به گزارش مشرق، محمدمهدی عسگرپور تهیه کننده و کارگردان سینما با اشاره به افزایش نرخ تولید سریال و بالا رفتن دستمزدها در تولید فیلم و سریال گفت: کنترل دستمزدها نه فقط در عرصه فیلمسازی و سریال سازی که در هر حوزه دیگری تابع چند تا پارامتر است. یک بخشی از آن به شرایط اجتماعی برمی گردد که نرخ تمام شده هر چیزی را به شکل طبیعی جامعه تعیین می کند.

**اصناف باید کف قیمت برای دستمزدها تعیین کنند

وی ادامه داد: دولت ها هم برای کنترل و نظارت بر قیمت ها حضور دارند. در موضوع فیلمسازی و سریال سازی در تمام دنیا موضوع دستمزدها را نهادهای صنفی انجام می دهند. متاسفانه در ایران به خاطر بعضی موضوعات نهاد صنفی قدرتمندی وجود ندارد. در واقع نهادهای صنفی قدرت مانورشان در موضوعات تعیین دستمزد کم است. در اصل اصناف باید کف قیمت برای دستمزدها تعیین کنند که متاسفانه همه اصناف این کار را انجام نمی دهند. تنها چند صنف نرخ های کف دستمزد تعریف کردند.

وی با اشاره به اینکه ماجرای افزایش دستمزد بازیگران به سالهای قبل و اقدامات تلویزیون باز می گردد گفت: داستان رقابت برای افزایش دستمزدها شروعش به تلویزیون بر می گردد. حتی به سینما هم بر نمی گردد. درست است که بعضی ها وقتی می خواهند خاطره بازی کنند همیشه مثالی از یک فیلم سینمایی می زنند که یک بازیگر برای سه روز بازی یک دستمزد نجومی گرفته، ولی تلویزیون در یک مقطعی که به حدود سال 85 تا 87 بر می گردد، کد دستمزدهای بازیگران را جدا کرد.

عسگرپور تصریح کرد: آن موقع موج سریال سازی با کیفیت آغاز شد که باعث شد بازیگران سینما به تلویزیون کوچ کنند و فیلمسازانی که آن زمان کار کردند یادشان هست که در تلویزیون چه اتفاقاتی افتاد. یعنی می گفتند برآورد فیلم و برآورد بازیگران باید جدا باشد. من آن زمان در مورد کار خودم مقاومت کردم و گفتم باید همه در یک بودجه باشند. برای اینکه معقتد بودم کسانی که در تلویزیون کار می کنند از یک ساحت متفاوتی نسبت به سینما هستند و دو نوع متفاوت هستند. همین الان وقتی بخش عمده ای از سریال های خارجی را نگاه کنید بازیگرانشان بازیگران مطرح سینما نیستند و همگی مخصوص مدیوم سریال سازی انتخاب و مطرح شدند.

**وقتی کاری از دست کسی بر نمی آید

دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: وقتی یک نهاد با استفاده از بودجه دولتی این امکان برایش ایجاد می شود که بتواند دستمزدهای بالا پرداخت کند این بازی خطرناک را راه انداخته است و دیگر کسی نمی تواند به دیگران خرده بگیرد که چرا دستمزدها بالا رفته است. البته چند سال بعد از افزایش دستمزدها همان نهاد تصمیم گرفت دستمزدها را کنترل کند ولی دیگر کاری از دستشان بر نمی آمد. چه زمانی خواست قیمت ها را کنترل کند؟ زمانی که از لحاظ پولی به کمبود جدی رسیده بود و پولی برای پرداخت دستمزدهای بالا نداشت. طبیعی است که وقتی یک جریانی را به دریافت دستمزدهای بالا عادت می دهید نمی توانید آنها را مجاب کنید که باز هم با رقم کم فعالیت کنند.

عسگرپور در ادامه گفت: در حال حاضر شاهد هستیم که سریال سازی در دو موقعیت متفاوت در حال شکل گیری است. یکی تلویزیون است که به صورت سنتی فعالیت های خودش را ادامه می دهد که محدودیت های خاص خودش را هم دارد. برای همین کسانی که الان در سریال های تلویزیونی حضور دارند دیگر آن کیفیت لازم را ندارند. نوع دیگری از سریال سازی در نمایش خانگی در حال انجام است که بازار خودش را دارد و به خاطر وضعیت فعلی سینما و تعطیلی و اکران نشدن فیلم ها به واسطه شیوع کرونا رونق بیشتری هم گرفته است.

