به گزارش مشرق، رمان تاریخی «پریزاد» نوشته سعید تشکری که به روایت منطقه‌ای از خراسان در دوران سلطنت سلطان حسین بایقرا می‌پردازد، منتشر شد.
در این‌رمان قصه بخشی از خراسان بزرگ روایت می‌شود که در سال‌های سلطنت سلطان حسین بایقرا با کمبود و قحطی آب روبرو شد. بستر زمانی این‌داستان مربوط به سلسله تیموریان است که فرقه اسماعیلیان نفوذ زیادی بر آن‌ها داشتند. این‌نفوذ باعث شد مرد فاضل و وارسته‌ای به‌نام امیرعلی شیرنوایی به وزارت دربار تیموریان برسد.
تشکری «پریزاد» را در سبک نگارشی مکتب خراسان نوشته و علت این‌کار را زنده‌کردن مکتبی عنوان کرده که سال‌هاست خاموش شده است. به این‌ترتیب او تلاش کرده اقلیم زادگاه خود و داستان‌های قدیمی‌اش را با داستان و روایتی امروزی، بستر مکانی قصه خود قرار دهد.
در بخشی از این رمان آمده است: «گفت:
- استاد نورالدین، شما او را به‌خوبی می‌شناسید. پوستین همان پوستینِ جدّش تیمور است، تنها فرقش این است که دارد نو می‌شود.
شنید:
- بهتر از تو، می‌شناسمش و بهتر از تو، بر اوضاع قصر و مملکت واقفم. تو باید به کاخ بروی و آنجا به مَردمت خدمت کنی. نیتت را پاک کن و خالص.
گفت:
- آن‌ها قومِ اَغیارند استاد. غارتگری در جانشان نشسته، همانند گوشت و پوست. برایشان رعیت و هنرمند و بی‌هنر فرق ندارد. پایش که برسد، هنر را هم غارت می‌کنند.
شنید:
- برای نجات مردم و مملکتت با او همراه باش. همراه باش، نه هم‌عقیده و هم‌خُوی و هم‌خصلت. مردم را نجات بده و از دربار بیرون بیا. سلطان هنوز کارهای ناسنجیده و خام می‌کند. افکارش هنوز قدرتِ حکمرانی ندارد.»