به گزارش مشرق، محمدصادق اسلامی فارسانی عضو شورای عالی جمعیت هلال احمر کشور طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: به بهانه پخش مستند شرکت‌های زیرمجموعه جمعیت هلال احمر کشور از صدا و سیما چند سؤال جدی مطرح است:
اولاً سفارش‌دهنده تهیه، تولید و پخش این مستندها از صدا و سیما چه کسی است، جمعیت هلال احمر یا صدا و سیما؟ ثانیاً اگر جمعیت هلال احمر سفارش‌دهنده این مستندهاست، میزان هزینه انجام شده برای تهیه، تولید و پخش این مستندها چه میزان بوده‌است؟ ضرورت و نیاز تهیه چنین مستندهایی توسط کدام واحد از جمعیت هلال احمر صورت گرفت و این مستندها قرار است کدام گره از مشکلات و معضلات جمعیت هلال احمر را باز کند؟
در حالی که جمعیت هلال احمر از کمبود اعتبارات رنج می‌برد، به نظر این مستندها این مطلب را به ذهن مسئولان تنظیم اعتبارات اعم از مجلس و دولت متبادر می‌نماید که وضع مالی جمعیت هلال احمر خوب است! آیا اینچنین است؟ یعنی حتی مسئولان ارشد جمعیت هلال احمر از بدیهی‌ترین تشخیص‌ها هم غافل بوده‌اند؟
با توجه به کسری بودجه جمعیت هلال احمر در بخش‌های گوناگون تهیه، تولید و پخش این مستندها چه ضرورتی داشته است و در راستای کدام وظایف و بر اساس کدام مجوز صادره بوده‌است؟ اگر صدا و سیما این مستندها را به طور خودجوش و رایگان تهیه، تولید و پخش نموده‌است، آیا صدا و سیما از وضعیت مالی شرکت‌های زیرمجموعه جمعیت هلال احمر کشور و میزان سود و زیان آن‌ها مطلع است؟ تهیه، تولید و پخش این مستندها چه کمکی به اوضاع جمعیت هلال احمر می‌نماید و باعث رشد و رفع نقص کدام قسمت از عناصر جمعیت هلال احمر می‌شود؟
آیا صدا و سیما از به کارگیری افراد خاص در جمعیت هلال احمر آگاه هست؟ تا کی قرار است سرمایه‌های اجتماعی را به دلیل مماشات از دست بدهیم، آن هم در زمانی که امدادگرانی سال‌هاست با کسب رتبه‌های ایثار در صف استخدام ایستاده‌اند؟ آیا صدا و سیما می‌داند که جلسات شورای عالی جمعیت هلال احمر به عنوان یکی از ارکان جمعیت از سوی رئیس جمعیت هلال احمر کشور برگزار نمی‌شود؟ آیا ضرورت عدم تشکیل جلسات شورای عالی از سوی صدا و سیما به عنوان دستگاه ملی مطالبه‌گر ایجاد نشده‌است؟ و چندین و چند پرسش دیگر که نوشتن از همه آن‌ها مطلب را به درازا می‌کشاند.
در حقیقت «موریانه‌ها» این‌بار به یکی از دموکراتیک‌ترین نهادهای کشور زده‌اند. در حالی که دولت جدید در حال انتخابِ مدیران جدید است، افرادی هم در این تصورند که خود را از ویترین عرضه عقب نیندازند و در این رقابت عرضه بهترین تاکتیک به صورت زیگزاگی عمل کردن است؛ یعنی هم دولت فعلی را داشت، هم چشم به دولت آینده! هم به امدادگران گفته شود که مشکل جمعیت به شورای عالی بر می‌گردد، هم به اعضای شورای عالی گفته شود که دزدیدند و بردند و خوردند و فقط ما سالم هستیم، هم جلسات قانونی شورای عالی و مجمع را تشکیل نداد، هم …
این‌ها داستان همان «موریانه» است که از درون می‌خورد و می‌پوساند و سرمایه‌های اجتماعی کشور را می‌سوزاند و کسی باید پاسخگوی تمامی این سوء‌مدیریت‌ها باشد.