا بر اساس سیاست کلان‌تری منطقه را مدیریت می‌کند، در واقع این دوگانگی دعوای داخلی را تشدید می‌کند و باعث می‌شود که ما سراغ راه‌های جایگزین نرویم. این بُعد اقتصادی است، در بُعد سیاسی هم ما باید آمریکا را از تداوم سیاست فشار مأیوس کنیم چون سیاست فشار از طرف بایدن هم ادامه پیدا می‌کند حالا ممکن است نوعش فرق کند، این دوگانه را یک عده در داخل ایران و یک عده در هیئت حاکمه آمریکا ساختند که یا باید مذاکرات جامع داشته باشیم یا ایران باید فروپاشی شود، مذاکره به صورت کلی یکی از ابزارهای سیاست خارجی است و کسی آن را نفی نمی‌کند و این بخشی از سیاست تعاملی است، اما ما تجربه آن را داریم. 

بیشتر بخوانید:

منتظر فرصت‌های بایدن برای ایران باشید! 

وی ادامه داد: باید ببینیم نتیجه مذاکرات قبلی چه بود و دستورالعمل مذاکرات بعدی چیست؟ مسئله این است چه چیزی به دست می‌آورید، فکر نکنید می‌توان وارد مذاکره شد و همین‌طور بیرون آمد، چون تیمی از دیگر کشورها هم جلوی شما هست و اگر بخواهی برگردی علیه تو اجماع خواهند کرد. بحث من در خصوص راه‌های جایگزین مذاکرات غیر از اینکه با قدرت‌های دیگر ارتباط بگیریم این است که یک بخشی از سیاست‌مان باید مأیوس کردن دشمن از اثربخشی سیاستش باشد، حالا هر رویکردی که داشته باشیم آمریکا نباید امیدوار باشد که سیاستش جواب می‌دهد چون این به ضرر ماست که آمریکا را امیدوارتر کنیم، همان‌طور که مشاور امنیت ملی ترامپ چند روز پیش گفت ما از طرف‌های خارجی که به ایران رفت‌وآمد می‌کنند پیام سیگنال مقامات ایرانی را دریافت کردیم. 

عضو گروه مطالعات منطقه‌ای گرایش مطالعات آمریکا در دانشگاه تهران در پایان اظهار کرد: وقتی مقامات ما سیگنال دهند برداشت آنها این خواهد بود که سیاست ما موفق بوده و سیاست موفق را هم هیچ‌وقت کنار نمی‌گذارند بلکه آن را تثبیت می‌کنند. اگر آنها فکر کنند که سیاست‌شان موفق بوده تشویق می‌شوند که آن را ادامه دهند، برای همین دموکرات‌ها هم شعار ادامه تحریم می‌دهند، پس وظیفه ما این است که مرم را آگاه کنیم، با توجه به اینکه پیش‌بینی تحلیلگران این است که بایدن یک‌دوره‌ای خواهد بود، حتی اگر وارد مذاکره هم بشویم اگر تیم بعدی جمهوری‌خواهان باز زیر همه چیز زدند چه؟ حتی یک پله هم پائین‌تر می‌رویم، من نمی‌گویم امروز  وضع کشور خوب است، اما اگر این راه‌ها را رفتیم و در مسیر آمریکا افتادیم، یک‌بار دیگر ابزارهای قدرت‌مان تقلیل پیدا می‌کند و اجماع جهانی هم علیه‌مان تشدید می‌شود.