**وضعیت اکران فیلم ها در سینما اصلا مناسب نیست

وی با اشاره به شیوع ویروس کرونا و تاثیرات منفی آن بر بازار سینما گفت: وضعیت اکران فیلم ها در سینما اصلا مناسب نیست و الان تعدادزیادی فیلم سینمایی در صف اکران قرار دارند که معلوم نیست چه زمانی بتوانند فیلمهایشان را به نمایش بگذارند. همین موضوع باعث شده است نمایش خانگی گزینه دوم فعالیت بسیاری از اهالی سینما و بازیگران مطرح شود. نمایش خانگی این امکان را می دهد که هم فعالیت جدی انجام دهند و هم دستمزدهای خوبی دریافت کنند. اگر حجم فعالیت ها در سه حوزه تلویزیون و سینما و نمایش خانگی به صورت یکسان بود شاید این حجم انتقادها صورت نمی گرفت. ولی چون الان تنها نمایش خانگی است که دستمزدهای بیشتری پرداخت می کند از ناحیه فعالان سینما و تلویزیون انتقادهای زیادی را دریافت می کند. بنابراین حتی اگر از لحاظ تاریخی هم بگوییم مقصر افزایش قیمت ها در یک مقطعی تلویزیون بوده است؛ امروز به دلیل اینکه نمایش خانگی مورد هدف انتقادها است؛ کسی به سراغ ریشه موضوع نمی رود و همگی روی سریال های نمایش خانگی تمرکز می کنند. ما در کشوری زندگی می کنیم که همه سراغ مقصر می گردند و کسی به سراغ سازندگی و اصلاح امور نیست.

عسگرپور با بیان اینکه افزایش نرخ اشتراک با توجه به گرانی هزینه های تولید در پلتفرم ها گفت: به نظرم کنترل قیمت ها و دستمزدها در نمایش خانگی با توجه به اینکه چند پلتفرم آن را انجام می دهند شدنی است. اگر این پلتفرم ها تشریک مساعی برای کنترل قیمت ها نکنند این نگرانی وجود دارد که در آینده همانطور که یک نهاد ناظر بر محتوا ایجاد کردند، نهاد ناظری بر کنترل قیمت ها و دستمزدها ایجاد کنند.

وی تاکید کرد: اگر این اتفاق بیفتد دیگر همه چی شبیه به هم می شود و آن مزیت رقابتی که به واسطه حضور بخش خصوصی ایجاد شده است از بین می رود و نمایش خانگی همان محصولی را عرضه می کند که تلویزیون هم می تواند بسازد و هیچ گونه تفاوتی در آن وجود ندارد. برای همین پلتفرم ها برای منافع خودشان هم که شده باید به این موضوع بیندیشند و راهکار جدیدی را پیدا کنند.

**جلوی رشد هم را نگیریم

محمدمهدی عسگرپور اظهارداشت: ما در مملکتی زندگی می کنیم که قیمت مسکن چند برابر شده است. قیمت اقلام مصرفی چندین برابر است و طبیعی است که به شکل طبیعی این افزایش قیمت ها روی قیمت دستمزدها تاثیر می گذارد که با یک همکاری میان پلتفرم ها قابل حل شدن است. اما نکته ای که جای نگرانی است این است که نهادهای تصمیم گیرنده از یک جایی به بعد وقتی ببینند نمی توانند کنترلی روی یک موضوعی داشته باشند برای تخریب و نابودی آن ورود می کنند. نمونه بارزش در بحث ساترا است که برخی از سینماگران هم همسو با ساترا چه در جمع های خصوصی و چه در رسانه ها اعلام کردند که بگذارید ساترا ایجاد شود و بر این حوزه سخت گیری کند تا کم کم از بین برود.

وی گفت: چرا این موضع را می گویند؟ چون استدلالشان این است که سینما باید حفظ شود و برای حفظ آن اشکالی ندارد اگر بقیه امکانات تخریب شود. به نظرم این استدلال قدیمی و اشتباهی است که فکر می کنند نمایش خانگی رقیب سینما است. همانطور که امروز هم سینمای جهان همچین نگاهی به پلتفرم ها ندارد و هر دوی این بسترها به فعالیت خودشان ادامه می دهند. البته ما به آن درجه از درک موقعیت نرسیدیم که این دو فضا می توانند به هم کمک کنند و برای همین این ذهنیت وجود دارد که باید جلوی رشد آن را بگیرند.